ភាគ:២១
«កូនមិនបានធ្វេីទេលោកប៉ា ហេតុអីលោកប៉ា
មិនជឿកូនបែបនេះ?»
ជីមីនព្យាយាមចូលទៅអោបដៃនាយ ដេីម្បីបកស្រាយរឿងយល់ច្រលំ តែយ៉ុនហ្គីមិនបានខ្វល់ឡេីយ គេក្រវាសដៃទៅម្ខាង ធ្វេីអោយនាយតូច ដួលទៅលេីការ៉ូមួយទំហឹង៖រួចលេីបី
រីការចេញទៅដោយមិនខ្វល់ពីរនាយតូចយំដល់កម្រឹតណា៖«ហ្អឹកៗ.កូនមិនបានធ្វេីទេប៉ា.»
ជីមីននៅមិនចុះចាញ់ គេរត់ទៅអោបជេីងអ្នក
ជាប៉ាយ៉ាងជាប់ យំអណ្ដេីតអណ្ដត់មិនឈប់៖
«លែងទៅ..»យ៉ុនហ្គីស្រែកដោយសម្លេងធំរឹង
កម្រឹស ភ្លាមនោះ ម៉ែដោះក៏ចូលទៅចាប់នាយ
តូចចេញ គាត់ទាញមកអោបដេីម្បីលួងលោម៖
«អ្នកប្រុសតូចតាំងចិត្តអោយស្ងប់ណា ជឿម៉ែដោះទៅ អោយគេទៅៗ»វ័យចំណាស់ព្យា
យាមលួងលោម ដោយពាក្យសំដីរផ្ហែមល្ហែម គាត់ក៏មិនយល់ដូចគ្នា ថាហេតុអីអ្នកប្រុសរបស់គាត់ទៅជាប្រែជាបែបនេះទៅវិញ៖«ខ្ញុំមិនបានធ្វេីទេម៉ែដោះហ្អឹកៗ ម៉ែដោះជឿខ្ញុំ
ទៅហឺៗ ខ្ញុំខ្ញុំពិតជាមិនបានធ្វេីទេ»
ជីមីនអោបវ័យចំណាស់យំស្ទេីតែខ្សោះខ្លួន
ព្រីកឡេីងបេីកឡេីងបេីភ្នែកមិនទាន់ មានតែ
រឿងឈឺចាប់ដក់ជាប់នៅនឹងមុខ៖៕
ចំណែកសាន់ ក៏គ្មានអ្វីត្រូវនិយាយ មានតែបិតភ្នែកដេីរចេញ ព្រោះគេក៏ទទួលមិនបានដូចគ្នា
សុខៗចៅហ្វាយប្រែប្រួល190ដឺក្រេបែបនេះ
អ្នកណាហ៊ានទៅសួរនាំទៅ។«យ៉ាងមិច?ឯងគួរតែដឹងហេីយមែនទេ ថានាក់
ណាជាលេខ1»
នាក់ស្រីមីន គាត់ក៏បន្ថែមពីរបីមាត់ទៀត ធ្វេី
អោយបរិយាកាសកាន់តែអួរអាប់លេីសដេីម ខណៈដែលនាយតូចយំសសឹតសឹងតែសន្លប់
នោះ ងាកមកមេីលស្រីល្អនៅក្នុងរង្វង់ដៃយ៉ុនហ្គីនេះវិញ នាងយំងង៉ក់ជាប់រហូតតាំងពីរចេញ
ពីរផ្ទះបាយមក របួលបន្តិចបន្តួច ធ្វេីដូចគេចាក់ក៏ ចឹង ឯយ៉ុនហ្គីវិញ ខំលាបថ្នាំអោយនាងថ្នមៗ ដោយយកចិត្តទុកដាក់ ពេលនេះក្នុងខួរក្បាលរបស់គេ មានតែអ៊ែនរីការម្នាក់តែប៉ុន្នោះ។«យ៉ាងមិចដែរអ៊ែននៅឈឺទៀតទេ?»
ម៉ាក់យ៉ុនហ្គីសួរដោយការបារម្មណ៍៖ឯរីការឮហេីយ ក៏ពេបមាត់រកកលចង់យំម្ដងទៀត
ជាហេតុធ្វេីអោយមនុស្សចាស់ ឃេីញហេីយអត់អាណិតមិនបាន៖។
«មិនអីម៉ាក់ តែ...»
«តែអីទៅអ៊ែន?»
«គឺកូនរបស់យ៉ុននឹងណាម៉ាក់ កូនខ្លាច ខ្លាចគេ
មករករឿងកូនទៀត»រីការធ្វេីរឹកពាគួរអោយ
អាណិតធ្វេីភ្នែករកយំតិចអីបន្តិច៖
![](https://img.wattpad.com/cover/310768403-288-k222424.jpg)
YOU ARE READING
💜កូនសំណព្វ💜(✅)
Actionក្ដីស្រលាញ់វាគឺធំធេងណាស់ចំពោះមនុស្ស ពីរនាក់ ទោះបីពួកយេីង បែកគ្នារាប់ខែឆ្នាំ មានយំ មានសេីច តែចុងក្រោយ ពួកយេីង ក៏បាននៅជាមួយគ្នាយ៉ាងសុខសាន្ត៕ 🦋ផាក ជីនBtt មីន យ៉ុនហ្គីTop🤏🦋 ថ្ងៃសរសេរ2020/11/18ថ្ងៃបញ្ចប់2022/10/16