Hata yaparız ve bazen "Bir zaman makinesi olsa da geçmişe gidip bunu düzeltsek." Deriz ama inanın bana bu karmaşadan başka bir şey getirmezdi...
Vampirler ve bir zaman makinesi kulağa ne kadar saçma geliyor?
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Tüm bunlar olurken onları biraz uzaktan izleyen kız refleksle bağırmak üzereydi, tabii bunu yapmasını engelleyecek soğuk bir el ile ağzı sertçe kapatılmasaydı...
Beynimin komutuysa bana şu an tek mantıklı olan hareketi yapmamı söylüyordu
"Eli Isır!"
"Ah ne yapıyorsun?!"
Herşey olabilirdi şu an arkamdan gelen kişinin annem veya babam bile olduğunu dahi düşünebilirdim ama şimdi bu ne alaka?
"Yine mi sen ya ben nereye gidersem gidiyim senden kurtulamayacak mıyım beni bir rahat bırak be adam! Gittiğim her yerde sen olmak zorunda mısın? "
O kadar çok ses çıkartmış olacağız ki aşağıda ortalığı halleden kadın başını kaldırıp dikkat kesilmişti bizim tarafa doğru dönmesiyle aynı anda olan şeylerle neye uğradığımı şaşırdım.
Hemen yanımda bulunan şahıs beni ensemden tuttu,ben daha anlam vermeme gerek bile kalmadan başımı aşağı ittirdi kendisi de eğilip yanıma saklandı.
"Eğer kafamı kopartmak gibi bir niyetin varsa bunu daha kolay halledebiliriz."
Eğer bunu ben yapmasaydım o çoktan yapmış olacaktı zaten." diyerek başıyla aşağıyı işaret etti.
"Bir kurtulamadım senden ne geliyorsan peşimden."
Rüzgar hafifçe bizim olduğumuz tarafa doğru esiyordu rüzgarın esmesiyle birlikte de parçalanan torbalardaki ve çoktan mefta olmuş adamın kan kokusu bize kadar ulaşıyordu.
Tek istediğim rüzgarın durmasıydı başımı çevirip ona baktığım zaman korktuğum şey zaten çoktan başıma gelmişti.
"Bana kan kokusu çok iyi gelmiyor sanki."
"Nedenmiş o vampir olan benim sana ne oluyor? Ben canımı sokakta bulmadım!" Aslen siyah olan gözleri kıpkırmızı kesilmiş bana öldürecekmiş gibi bakıyordu, sen de mi ya?
"Bana bak kendine gel yoksa sen daha bir hamle yapamadan ben seni aşağı atarım."
"Sana zarar vermem durduk yere merak etme."
"Aynen kesinlikle öyle duruyorsun şu an."
Başımı eğildiğimiz yerden kaldırıp taşların arasından olayın gerçekleştiği yere baktım.
Patlamamış olan kan torbaları çoktan boşlatılmıştı kadın tarafından, takım elbiseli adamdan ise geriye kalan tek şey...Takım elbisesiydi,ondan bahsetmiyorum bile.
"Tüh yazık oldu adama." Bunu dememle birlikte tek kaşını kaldırmış hala bana öldürecekmiş gibi bakan melek yüzlü bir şeytan beklemiyordum.
"O zaman kurtarsaydın onu hem belki sana teşekkür amaçlı güzel şeyler söylerdi sonra da beraber olurdunuz."
"Konuyu ordan oraya nasıl getirmeyi başardın bilemiyorum,hem nereden biliyim bizim aşçının seri katil çıkıpta çocuğu son nefesine kavuşturacağını."
