ELEFTERIA

6

Evet. Öz abimin önünde sarhoş oldum, o da beni ayıltmaya çalışmadı demem artık.

Allah’ım beni uzaya at. Rezillik. Bir kere Peri ve Özkan öğrenirse adım ayyaş çocuğa çıkar valla. Hele Deniz’in ağzına düşmekten beni kurtarabilene helal olsun.

Şimdi arabadaydık ve Sinan beni bir güzel haşlamıştı yol boyunca. Şimdi de siniri geçmiş gibiydi ve ben onu tekrar fişeklememek için susuyordum. Arada gülesim geliyordu ama öksürerek saklıyordum.

Ay aman ne var yani. Ha 18 yaşında yapmışım ha 17’mde yani ne farkı var ki. Bana annemlere haber verdiğini söylemişti ve sarhoş olduğumu da anlattığını eklemeyi es geçmemişti. Götümden ecel terleri akıyordu ama kendimi savunmayı planlıyordum.

Eve girdiğimizde herkes -Deniz hariç- televizyon izliyorlardı. Bizi gördüklerinde beklediğim tepkiyi vermediler. Peri Özkan’ın göğsüne yatmış dizi izliyordu ve kafasını kaldırmaya bile zahmet etmeden hoş geldiniz demişti.

Kenan, “Abi neredeydiniz bu saate kadar?” dedi sakince. Bense şüpheli şüpheli bakıyordum etrafıma. Bir tepki vermeyecekler miydi?

Neyse, sanırım o kadar umurlarında değildim. İşime gelirdi. İstediğimi yapardım en azından.

“Öyle abi kardeş takıldık biraz.”

Sinan da az değildi. Kimseye bir şey söylememişti demek. Derin bir nefes verdim ve koltuğa oturup dizi izlemeye karar verdim.

Birkaç dakikamız sakin geçti. Ta ki Sinan malı müthiş bir fikir olduğunu düşünüp konuşmaya başlayana dek.

“Baba, Kenan reşit olmadan içki içtiğinde ve siz onu yakaladığınızda neler oldu hatırlıyor musunuz?”

“Ya abi ne hatırlatıyorsun ya!” dedi Kenan. Ben de meraklanmıştım. Sinan dan da nefret etmeye başlamıştım. Mükemmel! Niye alttan alttan beni uyarmaya çalışıyorsun ki şimdi. Ben dersimi aldım işte ne güzel.

Almadım bu arada..

“Sen sus be! Hayvan oğlu hayvan. Sena kızım bu öküz ne yapmış biliyor musun, bizi kuzenlerimde kalacağım diye kandırıp 16 yaşında gitmiş sahillere başlamış sürtmeye. Eve bir geldi. Kafası bir milyon. Peri onu eşek sudan gelinceye kada-“

“Oha dövdü mü çocuğu?” dedim. Olay hiç sarmıyordu ama moral bozmak istemiyordum.

“Yok, gitti odasına yatırdı onu. Sonra önümüzdeki üç ay boyunca evde temizlik, ayak işi, yemek ne varsa ona kitledi.  Ama bak bakalım bir daha yaşı gelmeden dokundu mu içkiye.”

“Evet çok haklısınız. Ben bu konulara baya önem veririm. 18 olmadan sigaradır alkoldür bize ters yani, de... Çok sıkmak da doğru değil gibi ya. Sonuçta gençler.” U DÖNÜŞÜ HESAPLANIYOR.

“Yok valla, ağaç yaşken eğilir. Genciz bahanesine sığınıp yoldan çıkmamak lazım. Kafanız gidikken biri size bir şey yapsa ne yapabilirsiniz?”

“Aynen çok haklısın. Şimdi düşündüm aşırı mantıklı geldi yani. Neyse ben uyuyacağım biraz güle güle.” Dedim. Giderken Sinan’ın alaycı bakışlarına karşılık pis pis bakmayı da unutmadım. Katıksız gerizekalı.

Sabah uyandığımda okula gitmek zorunda olduğuma inanamıyordum. Resmen hayatımız değişmişti ve bir kişi de gelip kızım sen bugün okula gitme demeyecek miydi? Biz burada sabahlara kadar ağlayalım. Onlar umursamasın.

Tamam, okula gitmemek için bahane arıyor olmam haklı olduğumu değiştirmez. Sonuçta eski ailemi seviyor falan da olabilirdim. Allah korusun.

Yeni okulumun formalarını giymeye başladım. Ama sadece çalıştım. Aptal bir kravat yapmışlardı ve ben bağlamayı bilmiyordum. Umursamadan omuzlarıma astım. Üzerime de sırf tarz dursun diye ince bir ceket geçirdim. Evet, her okul senedi başlamadan önce kendime bir karakter seçerdim ve bu sene o rahat takılan, herkesle konuşan ve samimi olan kızı seçmiştim. En çabuk arkadaş edinen tür buydu ve benim acilen arkadaşa ihtiyacım vardı. Dışarıda arkadaşsız takılmak çekilmiyordu.