The Only Heiress(🌹)

Chapter 10

Chapter 10

"Sorry, Manang ah kung inistorbo kita." hinging paumanhin ko rito

"Naku ayos lang naman, Lea saka natutuwa akong sa'kin ka humingi ng tulong para sa pag-hahanda sa kaarawan ni, Keil." naka-ngiting wika nito

"Thank you, Manang gusto ko po kasi talaga siyang surpresahin ngayong araw, pasasalamat ko din po sakanya sa dami ng ginawa niya para sa'kin." sambit ko rito

Parehong nag-suot kami ng aprons saka nag-simulang linis at  hinugasan ang gagamitin namin

"Sigurado akong matutuwa si, Keil sa gagawin mo,Lea ang swerte talaga ng alaga ko at ikaw ang naging asawa hindi kung sino lang." ngumiti ako kay, Manang saka umiling

" Mali ka, Manang ako nag maswerte dahil ako ang naging Asawa ni, Xian napa-kabait niya po sa'kin at talagang inaalagaan po akong mabuti. Tuwing nandito nga po siya sa bahay wala na siyang ibang ginawa kung hindi ang pag-silbihan ako dahil ako raw po ang Reyna niya."natatawang kwento ko rito

" Mana talaga sa ama ang batang yun, parehong mabait at mapag-mahal ang magulang niya kaya ganun din silang dalawa maliban kay, Keilla na medyo may pag kamasungit."natatawang wika nito

"Naalala ko pa ng nabubuhay pa ang magulang nila ay lagi kong nasasaksihan kung paanong ituring na reyna ang Ina ni, Keil ng Ama nito."naka-ngiting wika nito na tila ba muling naging sariwa sakanyang isip ang mga ala-alang binabanggit nito

"Ni minsan ay hindi ko pa sila nakitang mag-sigaw kung meron silang hindi pagkakaunawaan ay dinadaan nila sa kalmadong usapan." dagdag nito

"Sayang lang dahil maaga silang nawala."may malungkot na ngiting wika nito

"Sigurado naman po akong patuloy pa din po silang nag-mamahal at mag-kasama kung nasaan po sila ngayon."naka-ngiting ani ko rito

"At sigurado po akong sobrang thankful nila sayo kasi po inalagaan at ituring niyo pong tunay na anak ang dalawang anak nila."dagdag ko rito

"Malambing kang bata, Lea mabait din sigurado ay ganun din ang magulang mo at swerte silang ikaw ang naging anak nila."

"Sana nga po, pero malabo po Manang eh, ayaw sa'kin ni, Daddy. Si Mommy naman po ay hindi ko nakilala dahil namatay po siya ng ipinanganak po ako."naka-ngiting wika ko rito habang naka-titig sa niluluto ko

"Minsan nga po iniisip ko kung buhay kaya si, Mommy hindi kami magiging ganito ni, Daddy? Magiging masaya kaya kaming pamilya?" mapait ang ngiting tanong ko saka mabilis na pinunasan ang luhang tumulo sa mga mata ko

"Lea..." bakas ang pag-aalala sa mga mata nito

"Ayos lang po, matagal ko na pong tanggap saka meron na po si, Xian siya po ang nag-paramdam sa'kin ng kasiyahang matagal ko ng gustong maramdaman," naka-ngiting wika ko rito

"Kaya po sobrang laki ng pasasalamat ko sakanya dahil iniligtas niya ako ng hindi niya alam." dagdag ko

"Sigurado akong hindi ka pababayaan ni, Keil deserve niyo ang isa't isa." tumango ako kay, Manang

Pinag-patuloy namin ang pag-luluto habang nag-kwekwento ito tungkol kila Xian ng bata pa sila

"Thank you, Wife."bakas ang kasiyahan sa mga matang sambit ni, Xian saka ako niyakap

" Sobrang saya ko ngayon, ito na ata ang pinaka hindi ko makakalimutang birthday ko."mahinang wika nito

"Happy Birthday, Hubby...."mahinang wika ko rito

" Manang, help me to prepare everything para sa surprised ko sayo."turan ko rito

"I'll send my regards to Manang later."naka-ngiting sambit nito habang titig na titig sa mga mata ko

"I'm really lucky to have you, Wife.... I wished more birthday celebration with you and more celebration."

"I wished that too."naka-ngiting wika ko rito saka hinawakan ito sa pisngi

"I promise, Xian I won't leave your side. I'll always stay with you. "puno ng sinseridad na turan ko saka masuyong inangkin ang labi nito

Naramdaman ko ang pag-hapit nito sa beywang ko ramdam na ramdam ko ang mag-kadikit naming katawan habang lumalalim ang halikan naming dalawa....

Nagising ang diwa ko ng maramdamang tila may naka-titig sa'kin habang natutulog

"Good morning, Wife." sumalubong sa'kin ang naka-ngiting mukha ng Asawa ko

"Good morning..."inaantok na bati ko rito

"What's my wife want for breakfast today?" malambing na tanong nito habang inaalis ang ilang hibla ng buhok kong naka takip sa mukha ko

"It's morning. Ako ang mag-luluto."

"I don't think you it's good idea to let you cook today." turan nito na ikina-kunot ng noo

"Bakit naman hindi? "takang tanong ko

"Hindi ba masakit?"balik tanong nito

"Masakit ang alin? "naguguluhang turan ko rito, ganun na lang ang panlalaki ng maramdaman ang kamay nito sa gitna ko

" Xian!"gulat na sigaw ko rito,

"Sorry, Wife it seems like you don't remember what we did all night."agad akong nag-talukbong ng kumot dahil alam kong sobrang pula na ng mukha ko

Ng tignan ko ang sarili ko ay duon ko lang napag-tantong wala pala akong kahit anong saplot sa katawan

"Wife, let me see your face please.."dinig kong nag-lalambing na usal ni, Xian habang pilit inaalis ang kumot

"Xian nga, dun kana mag-handa ng breakfast natin." pag-tataboy ko hindi ko alam kung bakit ngayon pa ako nakaramdam ng hiya kung kailan may nangyari na

"So mean, Wife,"dinig kong sambit nito bago naramdaman ang pag-alis nito sa kama

Pinakiramdaman ko ang kilos nito, may naririnig akong ilang kaluskos mukhang nag-dadamit ito

"I'll just prepare our breakfast, Wife."turan nito bago ko narinig ang pag-bukas at sara ng pinto

Agad kong inalis ang pagkakatalukbong ko, naka-hinga ako ng maluwag ng ako na lang nasa loob ng kwarto namin

"Aww..." mahinang daing ko ng biglang nakaramdam ako ng kirot at hapdi sa pagitan ng hita ko ng sinubukan kong igalaw ang hiya ko

"Ilang beses bang may nangyari sa'min?" mahinang tanong ko, napa-buntong hininga na lang ako saka kagat labing tiniis ko ang nararamdaman ko at pinilit na tumayo

Agad akong napahawak sa pader para gawing suporta habang dahang dahang nag-lalakad papunta sa bathroom

Ngayon ko lang naramdaman ang pag-lalagkit ng katawa ko at gusto ko na talagang maligo back sakaling mabawasan yung hapding nararamdaman ko

Nag-babad muna ako sa bathtub bago tuluyang maligo ng matapos ako ay naramdaman kong nabawasan na ang hapdi at kirot na nararamdaman ko

"Breakfast is ready, Wife."naka-ngiting turan ni, Xian pag-kalabas na pagka-labas ko ng bathroom

"Kanina ka pa?" takang tanong ko rito saka nag-lakad palapit sa kama kung saan may tray ng pagkain

"Uhu..."

"Bakit hindi mo na lang ako tinawag? Pwede naman sa dining tayo kumain." sambit ko rito

"Breakfast in bed is much more better, Wife specially now that nahihirapan kang mag-lakad." sinamaan ko ito ng tingin ng mapansing may mapang-asar itong ngiti

"Tigilan mo ako, Xian dyan sa pang-aasar mo ah. Hindi kana talaga makaka-ulit." singhal ko rito saka naka-simangot na kumagat sa hotdog

"Wife naman di kana na mabiro."naka-ngusong wika nito

Hindi ko na ito pinansin at kumain na lang ako dahil ramdam kong sobrang gutom ko

Nakakagutom din pala yung ginawa naming kagabi...