✓ | The Clandestine Memoir (Fate's Transgression Series, #1) [UNDER REVISION]

Chapter 12

~•[Chapter 12]•~

SEISHA:

I'm not exactly that type of person to easily change my perspective just because I must prove something. In school, I must excel despite my overflowing low self-esteem and anxiety.

Kailangan dapat gawin dahil wala akong mapapala kung hindi ako kikilos. I chose to excel in any academics to at least be able to flip the minds of the people. Kahit papaano ay may nangyari naman na umaayon sa gusto ko. But, at the end of the day, I will always be not enough.

Dadalhin ko ba ang pagiging nega ko sa lugar na ito? Iyon ang iniisip ko hanggang ngayon. Kailangan ko mabuhay para alagaan ang katawan ng totoong prinsesa. Kailangan ko malaman kung ano ang dahilan kung bakit ako nandito, at kung nasaan ang totoong nagmamay-ari ng katawan na ito.

It is a mission I need to complete, and I am that woman who will try everything to achieve it. Nasanay ako na maging excellent at perfectionist sa buhay ko, at kahit wala akong kumpyansa sa sarili, kailangan kong gampanan ang papel ko bilang prinsesa ng Henia.

Kahit pa nakakatakot ang magpanggap na prinsesa, at hindi ko alam kung ano ang mangyayari. Whatever happens, I will try to live.

Despite the constant fear boiling deep inside my hard shell, I remained composed as I looked at Lucius. Hindi nawawala ang takot ko sa kanya, at sumasagi rin sa utak ko na tumakbo palayo at iwasan ito, subalit, hindi maaari. Kailangan kong manatili para magampanan ko ang gampanin ko dito.

Running is always my expertise, but I can't run away now. Either, hahabolin ako ni Lucius at pagsasalitaan na naman o mismong ang Royal Court na ang huhusga sa akin.

"Your situation did not reach the Royal Palace until now, and you will keep this information behind your tongue," sambit nito habang naglalakad. His arms are behind his back, slightly crossing both of his fists together. He's been marching in a slow tune, and my eyes follow his every move. "Aside from the Royal Physician and the Chambermaids, this word should not be desiminated."

That sounded like a demand from a King.

Hindi pa ako nagsasalita simula nang pumasok kami sa mansyon niya. We are currently in his living room. I am sitting on a soft vissile black sofa.

His living room— no, his whole mansion has a black and white theme. The interior design of the mansion resides in charcoal, silver and a small quantity of graphite color. 'Yong mga gamit rin ay umaayon sa kulay ng pader, kisame, at sahig.

Mga ganitong uri ng disenyo ay nabubusog ang aking mata. I am very fond of modern design. Ilang beses na ba akong napamangha sa lugar na ito? Bukod sa naghalo ang luma at makabagong panahon, hindi maipagkakaila na mas nangingibabaw ang moderno.

Iyon talaga ang napapansin ko: mula sa chandelier na parang dyamante sa sobrang kintab, papunta sa mga muwebles na nasa kanya-kanyang panukulan, at ang malaking flat screen TV sa harap ko.

These inventions that I thought were only present in my own world, but here, are much advanced. Lucius grabbed a 14-inch super thin square shape invented electronic device. Walang nakadikit na thin monitor o liquid-crystal display.

It's like we are in an era where appliances don't have as much clothing as they used to. Ngayon lang ako nakakita n'yan, dahil maliban sa telebisyon na ang pinapalabas ay hindi ko alam, wala akong napansin na anumang maliit na electronic device ang prinsesa.

May laptop kaya dila dito? Ano tawag nila sa WI-FI? May router rin ba sila? May tower rin ba sila at kapag sobrang bagal ay masarap lagyan ng landmine at pasabugin?