365 Days Contract [EDITING]

Chapter 10

Pumasok na ulit ako sa loob nang matapos na akong maglibot sa buong villa. Ihahanda ko na yung swimsuit ko mamaya para mag-swimming sa pool mamayang gabi.

I checked the time, and it's already 3 pm. Hindi ko alam na halos dalawang oras ako rito sa labas naglilibot. The villa was really wide and relaxing at the same time. Hindi ako nagsawa.

Pagpasok ko ay nakita ko si Calen sa living room. Nakaupo siya sa sofa. Nakapatong ang kaniyang laptop sa hita at seryosong nagtitipa doon.

Napanguso ako habang nakatingin sa kaniya. Tuyo na ang kaniyang buhok pero bagsak pa rin. He's still wearing his tight white sleeveless undershirt and his black shorts. His dragon tattoo on his left arm was exposed. Shit, ang pogi.

"Don't worry about your looks, baby. May gwapo kang tatay." I giggled. Hinaplos ko ang tiyan ko pagkatapos ay sumulyap kay Calen na ngayon ay nakatingin sa akin.

"Ano gawa mo?" tumalon-talon pa akong lumapit sa kaniya.

Hindi niya ako pinansin at binalik ang tingin sa kaniyang laptop. Nang makalapit ako sa kaniya ay hindi pa rin niya ako binabalingan ng tingin. Nasa likuran ako ng sofa tapos siya ang nakaupo.

"What is that?"

Naningkit ang mga ko habang tinitingnan ang mga charts na binabasa niya sa laptop. I don't even understand a thing.

"Hey..." tawag ko at pinatong ang ulo sa kaniyang balikat habang nakatingin pa rin sa laptop.

"Why are you here?" malamig na tanong niya.

Napatingin tuloy ako sa kaniya. Dahan-dahang kumunot ang noo ko.

"N-Nothing..." I stuttered. I didn't expect that cold response.

"Then, go somewhere else. Not here, Lav. I'm busy." he said coldly again.

"Ang cold mo naman! If you don't want to talk, you can say it nicely!"

"Go to George. Maybe he wants to talk to you."

Nagtiim-bagang ako. Napaayos ako ng tayo habang masamang nakatingin sa kaniya. Ano na namang nakain ng isang 'to?!

"I was just asking you. Why are you so cold?" Bumigat ang loob ko. "You don't want to talk to me?" mahihimigan sa boses ko ang lungkot.

I don't know why I get so emotional over this simple thing. I can't control my emotions. Where did my nasty bitch personality go? Para tuloy akong tanga dito.

It was like I was asking for his attention! I'm so embarrassed of myself. Gusto kong sabunutan ang sarili ko.

Hindi siya sumagot sa akin. Nanggigil tuloy ako.

"E'di 'wag!"

Hinampas ko siya sa braso niya, pero parang ako pa ang nasaktan dahil sa tigas no'n.

"Fuck! That hurts, woman!" reklamo niya pagkatapos ay nilingon ako. Tumakbo ako palayo sa kaniya.

Humapdi ang kamay ko. I took a quick glance at my hand, and it was so red. Ang sakit no'n, ha! Why are his muscles so hard?!

Dahil hindi ako nakuntento sa ginawa ko ay muli akong tumakbo palapit sa kaniya at mabilis na kinagat ang kaniyang balikat.

I stopped myself from biting him hard. I made sure that it wouldn't bleed but surely would have a mark. Nang makagat ko na siya ay mabilis ulit akong tumakbo papalayo.