𝑯𝒊𝒎.

Π20

Το κινητό χτύπησε.

Το όνομα του αναγραφόταν πάνω στην οθόνη.

"Γαμημενος παπάρας"

Σε κλάσματα δευτερολέπτου το σήκωσα.

"Ναι"

"Νατάσσα;"

Μπορώ να πω ότι όταν τον ακούω να προφέρει το όνομα μου λιώνω.

"Όλα καλά;" Ρώτησα αγχωμενη με το απρόσμενο τηλεφώνημα .

"Τίποτα δεν είναι καλά για μένα και το ξέρεις" μου απάντησε .

"Δημήτρη, τα πάμε αυτά"

Ήμουν ξεκάθαρη απέναντι του

"Μην το κάνεις αυτό. Σου εξήγησα"

Φιρι φιρι το πάει ο κύριος να τσακωθούμε

"Δεν πάει να πει όμως ότι επειδη μου εξηγησες εγώ όλα καλά" του είπα .

"Το κάνεις να φαίνεται πολύ πιο σοβαρό από ότι είναι "

ΓΕΛΑΩ.

ΤΟ ΛΕΕΙ ΑΥΤΟ Ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ

"Μιλάς εσύ που βρήκες ένα τεστ εγκυμοσύνης στην τσάντα μου και αντί να με ρωτήσεις πηγές και πηδηξες άλλες δύο;"

Η υπομονή μου άρχισε να τελειώνει.

"Ναι εγώ σου παραδέχομαι ότι είναι λάθος και ζήτησα συγνώμη. Τώρα εσύ επιλέγεις να μην θες να με συγχωρέσεις. Δεν προσπαθείς καν "

"Αν δεν προσπαθούσα δεν θα σου μιλούσα καν για αυτό μην λες μαλακιες" απάντησα με όση ηρεμία μου είχε μείνει.

"Εντάξει σορρυ απλά με κρανιωνει να μην μπορείς να μου συγχωρέσεις ένα λάθος "

"Σου έχω εξηγήσει ότι θέλω χρόνο και με το να με πιέζεις δεν κερδίζεις τίποτα και ούτως η άλλως εσύ δεν θέλεις σχέση μαζί μου οπότε τι θα αλλάξει;" Απάντησα

"Δεν σου είπα ότι θα αλλάξει κάτι" απάντησε εκείνος.

Είναι πολύ γελοίος πραγματικά.

Απορώ γιατί του μιλάω ακόμα.

"Ε τότε γιατί τέτοια λυσα να σε συγχωρέσω;" Ρώτησα

"Θέλω να ξέρω ότι είμαστε καλά "

Πόσο θράσος πια.

"Έχεις πολύ θράσος αγοράκι μου"

Δεν συγκρατήθηκα

"Κόψε λίγο τις πίπες"

Δεν του απάντησα .