"Elmastan yapılma bir kelebek gibi kalbine kondum, o kalpte paramparça oldum."
Bir uçurum kenarında yaşıyorduk bu aşkı, düşmeye yüz tutmuş bedenlerimiz tehlike ve arzunun içinde dans ediyordu. Hiçbir şey olması gerektiği gibi değildi ama her şey ol...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Merhaba canımın içleri.
Hazan ve Birkan ile birlikte geldik.
Uzatmadan bölüme geçeceğiz. Sadece oy ve yorumlarınızı eksik etmezseniz sevinirim. Sizin desteğinizi seviyorum ve düşüncelerinizi merak ediyorum.
-AŞKA TUTKUN RUHLAR-
Bir aşk bir kalbi ancak bu kadar zorluklarla sınardı.
Birkan'ın göremediği zorlukları görüyordum, engeller kalbime çarpıyordu. Bu aşkın zorlayıcı yüzüyle karşı karşıya kalıyordum ve biliyordum ki bu daha başlangıçtı.
Eve geldiğimde herkesten bana biraz izin vermelerini istedikten sonra odama geçtim. Herkes bu uzaklığım karşısında şaşırırken bir tek Hazal bunu tuhaf karşılamadı ve anlayışla bana izin verdi. Beni benden iyi tanıdığı için ihtiyacım olanı biliyordu, kendi isteğini bir kenara bırakıp bana yardımcı oluyordu.
Birkan ile o an ki öpüşmemiz sonrasında hiç konuşmamıştım. Birden çizdiğim sert sınırlar ardında kalırken bunu neden yaptığımı bilmemek onu bozguna uğratmıştı. Aklında dönüşüp dolaşan soruların cevapları bendeyken onu arafta bırakıyordum.
Fakat önce kendi sorularıma cevap bulmam gerekiyordu.
Dolaptan rahat kıyafetler alıp banyoya geçtiğimde üzerimdeki pijamayı dikkatle çıkartıp çöpe attım. Bileğimde ve karnımda gözlerimi gezdirirken iç çektim. Malzemeleri çıkartıp yarayı dikkatle temizledikten sonra onu bez ile kapattıktan sonra krem alıp etrafına özenle sürdüm. Ardından bileğime de sürdüğümde uzun kollu tişörtü üzerime geçirdim. Bunları görmelerini istemiyordum, hele ki bileğimi hiç görmemeliydiler.
Odaya geri girdiğimde yatağa uzanırken kapı tıklatıldığında Hazal elinde tepsi ile içeriye girdi. Tepsiyi yatağın üzerine bıraktığında gördüğüm dürüm ile gülümsedim. Eve girdiğimde ilk istediğim şey kesinlikle kebap dürümdü. "Kalabilir miyim," dediğinde başımı salladım. Yanıma geldiğinde bana sokulurken kolları arasına aldı. "Çok korktum Hazan. Sana bir şey olacak diye çok korktum. Seni kaybedeceğimi sandım."
"Beni kaybetmeyeceksin," dediğimde kafasından öptüm. "Gözdağı vermek istediler, bizi korkutmak istediler ama başaramayacaklar."
İştahla yemeğimi yemeğe başladığımda Hazal gülümseyerek beni izliyordu. Dürümden ona uzattığımda ısırıp biraz yerken ardından yanağımdan öptü. Yemeğe devam ettiğimde Hazal'ın eli tişörtüme kaydığında sıyıracakken eline hafif bir şekilde vurdum. "Derin bir yara değil bakmana gerek yok," dediğimde kaşları çatıldı. "Bakma öyle kendim halledip sardım. Tam bir kurşun değildi ilaçlı değişik bir maddeydi, zarar vermedi."
"Niye kaçıyorsun," dediğinde gözlerimi kaçırdım. "Farkındayım Hazan, Birkan'dan da kaçıyorsun. Çocuk yokluğun ile perişan oldu şimdi de koyduğun sınır yüzünden deliriyor."
