Sabah kuş sesleri odayı dolduruyordu. Duru Kaan'a sıkıca sarılmış bir şekilde uyuyordu. Gözlerini açıp Kaan'ı incelemeye başladı. Kaan uyanıp gözlerini açtıgında ise karşısında Duru'nun gülümseyen yüzünü görünce gülümseyip Duru'yu daha sıkı sardı. Duru bir anda kalkıp ''Bugün biraz dolaşalım çok çalıştık, kafa dağıtırız hem'' diyerek şirin bir gülümseme attı. Kaan gülerek ''Olur gideriz istediğin yere'' dedi.
Kahvaltıdan sonra birlikte merkeze inip dolaştılar. Gezdiler eğlendiler.Ormanda tur atıp eve gelmişlerdi.
Döndüklerinde ise Duru çöpleri dökmek için yolun sonundaki çöp tankerine gidecekti. Kaan evi düzenlerken, Duru'da çöpleri dökmek için yürümeye başladı. Yanına doğru bir araba yanaştı. Duru ne olduğunu anlamadan bir anda boynunda bir acı hissetti. ve bayılmıştı.
Kaan endişelenmeye başlamıştı. Çünkü 15 dakika olmuştu bile. Dışarı çıkıp etrafa bakındı. Fakat kimse yoktu. Yolda devrik halde bulunan çöp kovasını görünce hemen koşmaya başladı. Kaan büyük bir korkuyla yanaşınca Duru'nun ayakkabılarınında orada olduğunu gördü. Ayakkabısının altında ise zarf vardı. Kaan korkmaya başlamıştı. Zarfı açıp içinde yazanları okumaya başladı.
''Seni kovalamaktan sıkıldık. Babanın yaptığı şey bize de aittir. Kız bizimle. 24 saat içerisinde laboratuvara gelirsin umarım. Yoksa kıza yazık olur. Kızın sonu baban gibi olmasını istemiyorsan gelmeni öneririm. Bekliyoruz.
-E.A.S''
Kaan'ın gözleri korkudan büyümüştü. Ormana doğru koşmaya başladı. Duru'ya birşey olmamalıydı. Hemde kendisinin yüzünden birşey olmasını kaldıramazdı...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
D22
VampireD22, Bilim adamının deneyi sonucu olan bir varlıktı. Doktor amacına ulaştıktan sonra, D22 ile laboratuvarından ayrılma kararı aldı. Sakin bir hayat sürdürürken D22 artık büyüyordu. Doktoru babası olarak biliyordu. Yıllar sonra... olaylar iyice karı...
