Hata yaparız ve bazen "Bir zaman makinesi olsa da geçmişe gidip bunu düzeltsek." Deriz ama inanın bana bu karmaşadan başka bir şey getirmezdi...
Vampirler ve bir zaman makinesi kulağa ne kadar saçma geliyor?
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Evet Diana ne oldu?Beni neden çağırdın buraya?"
"Hiç öylesine konuşalım diye."Kim bilir belki de onu son görüşüm olacaktır, yani umarım.
"Tamam konuşalım da sen demedin mi beni rahatsız etmeyin başım ağrıyor uyuyacağım diye."
"Dedim ne olmuş dediysem,e nasıl gidiyor hayat?"
Dediğim şeyle kaşlarını çatıp beni daha dikkatli incelemeye başlamıştı, neden anlamıyor acaba zihnimi okumasını istemezsem okuyamıyordu.
"Bildiğin gibi gidiyor,sabah kalk iş yap bir şeyler ye,sonra tekrar iş yap en son yat uyu bu kadar."
"Evet doğru çok sıkıcı bir hayatınız var."
"Sen iyi misin?Ne kadar tuhaf davranıyorsun."
"Yo çok iyiyim hem de hiç olmadığım kadar."Gidiyorum ben burdan gidiyorum haberin yok,son kez bakayım dedim gül yüzüne.
"Beni korkutuyorsun ölecekmiş gibi davranmasana." Deyip bir tane kafama geçirdi, hiç oldu mu bu şimdi?
"Ne vuruyorsun be vampir gibi geldik konuşuyoruz hasret gideriyoruz şurada,ne gelip vuruyorsun kafama?"
"Hakettin ama,hem vurunca bazı eşyalar düzelir ya belki aklında düzelir diye düşündüm."
"Sana bu kadar zeka fazla gelmiyor mu acaba?"
"Senin arkadaşın olduğum içindir."Dedikten sonra ansızın ona sarıldım tabii bu hareketime şaşırmış olacak ki elleri ilk birkaç saniye öylece yanında kalmıştı,sonunda o da bana sarılmayı akıl edince ben ondan uzaklaştım.
"Hiç de sevmem sarılmayı."
"Niye sarıldın o zaman? Bak beni gerçekten korkutmaya başlıyorsun."
"Amma da paranoyaksın,tamam gidiyorum ben kendine iyi bak."
"Ne alaka, bakarım ben kendime iyi de sen nereye?"
Arkamdan konuşurken çoktan ordan ayrılmıştım hepte böyle yapıyordum kesin gıcık oluyordur bana.
***
Son kez daha etrafı inceleyip aklıma kazıyordum bunu da unutmazdım herhalde, etrafı izlerken kameralardan biriyle tekrar göz göze gelmiştim Dapne'nin odasından çaldığım eşyalar başım patlamadan burdan gitmeliydim kendi odama doğru yol alırken profesör'ün kapısının aralık olduğunu gördüm ona veda edemezdim ama son kez bakabilirdim.
Eline şu hiçbir şey anlamadığım kitaplardan almış büyük bir dikkatle okuyup altını çiziyordu sonra da not alıyordu,inanın bana ne kadar izlediğimi veya neden izlediğimi bilmiyorum ama aklıma gelen şeylerle kapıdan sessizce ayrılmıştım.
Ne gerek vardı böyle şeylere zaten son kez görecektim,zihnimi boş şeylerle doldurmama hiç gerek yoktu.
