Η εποχή της Μελισσάνθης

532 27 4
                                    

Ο Γιάννος έτρεξε πανικόβλητος στο σπίτι του. Μπήκε φουριόζος στο δωμάτιο του και έκλεισε δυνατά την πόρτα πίσω του. Κρύφτηκε κάτω από την κουβέρτα του και μόνο όταν συνειδητοποίησε ότι ήταν ασφαλής, άφησε τα δάκρυα να τρέξουν από τα μάτια του. Τι είχε κάνει; Τι είχε ξεστομίσει; Δεν μπορούσε να το πιστέψει! Χτύπησε με δύναμη το κεφάλι του με τις παλάμες του, λες και με αυτό τον τρόπο θα τιμωρούσε τον εαυτό του για αυτό που είχε κάνει.

«Ανάθεμα σε για μυαλό!» ψέλλισε, σφίγγοντας τα δόντια και προσπαθώντας να μην ακουστεί

Ο Λάμπρος και η Λενιώ, που βρίσκονταν στο διπλανό δωμάτιο, τρόμαξαν. Η Ελένη πετάχτηκε πάνω ταραγμένη.

«Χριστέ μου, ο Μιλτιάδης!» αναφώνησε, καθώς φορούσε τα παπούτσια της

«Πάω να δω! Περίμενε!» απάντησε ο Λάμπρος

Άνοιξε δειλά την πόρτα και βγήκε στο διάδρομο. Πλησίασε το δωμάτιο του πατέρα του, μα ήταν άδειο. Παρατήρησε, όμως, ότι η πόρτα στο δωμάτιο του Γιάννου ήταν κλειστή. Παραξενεύτηκε. Πλησίασε και χτύπησε.

«Φύγετε!» άκουσε μια φωνή από μέσα

Ο Λάμπρος πήρε μια βαθιά ανάσα ανακούφισης. Άνοιξε την πόρτα και είδε τον Γιάννο σκεπασμένο μέχρι πάνω.

«Τι έπαθες, αγόρι μου;» τον ρώτησε ανήσυχος

«Τίποτα! Φύγε! Άσε με μόνο μου!» αποκρίθηκε απότομα

Η Ελένη μπήκε σιγά στο δωμάτιο.

«Ορίστε που αγχώθηκες! Ο Γιάννος μας ήταν!» την καθησύχασε

«Φύγετε και οι δύο από το κεφάλι μου, είπα!» τσίριξε το παλικάρι

Οι δύο νέοι κοιτάχτηκαν παραξενευμένοι.

«Γιάννο μου, τι έγινε; Ποιος σε πείραξε;» ρώτησε γλυκά η Λενιώ και έκατσε δίπλα του στο κρεβάτι

«Κανείς δεν με πείραξε!» αποκρίθηκε πεισματικά

Η Λενιώ χάιδεψε στοργικά τα μαλλιά του.

«Δεν θα πεις στην αδερφή σου γιατί είσαι έτσι;» του ψιθύρισε

Ο Γιάννος γύρισε και την κοίταξε. Τα μάτια του ήταν πρησμένα από το κλάμα και το μάτια του ήταν κατακόκκινα. Ανακάθισε στο κρεβάτι και κοίταξε και τους δύο λυπημένος. Πρώτα την Ελένη και έπειτα το βλέμμα του πάγωσε, καθώς κοιτούσε τον Λάμπρο.

«Νομίζω έκανα κάτι που δεν έπρεπε...» ψέλλισε, τρέμοντας και κατέβασε το βλέμμα του

Ο Λάμπρος και η Λενιώ κοιτάχτηκαν και πάλι.

Μια μικρή, λευκή αχιβάδαحيث تعيش القصص. اكتشف الآن