Chapter 19

1.3K 15 0
                                    

Chapter 19

"Wife, Ria is here."agad kong tinigil ang binabasa ko saka nilingon ang Asawa ko

"Really?"excited na tumayo Ako saka lumapit rito

"Yes! Gusto niyang mag-bonding kayo." sagot nito habang inaayos ang buhok ko

"Ayos lang ba?"

"Of course. Ilang taon din ang pinag-kait sainyo kaya dapat ngayong mag-kasama na kayo kailangan niyong bawiin yung taong ninakaw sainyo." naka-ngiting sagot nito saka hinalikan ako sa labi

"Pero dapat bago mag-dilim ay nakabalik na kayo and  make sure  eat healthy food at huwag ka masyadong mag pakapagod." turan nito "Sinabi ko na din yun kay Ria at pumayag siya."

"Thank you, Hubby! Don't worry babawi ako sayo." naka-ngiting wika ko rito saka ako naman ang humalik rito

"As long as your happy and enjoying, Wife is already enough for me." naka-ngiting wika nito saka hinalikan ako sa noo "Mag-ayos kana hinihintay ka na ng kapatid mo sa bab."naka-ngiting tumango ako rito saka sinunod ang sinabi nito

"Ingat kayo sa pupunta niyo." bilin ni, Xian habang parehong nakaharap sa'min ni, Ria

"Huwag kang mag-alala hindi ko naman pababayaan ang mag-ina mo." natatawang wika ni, Ria rito

Bumitaw ako sa pag-kakahawak sa braso ni, Ria saka lumapit sa Asawa ko

"Uuwi din kami bago nag-dilim, Hubby ingat ka rin dito." sambit ko rito saka siya niyakap at tumingkad upang maabot ang labi nito at hinalikan

"Okay! May-tiwala ako sainyo." parehong ngumiti kami ni, Ria rito saka muling nag-paalam at sabay na lumabas ng bahay

"Ang sweet ng Asawa mo." turan ni, Ria habang sabay kaming nag-lalakad

"Si, Thelonious ba hindi sweet ng kayo?" takang tanong ko rito ngumiti ito sa'kin bago tumingin sa dinadaan namin

"He is, sobrang sweet at maalaga siya." sagot nito "Kahit nung mag-kaibigan kami ay hindi niya ako pinabayaan at nung naging kami mas naging protective maalaga at sweet siya sa'kin." turan nito

"Kung ganun bakit hiniwalayan mo siya?" tanong ko rito, huminto muna kami saka parehong naupo sa isang bench

"He was good to be true, Lea natatakot akong baka hindi siya ang inaakala kong lalaking para sa'kin." turan nito ng lingunin ko ito ay puno ng lungkot ang mga mata nito habang may malungkot na ngiti

"Mahal mo siya."sambit ko rito "Pinapangunahan ka nga lang ng takot mo." dagdag ko saka mahinang natawa "Kambal nga tayo."turan ko rito dahilan para lingunin ako nito

"Alam mo bang minsan ko na ding tinakbuhan at pinag-taguan ang Asawa ko dahil sa takot ko?" kwento ko rito

"Pero hindi siya sumukong hanapin ako."naka-ngiting dagdag ko "At ganun din ang nakikita ko kay, Thelonious halatang mahal na mahal ka." turan ko rito saka hinalikan ang kamay nito at mahinang pinisil

"Pwede mong sabihin sakanya ang kinakatakutan mo dahil alam kong siya lang din ang makakaalis nun bilang kapatid at kakambal mi gusto kong maging masaya ka sa piling ng lalaking mahal mo." naka-ngiting wika ko rito

"Saka mas panatag ako pag siya ang makakatuluyan mo dahil nakikita at nararamdaman ko kung gaano ka niya kamahal."turan ko rito saka pinunasan ang luhang tumulo sa pisngi nito "Ang mga katulad niyang lalaki ay hindi mo na dapat pinapakawalan. "

"Do I deserve someone like him, Lea?"bakas ang pag-duda sa boses nitong tanong

"Oo naman."naka-ngiting sagot ko rito "Everyone deserve someone who will loved them unconditionally,"

" Parang tayo lang."naka-ngiting wika ko rito

"Salamat, Lea."naka-ngiting wika nito saka niyakap ako

"Alam kong malalagpasan mo din yan tulad ko nilamon din ako ng takot at pag-dududa sa sarili ko dahil sa nakaraan ko pero kahit ganun ay tinanggap ako ng Asawa ko kahit pa na ang dahilan kung bakit kami nag-kakilala ay dahil naging kabayaran ako ni Daddy sakanya." nanlaki ang mga mata nito sa sinabi ko

"Dahil sa Arrange Marriage kaya kami nag-kakilala pero kahit ganun ay naging mabait at maalaga ito sa'kin wala siyang ibang ginawa kung hindi ang alagaan at pasiyahin ako."

"Ginawa ni, Daddy yun?"hindi maka-paniwalang tanong nito

"Oo, Hindi man maganda pero masaya ako sa kinalabasan kaya kahit papano ay nag-papasalamat ako sa kanya."naka-ngiting sambit ko rito

"Don't you hate him? Sa mga ginawa niya sayo Hindi dapat kamuhian mo siya ng sobra? Kasi ako kahit hindi ko pa siya personal na nakilala galit na galit na ako sa kanya dahil sa ginawa niya sayo."turan nito

"Dahil gusto kong maging masaya ng buo sa piling ng Asawa ko at sa magiging pamilya namin."tugon ko rito "Kung lagi kong dadalhin ang galit at ala-ala ng nakaraan hindi ako tuluyang magiging masaya at malaya."paliwanag ko rito

"I'm so proud dahil kakambal kita."mahinang natawa na lang ako rito saka mahinang pinisil ang pisngi nito

"Kaya nga sabihin mo na sa'kin kung anong gusto mong sabihin."naka-ngiting napa-iling na lang ako ng makita ang gulat sa mga mata nito

" Pano mo naman nasabing may gusto akong sabihin kayo? "

"Bukod sa kakambal kita kanina ko pa napapansin pero mukhang may pumipigil sayo."tugon ko rito

"Tama ka pero natatakot ako sa pwede mong maging reaction at sa sasabihin mo." mahinang sambit nito

"Bakit hindi mo subukang sabihin sa'kin para makita at malama mo kung anong magiging reaction ko?" ngiting ngiting tanong ko rito

"Gusto kang maka-usap ni Mommy." unti-unting nawala ang ngiti ko sa sinabi nito "Gusto niyang mag-paliwanag sayo." dagdag nito

"See, Lea alam kong hindi ka pa handang harapin siya lalo na't alam kong buong buhay mo naniwala kang wala na siya."maliit ang ngiting wika nito

"Alam kong mahirap harapin ang taong namatay."

"Ang totoo niyan naisip ko ng darating ang araw na kailangan ko siyang harapin,"sambit ko saka malayo ang tingin

"Pano kung gusto niya akong kausapin? Gusto niyang maki pag-kita sa'kin? Anong magiging reaction ko? Anong una kong gagawin? Yayakapin ko ba siya? Iiyak sa harapan niya? Sasabihin kung gaano ko na siya matagal gustong makita? Magagalit? Susumbatan siya? Kaya ko ba?Mga tanong na tumatakbo sa isip ko."turan ko rito

"Hindi ko alam kung kaya ko ba siyang harapin ng hindi magiging sariwa ang sakit ng naging desisyon niya."pagak akong natawa

"Pero alam kong darating ang araw na dapat harapin ko siya kung gusto ko talagang tuluyang maging masaya at malaya para mawala yung mga tanong na gumugulo sa isip ko at bigat na nararamdaman ko."dagdag ko saka tumingin rito

" Pero hindi pa ngayon, Ria pwede bang sabihin mo sakanya yun? Hindi pa ako handa gusto ko munang sabihin lahat sa Asawa ko at pakinggan ang opinion dahil alam ko kung ano man ang sasabihin niya makakatulong para maka pag-desisyon ako at makapag-isip ng mabuti."naka-ngiting turan ko

"Sige sasabihin ko kay, Mommy. Salamat, Lea at pasensya na kung  binanggit ko si Mommy kahit dapat para sa'ting dalawa ang araw na 'to."ngumiti ako para sabihing ayos lang

"Ayos lang naiintindihan ko."ngumiti kami sa isa't isa saka ako inayang ipag patuloy ang mamasyal namin

Naging magaan at masaya naman ang mga sumunod na nangyari pinakilala niya ako sa mga taong malapit sakanya dila sa mga magandang masyalan

Wala kaming ibang ginawa kung hindi mag-saya at pinuntahan isa isa ang lugar na madalas nitong puntahan....

The Only Heiress(🌹)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon