Ben sana aşık oldum. Bir kaldırımda, bir yağmurda, bir yıldızın altında, ayın ışığında... Ben sana durduğumuz aynı gökyüzünün altında aşık oldum.
Kelimeler sanki boğazıma düğümlenmişti. İstesem de kelimeler düşmüyordu dudaklarımdan. Koyulaşmış gözl...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
“You and me forever❤️”
~
Dağhana nasıl ulaşıcağımı düşünürken, Suzana sorma fikri gelmişti aklıma. Sonuçta Yamanla kaç yıllık evlilerdi, Dağhanı tabiki de tanıyordur.. Umarım.
Evden hızlıca çıktım ve Yamanların evine doğru ilerledim. İçimden umarım Suzan evdedir diyerek kapıya vurdum. Bir kaç saniye sonrasında kapıyı kalıplı bir adam açmıştı.
Onu tanımıyordum. Gözlerime bir kaç saniye baktı ve konuştu.
"Kimi aramıştın ufaklık?" Dedi.
"S-suzan ablayı.. Evdeyse çağırır mısınız?" O sıra arkadan tanıdık ses gelmişti.
"Kim gelmiş hayatım.." Suzan beni gördüğünde, kaşları hızla yukarı kalktı.
"E-ekim?" Şu an ki durumu umursamayıp konuşmaya başladım.
"Suzan abla sana bişi sormam gerek.. Bir kaç saniyeliğine gelir misin?" Bişi demeden başını salladı. Adını bilmediğim adam durumu anlayıp içeri geri dönmüştü.
"Ne soracaktın Ekim?" Diyen Suzana döndüm.
"Yaman abinin Dağhan diye bir arkadaşı var onu tanıyor musun?" Sorumla suratıma bakmaya devam etti.
