Lighten the Darkest Past (Ongoing)

Kabanata 8: Kasal

Pinagpatuloy namin ang practice kahit na maramirami na akong alam. I really don't know why he didn't know the word 'tired'. He's really passionate with this mission.

"Are you still reporting to Datu Alimasig?" I asked.

He nodded. "I'm still reporting. Kailangan e." sagot niya. We're in under the tree. Trying to take a break.

I wonder why he's not looks scared at all. Paano kaya kung mamatay siya sa kamay ni Datu Alimasig? May mapagkakatiwalaan pa ba ako dito? Kahit nga ang pamilya niya dito ay hindi ko magawang mapagkatiwalaan dahil natatakot ako sa kanila. We're not the same. I'm a girl who lives in reality and they are in the past. I really don't know why the destiny bring me here.

"Aren't you scared?" I asked.

He sighed. He looked at me straightly. "Kung matatakot ako... Paano ka na lang?" he asked. Mukha siyang nag-aalala sa akin.

I looked away. "Marami na tayong kasalanan." natawa ako.

"Magpakasal na lang kaya tayo? Wala namang mawawala diba?" biglang tanong niya na nagpagulat sa akin. "Marami na ang nagtataka kung bakit hindi tayo nagtatabi. Ang buong akala nila ay kasal tayo bilang sinaunang Malik at Jameela. Kung gusto ko naman ay maaari din tayong maghiwalay pagkatapos ng misyon." dagdag niya.

That's a good idea naman. Para hindi kami mapanghinalaan dito.

Tumayo ako. "Tara na!" aya ko.

"Saan?" tanong niya.

"May kilala ka bang ustadz dito?" tanong ko.

A/N: Ustadz is the teacher who teach us what is real Islam. There's also a scholars or ulama who are also can teach us but I'm talking a ustadz here kasi 'yun talaga ang madaling hanapin sa kasal HAHA.

"Meron. Si Ustadz Abulrahim." sagot niya.

Umuwi muna kami upang maghanda at pumunta na agad doon pagkagpos.

"Assalamu Allaikom!" pagbati namin.

"Wa Allaykum Salam!" balik na pagbati ng ustadz.

Pinatuloy niya kami at pinaupo sa lapag kung saan ay kanilang sala. Wala silang upuan kaya sa lapag talaga kami umupo na gawa sa kahoy.

"Nandito po kami para magpakasal." diretsahang sabi ni Malik.

Kita ko ang gulat sa mga mata ng ustadz. Ang buong akala talaga nila ay kami ay kasal.

"Maari bang sikreto na lamang ito, Ustadz?—" sasabihin na sana ni Malik kung bakit kami magpapakasal subalit,

"Alam ko ang iyong dahilan, Datu. Hindi kayo nagmula sa panahong ito. Nagmula kayo sa kasalukuyan ngunit kayo ay isa sa mga ninuno ng Datu Malik at Bai Jameela din. Apo kayo ng isa sa kanilang mga kapatid." pagtatapos ng ustadz sa kanyang sasabihin.

Ustadz ba ito o manghuhula?

"Paano niyo po nalaman?" tanong ko.

"Una pa lang ay alam ko na ito, Bai. Alam ko na noong una ko pa kayong nakita. Kakaiba ang iyong kasuotan noong kayo'y nasa palengke at para bang namimili ng damit."  sagot nito. "... At napag-alaman ko rin na kayo'y may misyon dahil ako'y matalik na kaibigan ng Datu."

"Ustadz, kung gano'n ay mananatili lamang itong nakatagong lihim lamang." Malik's said and ustaz nodded.

Nagsimula na siyang ikasal kami. The only witness is Malik's friend na kanyang tauhan din. I think he knows a lot.

Madali lang naman na tapos ang kasal at kami ay umuwi agad na para bang walang nangyari.

Hindi na rin nagtataka ang mga nasa paligid namin sa amin na dahil itong si Malik ay todo dikit na sa akin. I'm the one who's staying away from him. This is not what I want but this is for the mission.

Kinabukasan ay pumunta nga kami sa kasal ni Asnaira. It's really good wedding at all. Makaluma man pero napakaganda. I'm not fan of this kind of wedding from now on. Kasama lang ang pamilya. Sa bahay lang at simpleng pakain lang sa mga taong naimbitahan.

I also wore a Muslim dress with inaul. The one I only see back then who's only wearing by the old women.

A/n: Search niyo sa google 'yung Muslim dress. Maganda 'yun for old women lang talaga ang gumagamit no'n nowadays.

Ang sasarap din ng mga pagkain. May suman, dudul, inti, tapay at iba pang mga Muslim foods. Now, I realized how simple life in the first centuries. Kung saan ay nabubuhay lamang sila sa kung anong mga nakikita sa paligid. Wala masyadong mabibili. Kahit mga sibuyas, bawang at iba pang sangkap ay makikita mo lang sa garden ng bahay niyo at madali lang pipitasin.

Pagkatapos ng kasal at kainan ay umuwi na rin kami agad. Hindi na kami sumama pa sa iba pang gagawin patungkol sa kasal. Malik has a lots of works at tumitigil lang siya kapag para tawagin ako at mag-sasalah na raw kami.

Iisang kwarto lang kami natutulog pero sa sahig siya natutulog. Nirerespeto daw niya ako kaya gano'n. We are wedded just for this mission and not because of love.

"Pupunta ako kay Datu Alimasig ngayon," sabi niya habang kami at kumakain ng agahan.

"Sasama ako!" sagot ko.

Umiling agad siya. "No. Stay here."

I pouted. "I want to be with you. Paano kung may mangyaring masama sa'yo? Pa'no na ako? Pa'no tayo makakabalik? I may look selfish but this is only for us." I said.

"Parang ako pa ang mas mag-aalala sa'yo doon e, Jammie. Kapag kasama kita hindi ko kayang makita na iba ang tingin sa'yo na gurang na 'yun. Gusto mo bang makapatay ako ng tao?" he gritted his teeth.

"Kung si Datu Alimasig lang naman ang mapapatay mo. Edi goods. Makakabalik na tayo." I chuckled.

He nodded and playfully smiled. "Oo nga noh?!"

"Yup. Kaya mo? I challenge you!" sabi ko sabay turo sa kanya.

"That king is hard to kill. May agimat siyang ginagamit. May sikreto rin siyang ginagamit. I don't know what it is. Isa pa 'yun sa aalamin ko." sagot niya.

I got curious by what Datu Alimasig's secret. Kung sasama kaya ako sa kanya lagi malalaman ko kaya 'yun?

"We will know that secret. Pasamahin mo lang ako. Sige na!" pagpupumilit ko.

He sighed and he shook his head. "Ang kulit mo Ferdaus. Gusto kitang isako!" sigaw niya sa'kin.

"Abogada ako in the future. I can easily judge Datu Alimasig. And you? You will build ano for him?" I asked sarcastically. "And I'm makulit talaga at sa'yo lang ako ganito. Sige, how can you put me in a sako?"

He rolled his eyes. "Conyo ka na niyan? Isasako talaga kitang bata ka!" sabi niya sabay gulo ng buhok niya.

I continued eating while laughing at him dahil inis na inis siya sa akin. He's too cute. Sarap mang-inis ng tao. Sobrang seryoso ko sa kasalukuyan samantalang dito iniinis ko lang ang lalaking ito.