"Στάσου λιγάκι, μη μιλάς, άσε το χτύπο της καρδιάς ,να πει ό,τι είναι για να πει,
στο φως να γεννηθεί. Για ένα τίποτα, μη φοβηθείς, πως φτάσαμε στ’ ανείπωτα
Γλυκιά μου, μη χαθείς." Ακουγόταν μελωδικά η φωνή του Γιώργου και του Δημήτρη.
Ο Δημήτρης έπαιζε στην κιθάρα τανειπωτα και ταυτόχρονα τραγουδούσε με τον Γιώργο. Με το βλέμμα του με έκαιγε.
Ένιωθα σαν να έλεγε σε εμένα τους στίχους .
Εγω σιγοτραγουδουσα το τραγούδι μιας και δεν ήθελα να χαλάσω αυτή την πανέμορφη ατμόσφαιρα που δημιουργούσε ο Γιώργος και ο Δημήτρης με το τραγούδι τους. .
Μας χώριζε η φωτιά μιας και είχαμε κάνει έναν κύκλο γύρω της.
Μου ήταν αδύνατον να μην καμαρώνω τον Δημήτρη και να μην απολαμβάνω την φωνή του.
Το τραγούδι τελείωσε και ο Δημήτρης τοποθέτησε στην άμμο την κιθάρα.
Ήθελα να ακούσω και άλλο.
"Έλα παίξε άλλο ένα." Τον παροτρυνα εγώ.
Εκείνος με κοίταξε και μου χαμογέλασε.
"Μόνο αν έρθεις να το τραγουδήσουμε" μου είπε και έδειξε το κενό δίπλα του.
Εγώ δέχτηκα μιας και το έχω ξανά κάνει.
Έκατσα δίπλα του και εκείνος βρήκε τους στίχους από το τραγούδι που θα παίζαμε και αφού με ρώτησε αν το ξέρω ξεκίνησε το τραγούδι.
Θα τραγουδούσαμε το για να σε συναντήσω.
"Αχ, για να γεννηθείς εσύ κι εγώ. Γι' αυτό, για να σε συναντήσω. Γι' αυτό έγινε ο κόσμος μάτια μου. Γι' αυτό, για να σε συναντήσω" τραγουδούσαμε με μια φωνή.
Πλέον οι στίχοι μίλαγαν για εμάς. Ξέραμε ότι αυτή η στιγμή ήταν κάτι περισσότερο για εμάς από ένα απλό τραγούδι που τραγουδάμε μαζί.
Ευτυχώς η φωνή του κάλυπτε μερικά φάλτσα της δικιάς μου.
Τραγουδήσαμε και αυτό το τραγούδι και ο Ιάσονας μας μοίρασε και τις δικές μας μπύρες.
"Αχ παιδιά μακάρι κάθε χρόνο να ήμαστε έτσι." Είπε η Έλενα με ένα πανέμορφο χαμόγελο στο πρόσωπο της.
"Λέω να κάνουμε μια συμφωνία " είπε ο Γιώργος
Όλοι στρέψαμε την προσοχή μας σε εκείνον.
"Ότι και αν γίνει σε εμάς ως ζευγάρια να μην χαλάσουμε ποτέ το παρεάκι μας." Συνέχισε την πρόταση του
"Σύμφωνοι " είπαμε με μια φωνή και τσουγκρισαμε τα μπουκάλια με τις μπύρες μας
Ο Δημήτρης έστριψε τσιγάρα για τον Γιώργο, τον Ιάσονα και τον εαυτό του.
YOU ARE READING
𝑯𝒊𝒎.
Teen Fiction"Νατάσσα θάρρος ή αλήθεια;" "θάρρος" απάντησα δυναμικά "έχεις το θάρρος να παραδεχτείς ότι γουστάρεις τον Δημήτρη;" "Τι;" ρώτησε εκείνος "Οχι γιατί κάτι τέτοιο δεν ισχύει" απαντησα και ένιωσα το βλέμμα του να με καίει Απόσπασμα από το κεφάλαιο...
