Το σπίτι από χθες λάμπει. Η Έλενα όταν δεν είναι καλά ψυχολογικά για να ξεχαστεί κάνει δουλειές. Της έχω πει πολλές φορές να το συζητήσουμε αλλά δεν είναι ακόμα σε θέση και το καταλαβαίνω .
Αφού σφουγγαρισε όλο το σπίτι έκατσε δίπλα μου στον καναπέ. Τώρα που δεν είχε κάποια άλλη δουλειά να κάνει φαινόταν στο πρόσωπο της η θλίψη.
Γαμωτο της λείπει ο Ιάσονας και φαίνεται.
Άνοιξε το κινητό της όμως πρόσεξα τα ζυγωματικά της να σφίγγονται, μιας και είδε την ταπετσαρία που είχε ως κλείδωμα οθόνης. Ήταν μια φωτογραφία που ήταν με τον Ιάσονα και φιλιοντουσαν στην θάλασσα. Εγώ την είχα τραβήξει αυτή την φωτό.
"Ξέρεις τι μου την σπάει περισσότερο;" Ρώτησε αφού έκλεισε το κινητό της και το πέταξε μακριά .
"Ότι εγώ του είπα ότι θέλω χρόνο και εκείνος σας είπε ότι χωρίσαμε . Άρα δεν θέλει να ήμαστε άλλο μαζί . Του τελείωσα" μου είπε έτοιμη να κλάψει.
Της έπιασα το χέρι τρυφερα και ως μια ένδειξη κατανόησης.
"Τι συνέβη;" Ρώτησα
"Μου είπε ότι χθες η ..κοπέλα του φίλου του τον φίλησε. Δεν με πειράζει όμως αυτό, με πειράζει που δεν την σταμάτησε. Εγώ του ζήτησα χρόνο για να σκεφτώ γιατί δεν ήθελα να χωρίσουμε αλλα εκείνος πήρε τις αποφάσεις του." Σκούπισε ένα δάκρυ από το πρόσωπο της και άνοιξε το κινητό της ώστε να ρίξει μια τελευταία ματιά στην ταπετσαρία της.
"Πολύ λάθος χειρισμός εκ μέρους του. Όμως μην τα παρατάς. Κάτι μου λέει μέσα μου ότι ο Ιάσονας δεν σε έχει ξεπεράσει ακόμα. Νιώθει πολύ αρσενικό για να τρέξει από πίσω σου αλλά είμαι σίγουρη ότι θα το κάνει" της απάντησα.
Αλήθεια πιστεύω ότι την θέλει ακόμα .
Το κινητό μου ήχησε και ένα μήνυμα ήρθε από τον Δημήτρη. Μου έγραφε να πάω από εκεί να φάμε μαζί. Εγώ του απάντησα και ενημέρωσα την Έλενα για το που θα πάω.
Έβγαλα τις πιτζάμες μου και φόρεσα κάτι άνετο. Βγήκα έξω από το σπίτι και πήρα την γνωστή διαδρομή.
Όχι δεν υπήρχε περίπτωση να πάω σπίτι του Δημήτρη. Του απάντησα ότι δεν μπορώ ούτως η άλλως. Θα πήγαινα στο σπίτι του Ιάσονα.
Έπρεπε να μάθω τι είχε συμβεί και από την μεριά του γιατί η Έλενα τα βλέπει μαύρα όλα.
Έφτασα έξω από το σπίτι του και χτύπησα την πόρτα. Εκείνος μου άνοιξε αλλά ξαφνιάστηκε που με είδε.
YOU ARE READING
𝑯𝒊𝒎.
Teen Fiction"Νατάσσα θάρρος ή αλήθεια;" "θάρρος" απάντησα δυναμικά "έχεις το θάρρος να παραδεχτείς ότι γουστάρεις τον Δημήτρη;" "Τι;" ρώτησε εκείνος "Οχι γιατί κάτι τέτοιο δεν ισχύει" απαντησα και ένιωσα το βλέμμα του να με καίει Απόσπασμα από το κεφάλαιο...