The Only Heiress(🌹)

Chapter 06

Chapter 06

"Xian, wake up!" mahinang tinapik tapik ko ito sa pisngi para magising,

"Hmm..."napa-ngiti na lang ako ng mahinang dumaing ito at parang batang mas humigpit ang yakap sa unan na nasa tabi nito

"Hubby, wake up papasok ka pa sa office diba?" masuyong wika ko rito

"It's to early." bakas ang antok sa boses na sambit nito

"It's already 7, at 8 ang pasok baka hindi ka makakain ng breakfast." turan ko rito

"Bumangon kana, okay? bababa lang ako. I'll ready our breakfast."sambit ko rito saka tatayo na sana mula sa pagkaka-upo sa kama ng pigilan ako nito saka bumangon

"Where's my morning kiss, Wifey? "naka-ngusong turan nito na tila ba nag-hihintay ng halik

"There. bumangon ka na okay?" naka-ngiting wika ko rito pag-katapos ko siyang halikan sa labi

"Okay!"napa-iling na lang ako ng kaninang antok na antok nitong mukha ay biglang sumigla

"Oh, sige na. Maligo kana,"turan ko rito saka tumayo na at lumabas na ng kwarto naming dalawa

I was humming my favorite song while cooking our breakfast, it's assual breakfast

"Good morning, Wifey."saglit akong natigil ng maramdaman ang biglang pag-yakap nito sa'kin kasunod nito ang pag-halik sa tuktok ko

"Good morning, Hubby." bati ko rito saka siya pinag-hila ng upuan at duon siya umupo

"Dapat ako ang gumagawa nito sayo, Wifey after all you're my Queen, You're the Queen of this house." turan nito

"I'm your queen and we have a deal, Xian." natatawang paalala ko

"Every morning, you'll let be treated you like a king and every evening it's your turn to treated me like your queen, okay?"naka-ngiting wika ko rito saka nilagyan ng pagkain ang plato nito

"Saka pumayag kana diba? At tuwing may pasok ka lang naman sa office na ganito ang set-up natin." dagdag ko rito saka lumapit sa may counter at pinag-timpla siya ng kape

"Fine! Fine! You win, Wifey." pag-suko nito na ikinangiti ko, hinalikan ko muna ito sa pisngi bago naupo para saluhan sa pagkain

"May gusto ka bang gawin ngayong araw habang nasa office Ako?" tanong nito

"Wala, maybe I'll just stay here and explore the whole mansion." sagot ko rito

"Mag-sabi ka lang kung may gusto ka ah? Huwag kang mahihiya sa'kin, Wifey."ngumiti ako rito saka tumango

"Alam ko naman yun, Xian kaya nga malaki ang pasasalamat ko sayo eh. "sambit ko rito

"Wifey, ilang beses ko na bang sinabi sayong hindi mo kailangan mag-pasalamat sa mga ginagawa ko? I'm doing it because that's what husband do."sambit nito

" It's husband duty to make her wife happy."dagdag nito

"Oo na po."natatawang wika ko rito

"Pwede ka namang sumama sa'kin sa office, alam kong mabobored ka lang dito sa bahay. Mag-isa ka lang." biglang turan nito

"Wala din naman akong gagawin sa office mo saka diba mga mag eexplore muna ako dito sa Mansion mo? Sigurado naman akong hindi ako mabobored." natatawang wika ko rito

"Pero gustong sumama ka sa'kin para na din maipakilala kita sa mga employees ko." sambit nito

"What about puntahan na lang kita mamayang lunch para dalhan ng lunch?"

"Hmm... I like that."naka-ngiting wika nito

"Anong gusto mong lunch mamaya? Ipag-luluto kita."

"Kahit ano na lang, Wifey as long as luto mo. I love every food that you cooked, it's become my favorite."Hindi ko maiwasang pamulahan dahil sa sinabi nito

"Okay." mahinang wika ko saka pinag-patuloy ang pagkain, minsan ay nag-tatama ang tingin namin tuwing tumitingin ako rito

"Take care, Xian ingat sa pag-mamaneho, okay?" bilin ko rito

"Yes, Wifey." naka-ngiting wika nito, saglit akong natigil ng bigla ako nitong hapitin sa beywang at sinandal sa pinto ng sasakyan nito

"Hindi ka pa aalis? malalate kana."mahinang wika ko at hindi magawang maka-tingin ng diretso dahil sa sobrang lapit namin sa isa't isa

Kahit na ilang beses na kaming mag-halikan minsan ay naiilang ako tuwing nasa ganito kaming posisyon

"I want my good bye kiss long and sweet, Wifey." hindi ko maiwasang mapalunok dahil sa bulong nito sa'kin

"Huh? Baka malate ka."hindi ko maiwasang mautal habang sinasabi yun

"It's okay, I'm the boss after all." bago pa ako nakakahulma ng angkinin nito ang labi ko at wala na akong ibang nagawa kung hindi pumikit at tugunin ang halik nito

Ewan hindi naman ito ang unang beses na angkinin nito ang labi ko pero pakiramdam ko ito ang unang beses na nag-lapat ang labi namin

He always kissing me with care, nararamdaman ko talaga sa halik nito ang pag-suyo, pag-iingat at kung anong emosyong hindi ko magawang pangalanan

"I really love kissing you." parehong habol ang sariling hininga ng mag-hiwalay ang labi naming dalawa

"Ewan ko sayo. Pumasok kana nga malalate kana sa office niyan." pag-susungit ko rito para itago ang pamumula ng magkabilaang pisngi ko dahil sa hiya

"Okay, Wifey see you later." natatawang wika nito saka hinalikan muna ako nito ng mabilis bago sumakay sa sasakyan nito

"Take care here, Wifey!"sambit nito bago sinara ang bintana ng sasakyan nito at pinasadida ito paalis

Nakatanaw lang ako sasakyan nito hanggang sa hindi ko na ito matanaw, nag-lakad ako palapit sa gate saka ito sinara at nilocked bago bumalik sa loob ng mansion

Sumalubong sa'kin ang katahimikan ng makapasok ako ng tuluyan sa loob ng Mansion

Hindi ko maiwasang makaramdam ng paninibago nasanay kasi akong laging may mga kasamang katulong sa loob ng mansion noon kahit nag-kukulong lang ako sa kwarto

Ewan ko kahit naninibago Ako ay mas gusto ko ang pakiramdam ko ngayon nakakaramdam ako ng kapayapaan dahil ba alam kong wala dito si, Daddy? Dahil ba alam kong mag-kikita din kami mamaya?

Dahil tinatamad pa akong mag-libot dinala ako ng mga paa ko sa living room

Inabot ko ang remote control ng TV saka inopen ito bago naupo sa mahabang sofa

There's a center table in front of me, dahil wala akong magawa ay pinapakialaman ko ang mga album na nasa ilalim nito at isa isang tinignan

"Hmm.."Hindi ko mapigilang mapangiti ng makitang photo album ito ni, Xian

"Aww so cute." Hindi ko maiwasang hindi maisawika habang pinag mamasdan ang baby picture ni, Xian

"Ito siguro yung kapatid niya."patukoy ko sa batang babaeng kasama nito sa picture

Makikita mo sa picture nilang talagang close at masaya sila, Hindi tuloy mawala wala ang ngiti sa labi ko habang Isa isang tinitignan ang mga litratong nasa album

Hindi ko namalayan ang oras dahil labis akong nag-enjoy at natutuwa habang tinitignan isa isa ang mga picture nila

Habang pinag-mamasdan ang masaya niyang litrato kasama ang magulang niya hindi ko maiwasang malungkot at mainggit dahil ni minsan hindi ko naranasan magkaroon ng buo at masayang pamilya

Kung buhay kaya si, Mommy hindi magiging ganito ang trato sa'kin ni, Daddy?

Kung nandito kaya siya masaya kami?

Siguro kung hindi siya nawala magiging maayos ang lahat...