Xiao zhan's POV
ඔෆිස් එකෙන් ආපු කොල් එක ආන්සර් කරලා වැඩේ වෙන්න ඕන . විදිය ගැන විස්තර කරලා මම බො ගේ ගෙදර ඇතුලට ආවා 👀 දැන් කෝ මගේ බේබී මම මගේ බේබී ව හොයාගෙන ගේ ඇතුලට යද්දී එක පාරටම කොහෙද ඉදන් විදුරු වගයකුත් උස්සන් ආවා මැදි වයසේ ගෑනු කෙනෙක් මගේ ඇගේ හැප්පුනා . ආයිෂ් මගේ මුලු ඇදුම ම ඉවරයි දැන් මම කොහොමද මෙහෙම බේබී ඉස්සරහට යන්නේ බේබී එයාගේ ඩැඩී ගැන මොනවා හිතයි ද ?
" සොරී සර් හිතලා කරේ නෑ "
අර ගෑනු කෙනා දෙකට තුනට නැවිලා සමාව ඉල්ලන දිහා මම හැගීමක් නැති විදියට බලාගෙන ඉද්දී අර ගෑනු කෙනයි මායි ඉන්න තැනට පපායි ,මමායි , මිස්ටර් වන්ග් ඇවිත් හිටියා මිස්ටර් වන්ග් ගේ පිට පස්සේ ඉදන් මගේ බේබී මං දිහා බලන් ඉන්නවා අනේ එයාගේ ඇස් ජිල් බොල සයිස් වෙලා එහෙම නොවුනොත් තමා පුදුම මොකද එයාගේ ඩැඩී ගොඩක් හැන්ඩ්සම් නේහ් 😌
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
එයා අද ඉටි රූපයක් වගේ ඒ තරම් ලස්සනයි 😍 මගේ නේහ් 😏
" මිස්ටර් වන්ග් පොඩ්ඩක් Late උනා . Really sorry "
මොනවා උනත් මාමණ්ඩි ගාව හොද වැදගත් විදියට ඉන්න එපැයි 😎
"It's okay son . ඔයා ඔයාගේ dress එක change කරගත්තොත් හොඳයි නැත්නම් ඔයාට අපහසු වෙයි ජූස් හැලිච්ච ඇදුමක් ඇදන් ඉදලා . යීබෝ මේ ගගා ට ඔයාගේ ඇදුමක් දෙන්න "
මිස්ටර් වන්ග් කියද්දී තමා මට මතක් උනේ මගේ ඇගේ ජූස් හැලිලා කියලා . ඒකෙනුත් හොද වැඩක් උනා නේහ් දැන්
" හරි පපා "
පපායි , මමායි, මිස්ටර් වන්ග් තුන්දෙනා ලිවීන් රූම් එකට ගියාම අන්තිමට එතන ඉතුරු උනේ මායි මගේ බේබීයි විතරයි .
YOU ARE READING
NEVER LETTING GO ( COMPLETED )
Fanfictionආදරයක් ද ? ආශාවක් ද ? උමතුවක් ද ? ❤️ ආදරයක් ද ? අනුකම්පාවක් ද ? කැමැත්තක් ද ? 💚 ___________________________________________ මානසික රෝගයකින් පෙළෙන ඔහුගේත් ❤️ සෙල්ලක්කාර , අහිංසක ඔහුගේත් 💚 කතා...
