Hata yaparız ve bazen "Bir zaman makinesi olsa da geçmişe gidip bunu düzeltsek." Deriz ama inanın bana bu karmaşadan başka bir şey getirmezdi...
Vampirler ve bir zaman makinesi kulağa ne kadar saçma geliyor?
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Birisi uyandıktan ilk üç saniye hiçbir şey hatırlamazmış ama ben tüm olanları ilk saniyeden beri hatırlıyordum ve gördüklerim bir rüyadan da ibaret değildi...
"Luna kahvaltı hazır okula geç kalacaksın hadi uyan."
Mavi gözlerimi yattığım yerden kocaman açtım boş tavanla karşılaşınca hızla yatağın üstünde doğrulup odayı izledim,gayet tanıdıktı çünkü daha önceden görmüş olduğum rüyalarımda ki odayla her şey birebir uyuyordu hemen sonra ayak sesleri odama doğru yöneldi ve kapı açıldı.
İçeri sarışın bir kadın baktı daha sonra da içeri adımladı üvey annem olduğu o kadar belliydi ki tamamen zıt dış görünüşlere sahipti.
"Luna geç kalacaksın hadi kızım neyi oturmuş böyle kara kara düşünüyorsun?"
"Tamam, tamam kalktım işte."
Ayağa kalkıp aynanın önüne geçtim çok bitkin görünüyordum,üstümde ki pijamalar ise kış uykusundan yeni uyanmış ayı gibi gösteriyordu beni.
"Sen iyi misin iyisin demi?"
"Evet,sana bir şey soracağım ben ne zamandır...(Saçmalarsam çok kötü olacaktı) uyuyorum ya da burdayım?!"
Kadın,pardon üvey annecim bana mükemmel bir bakış fırlattıktan sonra başını anlamaz bir şekilde sallayarak konuşmaya başladı.
"Gemiden kurtulanlar arasındaydın ve doktorlar seninle birlikte yoğun bakımda bulunduğunuzu söyledi sonra seni bir kaç günden sonra hiç göremedim,doktorlara ısrar etsek de seni bir türlü göstermediler.İyice umudumuzu kestiğimiz bir gün birden iyileştiğini söylediler seni eve getirdik ama hala uyuyordun sürekli bir kaç gün uyudun ve şimdi uyandın bu kadar, ama iyi ki yanımıza geri geldin tatlım..."
Ya bunların hepsi benim kendi zihnimden kurduğum berbat senaryolarsa,eğer böyleyse kendimi en yüksek yerden atardım dilimle hızla dişlerimi kontrol ettim sivri ve uzundular ama hala emin değilim.
Ayağa kalkarak bana sımsıkı sarıldı ne olduğunu anlamadan kollarından ayrıldım,aklımda ise şu kelime dönüyordu"kurtulanlar arasında" demek ki o da burda olabilirdi umarım o buraya gelmemiştir yoksa bu sefer cidden onu öldürürüm,ciddiyim diyorum.Tabi o gerçekse...
"Tamam ben okul için hazırlanıyım mâlum arkadaşlarım beni özlemiştir bir de kimler gelmiş ona bakarım."
"Tamam tatlım olur."diyerek alnıma bir öpücük bırakarak kapıdan dışarı çıktı ve ardından kapattı.
Üvey olduğum o kadar belli oluyordu ki gülmeme engel olamadım resmen birbirimizin tersiydik hem görünüş hem de kişilik olarak...
***
Gördüğüm rüyalar sayesinde buralar biraz tanıdıktı ama şu an kaybolmadan okulu bulursam resmi olarak beynimin olduğunu basına ilan ettirecektim. Sabah kısa süren kahvaltıda yol tarifi almam ise tam bir fiyaskoydu...
