Draco gözlerimden hiç ayırmadığı gözlerinde bir merak duygusu ortaya çıktı.
"Bir şey mi oldu Y/n?"
"Gözlerinde neyi saklıyorsun?" diye sordum sabırsızca.
"Neyden bahsediyorsun?" dedi.
"Her insan gözlerinde bir şey yaşatır. Ben senin gözlerinde ne yaşıyor merak ediyorum ama gözlerin sanki kendi dünyasından sıyrılıp kendi içinde yaşattığını göstermek istemiyor." dedim.
Draco'nun bakışları bir süre gözlerimde sabit kaldı ama konuşmadı. Sanki daha önce kimseye ona bunlardan bahsetmemiş gibiydi. Bense hâlâ gözlerine bakıyor ve anlamaya çalışıyordum. Belki dakikalarca aynı şekilde durduk. O benim gözlerime baktı ben onun gözlerine. Bu haldeyken o kadar huzurluydum ki.
"Sanırım buldum Draco. Okuduğum kitapta adam kadına 'Sen de o klişe söz olan gözlerin okyanusa benziyor lafını mı kullanacaksın?' demişti. Kadınsa 'Hayır senin gözlerin gökyüzüne benziyor.' demişti. Bu satırları okuduğumda aklıma Harry'nin gözleri gelmişti.
Şimdiyse senin gözlerini düşünüyorum ama gökyüzüne benzemiyorlar sanki gözlerin okyanus."
"Yani gözlerim okyanusa mı benziyor sence?"
"Hayır hayır benzemiyor içinde bir okyanus barındırıyor sanki var olan tüm okyanuslar senin gözlerini gördükten sonra varlığına kavuşmuş gibi."
"Neden okyanus okyanuslar korkunç ve ıssız olmaz mı?"
"Kimilerine göre evet ama şöyle düşün okyanuslar derinlerinde kimsenin bilmediği sırlar saklar belki de kimsenin bilmediği acıları ve gözyaşlarını. Kimse bunu görmez ama ben görmek için her şeyi yapacağım."
"Bu iyi bir şey değil Y/n."
"Bu iyi bir şey Draco. Eminim zamanla sen de bunu fark edeceksin. Sana zamanla göstereceğim."
"Bu kötü bir şey Y/n. Zamanla göreceksin."
"Eğer içinde sen ve diğerleri varsa eminim gözyaşları bile güzeldir Draco."
"Bence biz beşimiz harika bir grup olduk."
"Sen, ben ,Pansy, Tom ve Blaise... Umarım hiç ayrılmayız."
"Hiç ayrılmayız biz. Merak etme Y/n. Kahvaltı saati geliyor. Sanırım Pansy uyanmadan gitsen iyi olacak Y/n. Yoksa Pansy ve soruları ile tekrar karşılaşırsın."
"Off malesef ki haklısın. Kahvaltı da görüşürüz Draco."
"Görüşürüzz. Lütfen sesini insanlardan gizleme Y/n. Herkes seni duymalı."
"Denerim Draco." dedim ve hızlıca astronomi kulesinden çıktım.
🪄
Odaya girdiğimde Merlin'e şükürler olsun ki Pansh hâlâ uyuyordu. Hızlıca bugünkü derslerin kitaplarını ve tüy kalemimi çantama koydum. Slytherin üniformamı giydim ve son olarak en zoru olan Pansy'i uyandırmak kaldı.
"Pansyy hadi kalk sabah oldu." dedim yüksek sesle.
"Ne sabahından bahsediyorsun? Daha yatağa yeni girdim Y/n. Rahat bırak beni."
Her gün bu kadar uyumayı nasıl başarıyor bilmiyordum. Anlaşılan bu sene alışmam gerekenlerin başında Pansy'i uyandırmak geliyordu.
"Off Pansy ne yeni yatması? Kahvaltıyı kaçıracağız. Hadii ya bak erkekler gelecek. Çabuk kalkk." yastığı kafasına bastırdı ve uyumaya devam etti...
Benden bu kadardı. Tam o sırada kapı çaldı. Gidip kapıyı açtım.
"Hazırsanız çıkalım kızlar." dedi Tom. Kendi yatağıma doğru ilerledim ve onlara Pansy'i gösterdim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SILLAGE*Draco Malfoy*
Fanfiction"İnsanlar iki kafa, dört kol ve bacaktan yaratılmıştı. Ancak bu hayatı yaşanılmaz kılıyordu. Tanrı ise buna bir çözüm buldu. İnsanlar artık tek kafa, iki kol ve bacaktan oluşuyordu. Ancak Tanrı tek bir şeyi ayırmadı. Ruhlarını. Böylece iki ayrı ins...
