Tekrar gelmistik baba ocagina. 1 bucuk yıl aradan sonra. Biliyordu dedem tekrar dönecegimizi. Oda farkindaydi duzelmeyecekti babam Yıl 2012 idi sanırım. Artik babamı sevmiyordum. O da beni sevmedi zaten. Yolda gorsem öldürecek kıvamdaydım. 6. Sınıftayım , sikik bir sınava girdim , güya kazanmışım. Yok öyle birşey boş yer varmış aldılar brni yatılı bir okula. Yapamadım amınakoyim. Göt kadar bir çocuğum , özledim annemi. 6 ay sonra çıktım geldim. Yıllar yılları kovaladı ve geçen sene babam beni gormeye geldi. Anca aklına düştüm Uyuşturucu onu bitirmiş yeni birini hayata geçirmişti sanki.. Elini öpmedim. Her gün dedemin elini öperim. " Tükürdüğüm yalamam , tükürdüklerimi yalayacaklar."Benim icin artik yoktu. Hikayeleri motorumla birlikte çöpe atmışlardı. Çok buyumussun sakallarin çıkmış felan dedi. Biliyordu babamı iyiyidi o , ama onu zapteden şey, Tanrı'ya isyan eden şeytandı sanırım. Sadece geriye dönıp uzaklaşırken aglamaklı bir ses tonuyla kendine iyi bak Baba diyebildim..
Bu vedalar boş , her giden gelir. Siz yerinizde durmayın.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bir Çocugun Akıl Almaz Hayatı (DÜZENLENDİ)
No Ficción.Önsöz. Merhaba ben Enes DEVECİ. Vârla yokun arasında kalmış bir kişi. Ne araf bekler beni ne arşı âla. Ben ceza çeken bir ruhum. Ve yok oluşlarada inanmam , kendi varlıgımı hissetmedigim gibi. Eger bir insan değilde bir dost dinlemek isterseniz ön...
