Οι πρώτες μέρες στο σπίτι με το νέο μέλος της οικογένειας κύλησαν ήρεμες. Η μικρή ήταν ιδιαίτερα ήσυχη και ξυπνούσε μόνο για να φάει. Η Ελένη έλεγε πως έμοιασε στον Λάμπρο σε αυτό το κομμάτι και γι' αυτό στάθηκαν τυχεροί. Η αλήθεια ήταν πως μόνο σε αυτό το κομμάτι έμοιασε στον Λάμπρο, διότι κατά τ' άλλα ήταν ίδια η Ελένη. Είχε πάρει τα μάτια της μητέρας της και όποιος την έβλεπε την φώναζε «Το μικρό Λενιώ». Ο Λάμπρος καμάρωνε σαν γύφτικο σκεπάρνι για την κόρη του, το ίδιο και ο Μιλτιάδης, ο οποίος κάθε λίγο και λιγάκι κερνούσε τους πελάτες του καφενείου για την εγγονή του.
Εκείνο το πρωινό, η Ελένη ξύπνησε πιο νωρίς από τον Λάμπρο. Απομακρύνθηκε ήρεμα από την αγκαλιά του, για να μην τον ξυπνήσει και πλησίασε την κούνια του μωρού. Η μικρή είχε ήδη ξυπνήσει και είχε ανοίξει τα ματάκια της, χωρίς όμως ούτε να κλάψει ούτε να γκρινιάσει.
«Ξύπνησε το νινάκι μου;» ψιθύρισε και την πήρε στην αγκαλιά της
Άφησε ένα απαλό φιλί στην κορυφή του κεφαλιού της και έπειτα κάθισε στην καρέκλα δίπλα στην κούνια της, για να την θηλάσει. Την κουνούσε μαλακά πέρα δώθε και της τραγουδούσε χαμηλόφωνα, για να μην ξυπνήσει τον Λάμπρο.
«Χάρτινο το φεγγαράκι,
ψεύτικη ακρογιαλιά,
αν με πίστευες λιγάκι,
θα 'σαν όλα αληθινά...
Δίχως την δική σου αγάπη,
γρήγορα περνά ο καιρός...
δίχως την δική σου αγάπη...»
«Είναι ο κόσμος πιο μικρός...» πετάχτηκε ο Λάμπρος, που είχε σηκωθεί και την πλησίαζε
Η Ελένη τού χαμογέλασε.
«Καλημέρα!» του είπε
«Καλημέρα, νεράιδες μου!» απάντησε και την φίλησε μαλακά στα χείλη «Καλή όρεξη, πλασματάκι μου!» συνέχισε και έσκυψε να φιλήσει το χεράκι της μικρής «Πάω να μας φτιάξω καφεδάκια και κάτι να τσιμπήσουμε!»
«Δεν πρέπει να ετοιμαστείς για το σχολείο;»
«Έχω ώρα ακόμα! Μην ανησυχείς!» αποκρίθηκε και φίλησε το μέτωπο της
Έτσι κύλησαν και οι επόμενες μέρες της ζωής τους. Η Ελένη καθόταν στο σπίτι μαζί με το μωρό, μέχρι να σαραντίσουν και οι δυο τους και να πάνε στην εκκλησία να τους ευλογήσει ο παπάς. Ο Λάμπρος έλειπε τα πρωινά στο σχολείο και έπειτα έτρεχε σπίτι του για να περάσει την υπόλοιπη μέρα με την γυναίκα του και την κόρη του. Τα πρωινά επισκέπτονταν την Ελένη πότε οι αδερφές της, πότε ο Μιλτιάδης, πότε η Ρίζω και έτσι πάντα είχε κάποιον μαζί της, σε περίπτωση που χρειάζονταν κάτι εκείνη και το μωρό.
DU LIEST GERADE
Μια μικρή, λευκή αχιβάδα
FanfictionΗ αγάπη είναι αρκετά δυνατή για να ξεπεράσει κάθε εμπόδιο και δυσκολία. Είναι ικανή, όμως, να ξεπεράσει ακόμα και τον θάνατο; Δύο ερωτευμένες καρδιές, κλεισμένες μέσα σε μία μικρή, λευκή αχιβάδα, μπορούν να καταφέρουν τα πάντα...
