𝑯𝒊𝒎.

Π22

"Ορίστε και τα πατατάκια μωρό μου" ακούστηκε η φωνή της Αγγελικής .

Αφησε πάνω στο τραπέζι το μπολ με τα πατατάκια και έκατσε στον καναπέ ,περιμένοντας με να κάτσω δίπλα της ώστε να δούμε την ταινία .

Έκατσα δίπλα της και πάτησα το play.

Εκείνη κουρνιασε δίπλα μου και εγώ την αγκαλιασα.

Μου χάιδευε με το χέρι της το στέρνο μου.

Ξέρω ότι έχει αισθήματα για εμένα.

Είμαστε μαζί τους τελευταίους 4 μήνες.

Συγκεκριμένα την γνώρισα στην σχολή .

Ταιριάξαμε αμέσως , είναι καλό τυπακι.

Ξέρω ότι δεν έχω αισθήματα για εκείνη αλλά μαρεσει πολυ και η σχέση μαζί της είναι απλή και διασκεδαστική.

Και ευτυχώς της αρέσουν οι ταινίες δράσεις και βλέπουμε καμία μαζί .

Τώρα εκείνη διάλεξε να δούμε το san Andreas .

Το έχω ξανά δει αλλά δεν ήθελα να της χαλάσω χατίρι.

Το κινητό μου χτύπησε.

"Μωρό μου δώστο μου λίγο αν μπορείς "

Εκείνη έπιασε το κινητό .

Από χιλιόμετρα μπορούσες να διακρίνεις το φρύδι της που σηκώθηκε .

"Δημήτρη ποια είναι η Νατάσσα;" Ρώτησε παραξενεμενη.

Μάλιστα

Τώρα βρήκε και αυτή να πάρει ;

"Μια ξαδέρφη μου από το χωριό, μην ανησυχείς " απάντησα .

Δεν μαρεσει να της λέω ψέματα αλλά δεν έχω όρεξη για καβγάδες .

"Ααα δεν θα το σηκώσεις;" Ρώτησε .

Προσπαθεί να με ψαρωσει.

Δύσπιστη την βλέπω.

Απάντησα στην κλήση της Νατάσσας .

"Παρακαλώ;"

"Εε γεια" απάντησε εκείνη

Γιαγιά

"Όλα καλά;" Ρώτησα

"Ναι μια χαρά μην ανησυχείς. Μάλλον καταλάθος θα πατήθηκε ο αριθμός σου δεν ήθελα κάτι"

Καταλάθος .

Μάλιστα .

Λέει ψέματα την καταλαβαίνω.

Όμως δεν θα επιμείνω.

Ιδικά με τα μάτια της Αγγελικής καρφωμένα πάνω μου .