✓ | The Clandestine Memoir (Fate's Transgression Series, #1) [UNDER REVISION]

Chapter 51

~•[Chapter 51]•~

SEISHA:

Gusto ko sanang itanong kay Francin ang bumabagabag sa akin. Gusto kong sa kanyang bibig lalabas ang sagot sa tanong ko. Pero hindi ko ginawa dahil nakatuon ang atensyon naming lahat sa plano. I already knew the plan for Sebastian had been keeping tabs about it.

The investigation will start today and in two days, Lucius will reveal to the court that the Minister of Trade was never a loyal officer of the King. That he was a spy of the Empire, sent here to monitor their enemies and eventually learned the secret that a Golden Iris is here.

Marquess Wallace Dimitri's plan should be halted. Lucius had said that he needed to follow the plan so that he could purverlize the rats inside the court before or the first time he sat on the throne as the new ruler of the land.

But, despite that, he never actually says why. Kahit pa nakasunod kami sa timeline, hindi ko mapigilan na mag-isip na mayroon siyang plano na hindi namin alam. Na may hindi sinasabi sa akin si Sebastian.

Kanina ko pa hinahanap ang Sergeant Major na iyon. Pagkatapos kasi naming mag-usap kagabi sa laboratoryo ng unang prinsipe, dumiretso ako sa aking kwarto at ni-lock ang pinto.

Hindi din naman ako nagwagi para maiwasan ang tagapagmana ng Zegordia dahil sa bintana siya dumaan. Walang silbi ang layo ng aking kwarto dahil sa aking tabi pa din siya natulog.

Buti kamo natulog talaga siya dahil halos lumabas na ang puso ko sa aking dibdib sa kung ano ang mangyayari. Buti nga wala, kundi hindi ko na alam ang gagawin ko kapag kaharap ko muli ang mga kapatid niya.

Sinabi ko kay Lucius na hindi ako lalabas ng kwarto pero narito ako ngayon sa hallway papunta sa kabilang mansion. Mas marami ang mansion dito kumpara sa lupain ng prinsipe. Mataas din ang mga ito at halos pare-pareho lamang.

I thanked my memories for being able to guide me through this huge labyrinth. May secret meeting place kami ni Sebastian pero hindi siya dumating sa takdang oras kaya nainip akong nag-intay.

"Are you out of your mind?!"

Napatigil ako sa aking sariling diskusyon ng may marinig akong sigaw. Sa kabilang parte ito ng building, sa may hardinan. Hindi ko sana papansinin ng sumigaw muli ang babae at may sumunod na kalabog.

"Alam mo ba kung gaano kamahal ang damit na suot ko ngayon?! Kulang pa ang buhay mo para bayaran ang danyos at huwag kang umiyak, napaka panget ng mukha mo!"

And who the fuck is this brat?

Ang galit at sumisigaw na babae ay nakasuot ng marangyang damit. Pinapaypayan niya ang kanyang sarili para ibsan ang inis. Halata sa kanyang itsura na konting kibot mo lang ay para siyang bulkan na sasabog ano mang segundo ang lumipas.

But, she is a beauty. Natural lamang ang make-up nito at wala halos alahas na suot. Her hair is white that matches her eyebrows, eyelashes and even her eyes: they were gray iris.

Napaamang ako sa biglaang rebelasyon nang makita ko siya. She is not an ordinary being for her physical attribute is a curse. I know that because we had discussed different types of curses all over Dalaysia.

"Patawarin ninyo ako, Lady Clarinette!"

"Tingin mo kayang ibalik ng tawad mo ang sinira mong damit? Get out of my sight before I'll crush you into pieces! Wala ng magandang nangyari sa buhay ko simula ng dumating kami dito. Why the fuck am I even attending this party?! Out! Lahat kayo, alis!"

Agad nagsunuran ang kanyang mga utusan para maiwasan ang galit ng babae. I saw the stain she's complaining about. Her gown was drenched with the tea she had ordered from her maid.