Ülkenin iki güçlü müzik grubu, karşı karşıya!
Global çapta düzenlenecek olan bir müzik yarışması için yapılacak seçmelerde herkes Serbest Denklem'in kazanacağını düşünür. Ancak kimsenin hesaba katmayacağı şeyler olur.
🎵
Yayıma başlama tarihi: 21.0...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Herkese çok teşekkürler! Şimdi sahneyi sevgili Serbest Denklem'e bırakıyoruz!" Son olarak Verda da mikrofonu elinden bıraktığında alkışlar eşliğinde sahneden inmiştik. Sahne merdivenlerinde Devrim ile yan yana düştük. Göz ucuyla ona baktığımda sırıtıyordu. Anında pelte gibi eriyecek kıvama geldim ama kendimi toparlamam gerekti.
Sahneden inmemizi bekleyen bir basın vardı. Haluk abinin yönlendirmesiyle gürültünün gelmediği bir yere geçtik röportaj vermek için. "Röportaj teklifini kabul ettiğiniz için çok teşekkürler," dedi kaydı başlatan kadın. Önceki karşılaşmalarımızdan adının Rüveyda olduğunu anımsıyordum ama emin olamadığım için hitap etmedim.
"Biz teşekkür ederiz," diye mırıldandım hepimiz adına.
"Bugün burada hiçbirinizin özel hayatıyla ilgili bir şey sormayacağım gerilmenize gerek yok," diye açıkladı baştan gülerek, "Uluslararası bir müzik dergisi için olacak bu röportaj. Son Serbest Denklem ile yaptığınız ortak Ege turnesi hakkında konuşalım istiyorum. Bu son zamanlarda yapılmış en kapsamlı organizasyondu. Siz neler söyleyebilirsiniz bu konuda? Bugün turnenin son konserini Aydın'da verdiniz. Enerji nasıldı, son konsere göre iyi miydi?"
"Enerji tüm turne boyunca beklediğimizin çok çok üstündeydi," diye söze başladı İdil. "Son konsere yakışır şekilde deli gibi eğlendik hep beraber. Kendi adıma konuşuyorum ama diğerlerinin de böyle düşündüğünden şüphem yok; son zamanlarda yaptığımız en iyi şeydi. Elbette turnenin ayrı yorgunluk ve zorluğu oluyor. Sonuçta, neredeyse her gün farklı bir şehirde farklı konserlerdeydik. Ama ara sıra gerekiyor böyle tempolar."
Çok keyifli bir röportaj gerçekleştirdik. Özellikle özel hayatla ilgili soru olmadıkça daha keyifli hale geliyordu. Röportajın ardından açık havaya çıktık. Aydın düşündüğümden daha sıcaktı. Saate baktığımda gece yarısını birkaç dakika geçtiğini fark ettim. İdil ile beraber SD'nin sahnesinin bitmesini ve gitmeyi beklerken "Berra'yla Verda nerede?" diye sordum. Halbuki hemen arkamızda olduklarından emindim.
İdil bilmem der gibi omuzlarını kaldırıp indirdi. Kollarını önünde kavuşturmuş öylece sahneye bakıyordu. Bir sorun olup olmadığını sormak istedim ama bir anda gözlerim örtülünce gereksiz fazla bir paniğe kapıldım. Sahneden gelen sesler aniden kesildi. Gözlerim zaten kapatılmıştı ama arkadaki ışıkların kapandığını da fark etmiştim. Gözüme yansıyan bir şey bile yoktu.
Elimi kaldırdım tanıdığım biri en azından tutsun diye. İdil'in tutmuş olmasını umdum parmaklarım birininkiyle temas edince. "İyi ki doğdun Mısra," diye mırıltılar yükselmeye başladı arkamdan. Gözlerim o esnada açıldı. Göz kapaklarımı araladığımda karşımda elinde pasta olan Berra'yı fark etmem uzun sürmemişti. Verda arkamdan çıktığında şaşkınca gülümsedim.
