𝑯𝒊𝒎.

Π43

"Και πως πήγε;" Τον ρώτησα αγχωμενη για την απάντηση.

"Αχ ρε μωρό μου για αυτό θα λέμε τώρα;" Με ρώτησε εκείνος ευδιάθετος

"Μα για αυτό δεν με πήρες; Εγώ για αυτό σου είπα να με πάρεις." Του απάντησα παραξενεμένη με την στάση του.

Πολύ ευδιάθετος μου φαινόταν για επίσκεψη στο νοσοκομείο.

"Δεν έχω όρεξη να μιλήσω για αυτό." Απάντησε εκείνος

"Τι θες να πούμε τότε;" Τον ρώτησα ενώ ξάπλωσα στο κρεβάτι του σπιτιού του.

Κοίταξα δίπλα μου και απλά έπεισα την φαντασία μου ότι είναι και εκείνος εδώ μαζί μου.

"Τι έκανες σήμερα;" Με ρώτησε .

"Πήγαμε βόλτα με τα παιδιά. Εγώ όμως το μόνο που έκανα είναι να έχω εσένα στο μυαλό μου." Απάντησα εκμυστηρευοντας του την αλήθεια.

"Και εγώ σε σκεφτόμουν όλη μέρα και συγκεκριμένα σκεφτόμουν την στιγμή που θα μείνουμε μόνοι μας όταν γυρίσω." Μου είπε και η φωνή του έγινε πιο αισθησιακή.

"Και τώρα τι σκέφτεσαι;" Τον ρώτησα ενώ άφησα τον εαυτό μου να φανταστεί αυτό που μόλις είπε ο Δημήτρης

"Αυτήν την στιγμή το μόνο που σκέφτομαι είναι το πόσο άσχημα θα ήθελα να είσαι πάνω μου και εγώ να είμαι όλος μέσα σου και να σε ακούω να φωνάζεις . " Απάντησε και εγώ ένιωσα όλο μου το κορμί να μετατρέπεται σε μια κόκκινη απόχρωση.

[...]

"Τελείωσες;" Με ρώτησε ελαφρά λαχανιασμενος.

"Όχι ακόμα εσύ;" Του απάντησα ενώ συνέχισα να ακολουθώ τις εντολές του.

"Σε λίγο " μου απάντησε

"Μακάρι να ήσουν εδώ και όλα αυτά να μου τα έκανες εσύ " του εξομολογήθηκα ενώ ένιωσα να φτάνω στην αποκορύφωση.

"Κάνε υπομονή μωρό μου." Μου είπε εκείνος.

Παρόλο που μιλούσαμε στο τηλέφωνο , ένιωθα την ένταση και την χημεία της στιγμής από χιλιόμετρα.

Έφτασα στην αποκορύφωση και προσπάθησα να κρύψω τους ανασθαιναγμους μου.

"μωρό μου μην το κρατάς φώναξε θέλω να σε ακούσω " με πρόσταξε εκείνος .

Εγώ υπάκουσα τις εντολές του και κατάλαβα ότι τελείωσε και εκείνος .

Προσπάθησα να ξανά βρω την αναπνοή μου μέχρι να σηκωθώ και να καθαρίσω αυτό που μου προκαλούσε ο Δημήτρης μέχρι και από το τηλέφωνο.