Sen, seni asla sevemem diyen bir şeytanın gözlerine mahkûm kalmışsın.
Boynuna bir idam ipi dolamış, sonunu kendi ellerinle yazmışsın.
Şehvet parmak uçlarından başlayarak tüm bedenini ele geçirince, usul usul o şeytanın ruhuna sızmışsın.
Ne kadar...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kaç! Diye fısıldadı zihnimin fukara tarafı.
Acı seni ele geçirmeden, ruhunu bir şeytana teslim etmeden, kaç!
Korkun bir beden olup karşınadikilmeden, kurtar kendini.
Yenilme.
Ruhumu saran keskin bir acı vardı. Ayaklarıma prangalar dolayan, elimi kolumu bağlayan bir acı. Bu acı kelimelerle ifade edilip anlam kazanabilecek bir şey değildi. Bir anlamı yoktu, literatürde bir yeride yoktu. Bu çok başka, bambaşka bir şeydi.
Bir bakışı vardı.
Bir de gözlerinin rengi.
Bakış açım yavaş yavaş bulanıklaşırken, onun varlığı da yavaş yavaş siliniyordu. Ama gözlerinin rengi hâlâ net bir şekilde belli oluyordu. Ağlamaktan kızarmış göz altlarımı görmezden gelerek ileride ki bedene bakmaya devam ettim.
"Neva?" Girdiğim transtan beni çıkaran ses ile irkilip bakışlarımı tepemde dikilen Ateş'e çevirdim. "Neden öyle bakıyorsun?" Baktığım yere baktı ama boştu. "Birini mi gördün?"
Belki söylemeliydim, belki de şu an da orada gördüğüm o gözlerden bahsetmeliydim ama benim bunu anlatacak gücüm yoktu.
O yüzden susmayı tercih ettim.
Bedenini yanıma devirip sırtını arabaya yasladı ve bir ayağını öne doğru uzatıp, diğer ayağını da kendine doğru çekerken elinde ki suyun kapağını açarak bana verdi. Elinde ki suyu alıp birkaç yudum içtikten sonra yere bıraktım.
İçim acıyordu.
"İyi misin diye sormak istiyorum ama" yüzünü buruşturdu. "Çok anlamsız bir soru olacak onu da biliyorum." Bakışları bana döndü, "ben yine de soracağım. İyi misin?"
"Yaşıyor mudur?" Sorusuna soruyla karşılık vermem ile bedenin kasıldığını, aldığı nefeslerin anlık olarak duraksadığını hissettim. "Hâlâ her şey çok saçma, anlattığın her şey çok anlamsız geliyor ama içimde bir şeyler cayır cayır da yanıyor." Burnumu çektim "gerçek olma ihtimali var diye haykırıyor." Yine yeniden sesim titredi. "Yaşıyor de" sessiz bir hıçkırık kaçtı ağzımdan, engel olamadım.
