Ben sana aşık oldum. Bir kaldırımda, bir yağmurda, bir yıldızın altında, ayın ışığında... Ben sana durduğumuz aynı gökyüzünün altında aşık oldum.
Kelimeler sanki boğazıma düğümlenmişti. İstesem de kelimeler düşmüyordu dudaklarımdan. Koyulaşmış gözl...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"A little sympathy, I hope you can show me. If you wanna go then I'll be so lonely."
~
Telefonu hızla elime aldım ve Ezgiyi aramaya başladım. Bir kaç dakika çaldıktan sonra Ezgi açmamıştı. Tekrar aradım fakat yine açmamıştı.
Telefonu cebime sokup dışarı çıktım. Babamların yanına gittiğimde, Suzanın olmadığını farkettim.
"Baba Ezgiyi aradım ama açmadı.." Dedim.
"Nasıl açmadı! Bir yere mi gidecekti? Haberin yok mu senin." Sorusuyla başımı iki yana salladım.
"Nasıl haberin yok Ekim!" Bana karşı bağırdığında, cevap vermiştim.
"Bana bir şey dediğimi var baba! Kendi kafasına göre hareket ediyor kız.." Babam sinirle derin bir nefes verdi ve Yamanların evine doğru ilerledi.
Annemle bende babamın peşinden gitmiştik.
"Kenan! Daha yeter muhatap olma şu adamla.." Babam annemin sözlerini umursamadan, Yamanların kapısına resmen yumruklar atmıştı.
Saniyeler geçmeden kapıyı Yaman açtı.
"Ezgi nerde!?" Diye sordu babam.
"Oteldedir büyük ihtimalle.." Otel lafıyla babam kadar benimde sinir tepeme çıkmıştı.
"Otel mi? Ne yaptın kıza lan orospu çocuğu!" Babam sözlerinin peşine Yamanın yakasına asılmıştı. Annemle birlikte babama engel olacakken, Yaman babamı bütün gücüyle yakasından geri itti.
"Yeter artık! Sevgili yeğenin götürdü beni otele. Gidin ona hesap sorun.." Bu bağrışmalar yüzünden sokaktan geçen insanlar bize bakmaya başlamıştı.
"Hangi otelde!" Dedi babam.
".... Otelinde." Babam son kez Yamana baktı ve konuştu.
"Daha işimiz bitmedi Yaman bey, bunların hesabını vereceksin.." Yaman gözlerini babamdan alıp bana çevirmişti. Gözleriyle sanki bir şeyler anlatmaya çalışıyordu.
Sessizce derin bir nefes verdi ve kapıyı suratımıza kapadı.
"Ne oluyor burda? Ne bağrıyorsunuz? " Abimin sesiyle arkama döndüm. Onun henüz hiç bir şeyden haberi yoktu.
"Bir şey olduğu yok.." Diyerek cevap vermiştim. Gözlerimi abimden alıp babama döndüm. Hızlı adımlarla arabasına ilerliyordu.
"Anne sen evde dur.." Deyip bende babamın peşinden gittim. Annem arkamdan bir şeyler demişti ama dediklerine pek kulak asmamıştım.
Arabaya binmemle, babam arabayı çalıştırdı ve son gazla otele doğru sürmeye başladı.
