Ep:20(កូនសំណព្វ💜)

956 67 6
                                    

ភាគ:២០
«ចឹងខ្ញុំគួរតែទៅរៀននៅសាលាវិញមែនទេ
ម៉ែដោះ?»ជីមីនសួរទៅវ័យចំណាស់
«ក៏ប្រហែលជាចឹងហេីយនាក់ប្រុសតូច»
ម៉ែដោះឆិនគាត់ក៏ឆ្លេីយទៅវិញ៖

«បាទចឹងអោយខ្ញុំខ្ចីទូរសទ្ទ៍មួយភ្លែតបានទេ»
ជីមីនខ្ចីទូរសទ្ទ៍ម៉ែដោះ ដេីម្បីខលទៅថេហ្យុង គេមានតែថេហ្យុងម្នាក់ទេ ដែលនៅក្បែគេពេលនៅសាលារៀន៖

ក្រុមហ៊ុនមីន@
«ថ្ងៃនេះការងារយ៉ុនហ្គីពិតជាច្រេីនខ្លាំងណាស់រកពេលដកឃ្លាក៏មិនឃេីញផង គេកុំពុងតែម
មាញឹកជាមួយឯកសារ ស្រាប់តែលេខារត់មកប្រាប់ថាមានមនុស្សស្រីចង់ជួប៖
តុ.!!តុ.!!
«លោកនាយក មានគេសុំជួប»លេខា
«អោយគេចូលមក»
យ៉ុនហ្គីឆ្លេីយ តែភ្នែកគេមិនបានដកចេញ
ពីរឯកសារឡេីយ...

«យ៉ុន...»
អ៊ែនរីការដេីរចូលមកក្នុងឈុតក្រហមឆេះ
បបូមាត់ក៏ក្រហម គេញញឹមទៅដាក់នាយ
ក្រាសដោយភាពជឿជាក់ នឹងទាក់ទាញ៖

(អូ៎..តែមិនមែនធម្មដាទេនាងបានទៅធ្វេីអ្វី
ម្យ៉ាង ដាក់គ្រែមលាបមាត់របស់នាងទៅហេីយអ្នកណាក៏ដោយ អោយតែនាងចង់អោយគេរត់រកនាងនោះ នាងគ្រាន់តែលាបវាហេីយញញឹមទៅគេ ក្នុងចិត្តដងកហេីយហៅឈ្មោះម្នាក់នោះម្នាក់នោះនឹងរត់តាមនាង ឬក៏ងប់នឹងនាងភ្លាម)

ពេលនេះក៏ដូច គ្នាយ៉ុនហ្គីហាក់គាំងប្រពាន់ប្រាសាទ គ្មានចិត្តខឹងគ្មានអារម្មណ៍ថាធុញនាង
ផ្ទុយទៅវិញ គេបែជាញញឹមតបទៅនាងវិញយ៉ាង
ស្រស់ស្រាយទៀតផង(*_*)
«អ៊ែន នេះអូនមករកបងដល់កន្លែងធ្វេីការផងហេស?ហត់ហេីយ»យ៉ុនហ្គីប្រែជានិយាយល្អៗ
ដាក់នាង ថែមទាំងទាញស្រីស្រស់ មកអង្គុយ
លេីភ្លៅមាំគេទៀត វាហាក់ដូចជាវេតមន្នយ៉ាងចឹង

«អូនយកអាហាថ្ងៃត្រង់មកអោយបង»
រីការនិយាយ ថែមទាំងអោនទៅថេីបថ្ពាល់នាយក្រាសមួយខ្សឺតទៀត នាងនឹកក្នុងចិត្តរបស់នាងថា របស់នេះពិតជាសាកសឹតល្អមែនមិនដល់10នាទីផង គេអាចគ្រប់គ្រងនាយក្រាស សឹងតែបាន80%ទៅហេីយ៖

«ល្ងាចបងទំនេរទេ?ទៅញាំអីខាងក្រៅជាមួយ
អូនបានឬអត់ហឹម?»រីការអោនទៅនិយាយតិចៗ ដាក់ត្រចៀកយ៉ុនហ្គី គេកំពុងតែពង្វក់នាយអោយនៅក្រោមការគ្រប់គ្រងរបស់នាងហេីយ៖
«បាទ បងទំនេរ»យ៉ុនហ្គីឆ្លេីយទាំងញញឹម(•_•)
...............
[ក្រុមហ៊ុនចន]
«យ៉ាងមិចហេីយអូនសម្លាញ់?ហត់ទេហឹម»
ជុងហ្គុកបានយកនាយតូចថេហ្យុងមកបង្រៀន
ការងារខ្លះៗ ពេលគេចប់ម៉ោងរៀន
«អូនមិនហត់ទេ»ថេយ៍ញញឹមទៅនាយក្រាស
វិញយ៉ាងស្រស់ ធ្វេីអោយជុងហ្គុកទ្រាំមិនបាន ក៏អោនទៅចាប់ថ្ពាល់ប៉ោងៗនោះញីលេងខ្លាំងៗ

💜កូនសំណព្វ💜(✅)Where stories live. Discover now