𝑯𝒊𝒎.

Π5

"Τι δώρο θα ήθελες για τα γενέθλια σου;" Με ρώτησε ο Δημήτρης με ένα πονηρό υφακι .

"Τι δώρο μπορείς να μου προσφέρεις;" Του είπα και ανταπέδωσα το υφακι

"Όλα μπορώ να τα κάνω για σένα. Αρκεί να μου το επιτρέψεις Νατάσσα" στο άκουσμα να λέει το ονομα μου ένιωθα τον εαυτο μου να παραδίνεται για μια ακόμη φορά

"Τότε Καντά" του απάντησα

Με πλησίασε και ένωσε τα χείλια του με τα δικά μου

Με έσφιξε από την μέση και έκανε τα σώματά μας ένα.

Έβαλε βάθος στο φιλί μας και εγώ του έδωσα πρόσβαση στην γλώσσα μου.

Κάποια λεπτά αργότερα σταματησαμε το φιλί μας

"Χρόνια πολλά Νατάσσα"

"Νατάσσα απλά ξυπνα" ακουσα κάπου στο βάθος την Έλενα να φωνάζει

Άνοιξα τα μάτια μου αμέσως

Ήταν η Έλενα πάνω από το κεφάλι μου με ένα μαξιλάρι στα χέρια της.

"Πες μου ότι δν πηγές να με πνίξεις με αυτό " της απάντησα

"Όχι να στο πετάξω στην μαπα πήγα αλλά με πρόλαβες." Απάντησε και πέταξε το μαξιλάρι μακριά

"Χρόνια πολλαααααα, ότι επιθυμείςςς ότι χρειαστείς είναι εδωωω σαγαπω σαγαπω σαγαπωωω" είπε και με έσφιξε στην αγκαλιά της.

"Έλενα αέρα" πήγε να με στείλει καλέ.

Της είπα ευχαριστώ.

Στο μυαλό μου ήρθε το όνειρο.

Δεν θέλω να ξέρω γιατί είδα τέτοιο όνειρο.

Πρέπει να μην τον ονειρευτώ ποτέ ξανά.

Άνοιξα το ντουλάπι και έβγαλα τα υλικά για τον καφέ μου όσο περίμενα το τοστ μου να ψηθεί.

Χτύπησα τον καφέ με το φραπεδοχτυπητηρι και ήταν έτοιμος για καταναλωση.

Έκατσα στο τραπέζι και είπα στην Έλενα για το όνειρο μου.

"Νατασσακι μου αρχίζεις να τον ερωτεύεσαι" ήταν η μόνη εξήγηση που εβρισκε η Έλενα

"Σαχλαμάρες." Της απάντησα

"Είναι η μόνη εξήγηση" μου είπε εκείνη.

"Δεν θα ερωτευτώ κανέναν και ιδικά εκείνον δεν μαρεσει είναι χάλια για τα γούστα μου." Της είπα

Αλήθεια λεω.

Είναι υπερβολικά χάλια και δεν μαρεσει καθόλου και είναι χάλια και δεν μαρεσει καθόλου και τέλος