Deceived

10.bölüm

Bavulumu kaldırarak merdivenlerin sonuna kadar taşıyıp yere geri koydum "ahh... Ne bavulmuş be" Enseme yediğim şaplakla çığlık atmam bir olmuştu "yag napıyon yag acıdı!" arkamı döndüğümde otuz iki diş  gülen abimle karşılaşmıştım  "haha çok komik bende sana vurucam gel " abim gülmeye devam ederek " hele bir dene bak ben sana tahtalı köye bilet almayayım mı"

Ben niye buna haber vermiştim ki  evde kalsaydı pic ama o görür gününü   onu havuza atayım da göreyim günümü eğer Onu havuza atarsam oda beni toprağa gömer bu yüzden daha kurnazca bir şey düşünemliyim" annemler gelene kadar bir şeyler yiyeceğim sende bavulumu koy dış havluya sonra çık sözümü dinle köle " ve son sürat koşmaya başladım" ne dedin sen gerizekalı bak bu bavulu alırım senin... neyse " mutfağa girdiğimde kendimi tutmayıp kahkamı serbest bırakıtım" gerizekalı ay... Ben niye geldim mutfağa unutum puff neyse ne "buzdolabına doğru ilerleyip kapağını açtım bir kaç dakika daha buzdolabıyla bakıştıktan sonra buzdolabını Aralık bırakıp o ardan baktım ışığın hayla yanıyor oldugunu görünce kapağı daha yaklaştırdıma ama kapanmıştı yavaşça tekrara aralık bırakacak şekilde tutum çok saçmaydı yani nerden biliyor kapağı kapatınca ışığın kapandığını hı... Hiç güvenmiyorum bu buz dolabına

"sen yine buz dolabının ışgınamı bakıyon" arkamda babamın sesini duymamala buzdolabının kapanı kapatarak kapıya yaslanmış beni izleyen babama baktım "ne alakası var canım uydurma ben Bi kere buz dolabının kapağı bozukmu degilmi diye koturol ediyordum" güzel yalandı aynen böyle tae hadi koçum yaparsın sen "inanmış gibi yapacağım ama aslında inanamadım bunu bil ve hadi arbaya herkes bindi sne tek kaldın" dudaklarıma kos kocaman bir gülmesemeyle "hiii hadi gidelim!" heyacanal söylediğim şeyle babam kıkırdayarak önden gitmişti bende hemen peşine düşmüştüm.

"Emniyet kemerini herkes taktım?" babamın sorusuyla herkes evet demişti. Babamda aynadan son kez arka koltukta bize baktıktan sonra arabayı çalıştırdı.

_

Bir saatir  yoldaydık ve ben araba yolculuklarını çok seviyorum kitabımın içine bir kaç  hafta önce kopardığım çiçeği içine koyarak kitabı kapatım yan tarafımda abim telefonla oynarken kız kardeşimde dışarıyı izliyordu

annem ise önde  en sevdiği romanı okuyordu  anneme bakarken az ilerde gördüğüm yavru kediyle " baba dikkat et yavru kedi!" dememle babam direksiyonu kırarak kediyi ezmeketen son anda kurulmuştu lakin yanda kos kocaman bir çukur olmasıyla  bu sefer babam direksiyonu daha çok kırarak yandaki ağaçlık alana girmesi bir olmuştu "baba firene bas!" abimin yanda bagirmasiyla  ve arabanın içindeki çığlıklara babamın korku dolu sesi karışmıştı "firen tutmuyor! "diyişi bir olmuştu o sırada sanki her şey durmuştu sanki bir boşluğa düşmüştüm kulağıma doluşan çığlıklar ve etrafın kap karanlık olması ve son dudydugm ses annemin "sizi seviyorum" olmuştu korku dolu sesiydi ve gerisi yoktu ne çığlık sesi nede ürkütücü karanlık hiç bir şey yoktu  bon boş hissediyordum sanki her şey bitmişti.