The Only Heiress(🌹)

Chapter 25

Chapter 25

"How are you, Lea? Nakakatulog kana ba sa gabi? Kahit papano ay bumabalik na ang kulay ng balat mo." naka-ngiting wika ni, Ria habang sinusuklay ang buhok ko

"Nahihirapan pa din akong matulog pero pinipilit ko para sa anak namin ayaw ko ng mangyari ulit ang ganun." tugon ko rito

"Mabuti naman dahil sigurado akong hindi yun magugustuhan ng Asawa mo saka sobrang nag-alala ako ng makitang duguin ka."

"Pasensya kana, Ria kung pinag-alala ko kayo."wika ko

"Ano ka ba normal lang naman mag-alala kami sayo dahil mahalaga ka sa'min at ayaw naming may mangyaring masama sayo." nilingon ko rito saka nginitian bago binalik ang tingin sa mga halamang bulaklak dito sa may hardin

"Maraming Salamat talaga dahil hindi niyo ako iniwan." naka-ngiting wika ko rito

"Ganun naman ang pamilya, Lea hindi nag-iiwanan." turan nito

"Pamilya.... akala ko noon hindi na ako mag-kakaroon nun na malabo ko ng maramdaman kung anong pakiramdam ng merong pamilyang aasahan... "malayo ang tinging wika ko rito

"Ngayon nandito na kami, Lea kahit pa may Asawa kana at mag-kakaroon na ng sariling pamilya lagi mong tatandaan na nandito pa rin kami para sayo."

"Ay Oo nga pala may nasinabi sa'kin si, Sierralee pero hindi ko alam kung dapat ko pa bang sabihin sayo."nag-tatakang tumingala ako rito

"Tungkol saan?"

"Kay, Daddy kaya hindi ko alam kung sasabihin ko pa ba sayo Hindi ko kasi alam kung anong magiging reaction at sasabihin mo eh. "naka-ngiwing sambit nito

"Anong tungkol sakanya? Hindi ba't nasa kulungan na siya? "takang turan ko rito

"Ayun nga ililipat na daw siya sa main jail dahil sa naging hatol nito kasama ang mga kaibigan niya."malumanay na wika nito

"Nasabi ni, Sierralee kung gusto mo daw siyang maka-usap ay ito ang tamang araw."

"Ikaw ba, Ria gusto mo siyang maka-usap at makilala? Ayaw mo bang makilala ka niya? Hanggang ngayon ay wala itong ideyang nag-eexist ka o baka alam na niya..."mahinang wika ko rito

"Pagkatapos ng mga ginawa niya sayo at mga kasamaan niya Hindi ko alam kung gugustuhin ko pa siyang makilala ng personal."turan nito "I hate him.... I hate him so much..."Hindi ko maiwasang mapatitig rito

"But, he's still our real father kaya alam kong kahit na ayaw mo siya ay gusto mong makilala ka niya.... ang kilalanin ka niyang anak.... naiintindihan ko ang nararamdaman mo dahil ako kahit na hindi siya naging ama sa'kin gusto ko pa ding mahalin niya Ako bilang anak niya..."pagak ang napa ngiti

"Even he never treated me like her daughter... even I'm just a toy for me... I still wanted to feel that he loved me as her daughter...."malayo ang tinging wika ko

" I was born without mother beside me at kahit nandyan si Daddy ay pakiramdam ko tulad ni Mommy nawala din siya sa'kin, "

" I was always praying na sana balang araw matignan din ako ni Daddy ng puno ng pag-mamahal...  Ako na lang at si Daddy ang mag-kasama nun kaya bakit ko siya susukuan?Bakit ko siya iiwan? Akala ko matitiis kong maging hangin lang sakanya pero hindi ko naisip na makakaya niyang gawin sa'kin yun... "mapait akong napa-ngiti

" 'You really look like your mother' he always say those words to me, since then I started hating hearing them from him or from someone."

" 'You want Daddy happy right?' He asked me that time... and because I was still a kid and naive wala akong ideya sa nangyayari sumagot ako ng Oo of course I want to see him happy dahil madalas ko siyang makitang malungkot at umiiyak but then... I was begging him to stop but he never did... I would say 'Don't angry Daddy if you don't wanted to be punished' at kahit na tatakot ay pinilit kong makatakas noon sakanya kaya nagalit siya ikinulong ako nito sa basement."

"Halos wala akong makita dahil sobrang dilim takot na takot Ako nun dahil mag-isa lang ako dun halos walang makain at mainom... mag-isa lang ako... hindi ko alam kung ilang araw niya akong kinulong dun."huminga ako ng malalim

"Stop , Lea you don't need to tell me everything... I know it's so hard for you to remember them again kaya please stop it already.. "nag-susumamong wika nito

"Dahil ayaw ko ng makulong ulit sa lugar na yun hindi ko na ulit sinuway si Daddy lahat ng iutos nito para akong robot na sinusunod ito... minsan ay binubugbog ako nito tuwing may ginagawa akong hindi niya nagustuhan... "

"Lea.... "

"Dahil sa mga nangyari sa'kin hindi na ako umasang may tatanggap ba sa'kin... Who would accept someone that's already tinted by her own father?Nawalan na ako ng pag-asang maging masaya at malaya sa poder niya... But then, Xian came siya ang nag parealise sa'kin na kahit gaano pa kasama ang nakaraan ko ay wala ng tatanggap sa'kin... "

"Kung ano man ang nasa nakaraan ko ay sa nakaraan ko na yun iba na ang kasalukuyan at hinaharap ko na kay sa ikulong ko ang sarili ko sa nakaraan bakit hindi ko na lang gawing sandata yun para lumaban sa kasalukuyan at sa susunod pang mga-araw... "naka-ngiting wika ko

" It was the most memorable day for me when he accepted me wholeheartedly.... Hindi nag-bago ang tingin nito inilagaan at pinasaya niya ako... He was my savor."

" I'm her Queen... "

"I'm always his priority... He never leave my side. Ilang beses niya akong iniligtas ng hindi niya alam."

"Because, Keil knows that you deserve everything you have right now."masuyong wika nito saka pinunasan ang luha sa pisngi nito

"I'm telling you this because I couldn't tell it to Mommy... Gusto kong maintindihan mo kung bakit ang hirap sa'kin noong tanggapin si Mommy.... ang hirap sa'kin na wala si, Xian sa tabi ko." ngumiti ako rito

"So please, Ria do everything to find my husband... He is my everything.. please I want my husband beside me."nakiki-usap na sambit ko rito

Tuluyang pumalahaw ako sa pag-iyak ng yakapin ako nito tila isa akong paslit na nakayakap sa Ina dahil inagawan ng laruan

"Gagawin namin lahat para mahanap si, Lea huwag kang mag-alala mahahanap din natin ang Asawa mo.."

" I love him so much, Ria kahit minsan hindi ko sinabi yun sakanya dahil Akala ko sapat ng naiparamdam ko yun pero ngayon gusto ko na lang siyang makita at harapang sabihin yun sakanya... "

"You will, Lea makikita din natin ang Asawa mo at masasabi mo sakanya ng harapan kung gaano mo siya kamahal... "masuyong wika nito

" Kaya tahana... mahahanap natin ang Asawa mo."naka-ngiting wika nito saka masuyong hinaplos ang pisngi ko

"I miss you, Xian.... Hubby I miss you so much...."