Ben sana aşık oldum. Bir kaldırımda, bir yağmurda, bir yıldızın altında, ayın ışığında... Ben sana durduğumuz aynı gökyüzünün altında aşık oldum.
Kelimeler sanki boğazıma düğümlenmişti. İstesem de kelimeler düşmüyordu dudaklarımdan. Koyulaşmış gözl...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Sen hangi eylül, ben hangi başak?"
~
Hazırlanıp işe gitmek için evden çıktım. Ezgide peşime takılmıştı, benimle birlikte o da geliyordu. Onunla aramız sanırım artık düzelmişti, ama yaşadığımız şeyleri hala unutmuş değildim. Ve ona olan güvenim tamamen sarsılmıştı. Ona asla güvenmiyordum.
Düşüncelerimi bir süreliğine kenara ittim ve Ezgiye döndüm. Bugün fazla sessiz görünüyordu, sanki bir şeyler düşünüyor gibiydi.
"İyi misin?" Diye sordum. Derin bir nefes verip bana baktı.
"İyim." Gözlerini benden çekip tekrar önüne döndü. Bir şey olduğu belliydi, buna inanacak değildim.
"Ne oldu anlat Ezgi.." Yüzüme bakmadan cevap vermişti.
"Bir şey yok Ekim." Dedi.
"Bir şey olmuş belli Ezgi.. Ne oldu dedim sana." Başını iki yana sallayıp bana baktı.
"Sen bana her şeyi anlatıyor musun da ben anlatacağım?" Kaşlarımı kaldırıp ona döndüm.
"Anlatmıyor muyum? Nereden çıktı o şimdi?" Dedim.
"Bir yerden çıkmadı boşver!" Son sözleri sert bir şekilde söylemişti.
"Ne oluyor Ezgi? Ne bu tavır!" Cevap vermeyip sessiz kalmıştı.
"Sana diyorum.." Dedim son kez.
"Bir şey yok dedim uzatma Ekim." İçimden sabırlar çekerek, sessiz kaldım. Bugün sanırım yatağın ters tarafından kalkmıştı, bu yüzden onunla uğraşmak istemedim..
-
İşe geldiğimizde, yukarı çıkmak için asansöre bindik. Asansörün kapısı kapanacağı sıra tekrar açıldı ve içeri Yaman girdi. Tanrım..
Beni gördüğünde, gözlerini hızlıca başka yöne çevirmişti. Koca asansörde, sadece üçümüz vardık.. Şaka gibi!
"Ne o dilinizi mi yuttunuz?" Diyerek sessizliği bozmuştu Ezgi. Gözlerimi devirip sessizliğime devam ettim.
"Aranız mı bozuk sizin?" Ezginin sorusuyla Yamanla göz göze gelmiştik.
"Hayır değil.." Dedi Yaman. Çünkü bir aramız yoktu.
"Niye yabancı gibisiniz o zaman?" Ezginin neden bu kadar sorguladığını anlamamıştım.
"Ezgi soru sormayı keser misin?" Yaman kaşlarını çatıp Ezgiye dönmüştü. Ezgi bir şeyler geveleyip durmuştu ama söylediği şeyler pek anlaşılmamıştı.
