The Only Heiress(🌹)

Chapter 01

Lea POV

"May I pronounce you, Mr. Keil Xian Montel & Mrs. Azilea Klariz San Diego Montel as a Husband and Wife."pag aannounce ng Judge na siyang nang kasal samin ng lalaking katabi ko ngayon na Asawa ko na

"You may kiss your Wife."naka ngiting dagdag ng Judge sunod sunod ang nagawa kong pag lunok saka kabang kabang hinarap ang Asawa ko

Mahigpit ang pag kaka kuyom ng kamao ko at mariing ipinikit ang mga mata ng mapansing unti unting palapit ang mukha nito sa akin

Wala sa sariling napa singhap at napa hawak ako sa balikat nito nang naramdaman kong tuluyan ng nag lapat ang mga labi namin

Nanigas Ako sa kinakatayuan ko habang ninanamnam ang masuyong pag galaw ng labi nito sa labi ko ramdam ko rin ang mabilis na pagtibok ng puso ko

"Congratulations,Mr&Mrs.Montel." naka ngiting bati ng judge saka kami kinamayan

Tipid na ngumiti ako rito saka nag pasalamat ganun din ang katabi ko

"Mr.Montel." Hindi ko maiwasang manginig sa kaba at takot ng marinig ko ang boses ni, Daddy

"Mr.San Diego."seryosong wika ng Asawa ko saka kinamayan si, Daddy ako naman ay na natiling tahimik sa tabi nito

"Binabati ko kayo ng Anak ko sana naman ay mabigyan niyo ako ng maraming apo." naka ngiting wika ni, Daddy ngumiti ang Asawa ko rito

"Makaka asa ka, Mr.San Diego." naka ngiti man ay pormal na wika nito

"Kung ganun ay iiwan ko na sayo ang anak ko Ikaw na ang bahala sakanya at mag enjoy kayo sa unang gabi niyo bilang mag-asawa."turan nito saka bumaling sakin Hindi ko napansing mahigpit na pala ang pag kakahawak ko sa damit ng Asawa ko

"Be a good Wife okay?" naka ngiting wika ni, Daddy pilit akong ngumiti pabalik rito kahit pawang takot at kaba ang nararamdaman ko pag nandyan siya

Naka hinga ako ng maluwag ng maka alis si Daddy

"You look scared."gulat akong napalingon sa katabi ko may kasama pa nga pala ako

"H-huh? Wala yun."turan ko rito saka nag iwas nang tingin

"Halika na ihahatid na muna kita sa bahay." gulat akong napalingon rito ng hawakan nito ang kamay ko saka kami sabay na lumabas

"A-ako lang?"mahinang tanong ko rito habang sabay kaming naglalakad papuntang parking lot kung saan siguro nito nipark ang sasakyan niya

"Oo kailangan kong bumalik sa office may kailangan lang akong tapusin na trabaho." sagot nito saka ako pinang buksan ng pinto ng sasakyan

"Maaga ka bang uuwi?" nahihiyang tanong ko rito

"Syempre alangan naman iiwan ko mag-isa ang Asawa ko sa unang gabi namin." may tipid ngiting wika nito napa tango tango naman ako saka tumingin sa binta ng sasakyan pinag mamasdan ang bawat nilalagpasan namin...

Napa lingo ako rito ng ihinto na nito ang sasakyan agad itong bamaba saka dumaan sa harap papunta sa side ko para pag buksan ako ng pinto

"Welcome to our Home." naka ngiting wika nito hindi ko maiwasang mapa ngiti na rin hinawakan nito ang kamay ko saka kami sabay na pumasok sa loob ng bahay

"Nasa kwarto na natin ang mga gamit mo." imporma nito "Feel at home,Wife." saad nito saka hinalikan ako sa noo

"Salamat.." nahihiyang wika ko rito

"Nasa pang huling kwarto ang kwarto natin mag pahinga kana babalikan din agad kita." turan nito saka mabilis akong hinalikan sa labi bago umalis

Naiwan akong naka tayo at wala sa sariling napa hawak sa labi ko

"You can be a good Wife,Lea." pag kausap ko sa sarili saka napa buntong hininga at umakyat sa taas at tulad ng sinabi nito nasa pang huling kwarto ang kwarto namin nandun na din ang gamit ko

Umupo ako sa gilid ng kama saka napa tulala sa kung saan

"Hindi ko pa nga pala nasasabi sa kaibigan ko ang tungkol rito."mahinang wika ko nawawala nga pala si,Kara at hindi pa nahahanap

Ni wala akong idea kung nasaan na siya ngayon pero alam kong nasa maayos siyang kalagayan..

Mabilis ko lang naayos ang gamit ko dahil konti lang naman ang mga yun

Kinuha ko muna ang cellphone ko bago nag tungo sa veranda ng kwarto namin para tawagan si,Sera siguradong nag-aalala na yun dahil ilang araw na akong hindi pumapasok

/On Call/

"Damn,Lea ayos ka lang ba?Nasaan ka? Bakit hindi ka pumasok?May sakit kaba huh?" hindi ko maiwasang mapa ngiti bakas talaga ang pag aalala sa boses nito

"Ayos lang ako,Sera baka hindi na ako pumasok ulit."

"Huh? pero bakit?!"

"Kasal na ako,Sera saka--"

"What the hell?!Anong kasal? Kailan pa?"

"Kanina lang..."

"Tell me,Lea pinilit kaba ng Daddy mo?"

"Ginusto ko din naman,Sera saka baka ito na yung Chance kong maka alis sa poder niya..." Mahinang wika ko

"Sinabi ko naman sayong kaya kitang tulungang maka alis dyan.."

"Alam ko naman yun kaya nga nag papasalamat ako saka wala na tayong magagawa kasal na kami." saad ko rito habang naka titig sa daliri ko kung saan naka lagay ang wedding ring ko

"Who's your husband then?"

"Keil Xian Montel"

"Montel?"

"Oo bakit? Kilala mo?"

"Nah pero ang alam ko kilala Ang apilyedo niya sa business world"

"Ahh hindi na kataka taka yun dahil hindi naman siguro ako ipapakasal sakanya ni Daddy kung hindi"

"Siguro balita pa naman ang pag kakabaon ng companya niyo sa mga Montel"

" Huh?Teka anong utang? Wala namang nababanggit si Daddy sakin"

" Bakit hindi ang Asawa mo ang tanungin mo siguradong masasagot niya ang mga tanong mo"

"Natatakot ako,Sera.."kagat labing pag amin ko rito kasabay nang pag patak ng luha ko "Paano kung katulad lang siya ni Daddy? Pano kung maka gawa ako ng hindi niya nagustuhan?Sera Anong gagawin ko para maging mabuting Asawa sakanya?" naiiyak na tanong ko rito

"Pag sinaktan ka niya sabihin mo sa'kin dahil ako mismo ang kukuha sayo sakanya kung may kailangan ka mag sabi ka lang sakin lagi akong nandito handa kang tulungan"

" At tungkol naman sa kung paano maging mabuting Asawa be yourself ipakita mo yung totoong ikaw iparamdam mo sakanyang nandyan ka para sakanya ipag luto mo siya pag silbihan mo ganun"

"Hindi ko inexpect na may isasagot ka pero salamat Sera malaking tulong na sakin yan"

" Okie Doki basta Lea lagi mong tatandaan na nandito ako willing to help"

"Lagi kong tatandaan yan,Sera maraming salamat talaga"

" Sige bye!"

" Bye!"

/Call Ended/

Nag stay pa Ako ng ilang minuto bago naisipang pumasok ulit sa loob ng kwarto at nahiga sa kama

Naka titig lang ako sa kisame hanggang sa bumigat ang taklupan ng mga mata ko dahil siguro sa mga nangyari ay mabilis lang akong naka tulog...