Ep:23(កូនសំណព្វ💜)

839 64 1
                                    

ភាគ:២៣
«ចង់ធ្វេីអី?លែង.ចុះចេញពីរខ្ញុំទៅចន ជុងហ្គុក»
«មិន..បេីអូនមិនព្រមនិយាយជាមួយបង»
«ខ្ញុំគ្មានអីត្រូវនិយាយទេ ចុះចេញពីរខ្ញុំទៅធ្ងន់
ណាស់»ថេហ្យុងខំប្រេីងរេីបម្រាសតែមិនបានផលសោះព្រោះនាក់ខាងលេីមាឌដូចដំដីសារ៖
«ខ្ញុំនិយាយក៏បាន តែលោកឆ្លេីយនឹងសំនួរខ្ញុំសិន
ម៉ោ ៖លោកស្រលាញ់ខ្ញុំទេ??»
«ស្រលាញ់..»
«ចឹងលោកស្រលាញ់ជីមីនទេ?»
«............»ជុងហ្គុកស្ងាត់ដូចគេយកស្គុត
មកបិតមាត់យ៉ាងចឹង ខណៈនាក់ខាងក្រោមសេីច
លាយទឹកភ្នែកចេញមក បញ្ជាក់ថាគេកំពុងតែ
ខូចចិត្តព្រោះមនុស្សដែលគេគិតថាផ្ញេីជីវិតលេី
បែជាយកគេត្រឹមលេងសេីចផ្លូវអារម្មណ៍ទៅវិញ
«អូនខឹងបងរឿងនឹងឬ?»បានបន្តិចជុងហ្គុកក៏
អោនមុខទៅសួរតិចៗ គេក៏មិនយល់ដូចគ្នាថា
គួរយកម្នាក់ណាអោយប្រាកដ បេីម្ខាងជាមនុស្សដែលគេស្រលាញ់ ហេីយម្ខាងទៀតក៏មិនអាចបាត់បង់គេដូចគ្នា តេីគួរតែដោះស្រាយរបៀប
ណាទៅទេីបបញ្ចប់វាដោយគ្មាននាក់ឈឺចាប់?៕

«លែងខ្ញុំទៅ ខ្ញុំហត់ ខ្ញុំចង់នៅម្នាក់ឯង»
ថេហ្យុងបែមុខចេញពីរនាក់ខាងលេី ឯជុងហ្គុកក៏
ព្រមព្រលែងអោយនាយតូចមានសេរីភាពវិញ៖
«ទុកពេលអោយបងសិនថេយ៍ បងនឹងផ្ដល់
ចម្លេីយអោយអូនពេលក្រោយ តែពេលនេះបង
មិនទាន់សម្រេចចិត្តច្បាស់លាស់ទេ»
ជុងហ្គុកចេញពីរបន្ទប់ថេហ្យុងចូលទៅបន្ទប់របស់
គេ ទំលាក់ខ្លួនទៅលេីពូកមួយទំហឹងបិតភ្នែកគិត
រឿងនាយតូចទាំងពីរ ខួរក្បាលច្របូកច្របល់
ចិត្តមួយចង់បានជីមីនមកក្បែ ចង់ថ្នាក់ថ្នមដោយ
ដៃរបស់គេ ចិត្តមួយមិនអាចបាត់បង់ថេហ្យុង រឹត
តែ មិនចង់ឃេីញគេយំនៅមុខនាយ ខ្លាចគ្រប់រឿងដែលទាក់ទងនឹងថេហ្យុង ចិត្តបែងចែកមិនដាច់ ទេីបគេក្រោកទាញកន្សែងចូលបន្ទប់ទឹកបាត់៖

ជីមីនបានឡេីងទៅបន្ទប់របស់ថេហ្យុងដេីម្បី
និយាយរឿងខ្លះអោយដាច់ស្រាច់៖។
«តុ!!តុ!!!ថេយ៍បេីកទ្វាអោយខ្ញុំបន្តិច ខ្ញុំមានការនិយាយជាមួយឯង»ជីមីន
«!!មីន»ថេយ៍បេីកទ្វាអោយជីមីនទេីបញញឹម
បន្លប់ កុំអោយជីមីនចាប់បាន ថាគេបានយំមុន
នេះ តែគ្មានអ្វីលាក់ជីមីនជិតទេ ព្រោះគេឃេីញភ្នែកថេហ្យុងក្រហមព្រមជាមួយថ្ពាល់ហេីមៗដូចទេីបយំរួច៖៕

💜កូនសំណព្វ💜(✅)Where stories live. Discover now