3.bölüm

4.8K 152 14
                                    

Sinem: Pşt

Sinem: Sana geliom

Sinem: Birlikte gideriz

Siz: Yine kahvaltı hazırlamaya üşendin demi?

Siz: Ulan ordan buraya gelmeye üşenmiyon?

Sinem: Ne alaka ya?

Sinem: Seni ben hazırlıyacam nihahahhaa

Siz: Kim demiş?

Sinem: Ben demiş

Sinem: Ns uzatma kahvaltı hazırla geliyom
(Görüldü)

Yataktan kalkıp banyoya girdim. Işlerimi halletikten sonra pijamalarımla mutfağa gidip kahvaltı hazırlamaya başladım. Saat 5 gitmemiz gerekti. Benden olsa gitmezdim ama Sinem buna pek müsaade etmiyordu.

Kahvaltıyı hazırladıktan sonra televizyonu açtım. Yine gereksiz yemek programları ve diziler vardı. Kanal gezerken evde kapının zil sesi yükseldi. Kalkıp kapıyı açtığımda Sinem'in geldiğini gördüm.

"Hoşgeldin" diyip sarıldım. Karşılık vererek "Hoşbuldum." Dedi. Elindeki simitleri mutfağa bırakıp ikimizde oturduk. O sırada Sinem yine hayallere kapılmıştı. "Sinem sana bir şey söylemem gerek." Dedim biraz çekinerek. Tayin vermiştim. Neresi çıkacağı belli değildi ama şimdiden söylemem gerekti. "Söyle kuzum." Dedi. Bana gösterdiği ilgiyi seviyordum. Her zaman yanımda olmuştu. Ikimizde aynı yerden mezun olup aynı hastanede çalışıyorduk.

Her şeyimiz beraber geçmişti. Olmayan annem gibi davranıyordu. Onu herşeyden çok seviyorum. Söylediğim şeye üzüle bilirdi. Çünkü hiç ayrı kalmamıştık. Hatta şuracıkta ağlaya bilirdi de.

"Tayin verdim ben." Dedim çat diye. Ağzına götürdüğü çatal havada kalmıştı. Tepkisi ne olurdu kestiremiyordum. Ben bu tayin işini uzun zamandır istiyordum. Yeni bir yer, yeni bir hayat istiyordum. Ama Sinem'ide bırakmak istemiyordum.

"N- nasıl yani? Nereye?" "Daha bilmiyorum. Belli değil." Dedim. "Tamam." Dedi.

Ne yani? Bu kadarmı? Kızmadımı?

"Kızmadınmı?" "Yoo çünkü bende geliyorum sen nereye gidersen." Gözlerim doldu. Bu hayattaki tek ailem Sinem'di. O olmasa yaşayan bir ölüydüm. Sarılıp ağlamaya başladım. "İyiki hayatımdasın Sinem. Seni çok seviyorum kardeşim." Dedim. Kardeş olmak için kan bağına ihtiyaç yoktur.

"Hadi neyse kahvaltını yapta hazırlanalım. Daha çok işimiz var." Güldüm. Tek derdi Kaandı. Başımı olumlu anlamda sallayıp yemeye devam ettik. Kahvaltıyı yaptıktan sonra toplamış ve dizi izlemiştik. Saat öğlen olunca bir şeyler atıştırmış ve hazırlanmaya başlamıştık.

Ben makyajımı yaparken Sinem saçı ile uğraşıyordu. Ben ise saçımı tarayıp öylece açık bırakmıştım. Fazla abartmaya gerek yoktu. Doğum günü saatine geliyorduk ve ikimizde  hazırdık. Ikimizde kiyafetimiz ile aynı renk topuklu giymiş ve evden çıkmıştık. O sırada Sinem çoktan taksi çağırmıştı. Adresi verdikten sonra biraz telefonumla ilgilenmiştim.

Kiyafetler-temsili:

Eylül

Eylül

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Asker | Texting |Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin