The Wanted Assassins

2- The Sniper, Shadow and Agents

(A#002 POV)

Nakaharap ako sa salamin without prosthetic mask at pinagmamasdan ang gwapo kong mukha. Pinapatawag kami ni Madam kaya kailangan ko na namang takpan ang mukha kong ito.

Pagkalabas ko ng kwarto ay saktong bumukas din ang katapat kong kwarto. Si A#001. Isa siyang pipe. Biro lang I mean nagsasalita lang yan kapag importante. Sa paglakad namin ay sumabay sa amin si A#003 ang nag-iisang babae sa amin.

Pagpasok namin sa opisina ni Madam ay naabutan namin siyang nakatingin sa isang papel. Huh? Wanted poster?

"This is Shadow, as you can see he is wanted too but that's not the case kung bakit pinatawag ko kayo. Mr. Sandigan, one of our investors and ally in division 9 found dead in his home" hindi na ako magtataka na mamatay or may mamamatay since kasama sa trabaho namin ang salitang kamatayan.

First Assassin's Rule. Accept that death is your surname.

It means, you are fully aware that anytime ay mamamatay ka.

"And that Shadow did that?" I asked.

"Precisely. I will give you your new mission. Tonight, I want you to capture Sniper and Shadow. I will lure them in one place. I will send you the full details later. You can go now" lumabas kami after that short meeting.

Andito kami ngayon sa division 5 sa isang 10 story building. Nasa harap naman namin ay isang buildin din which I think is a t story building at ang kasunod naman nito ay ang restaurant na kung saan ay may nagaganap  na dinner meeting.

Nilibot ko ang paningin sa buong paligid. Andito kami sa rooftop ng building kung saan tanaw namin ang lahat mula dito.

"Look over there" I said sabay turo sa sa rooftop ng isang 5 story building na nasa harap namin. Walang alinlangang tumalon si A#001 mula dito hanggang sa katabi naming building kaya sumunod na din kami ni A#003.

Tonight we will know who's better. The sniper? The shadow? Or the agents?

(Shadow POV)

Kasalukuyan akong nakatayo sa rooftop habang ineenjoy ang kadiliman at simoy ng hangin. Nasa harap ko ngayon ang isang restaurant at tanaw mula sa kinatatayuan ko ang aking taget ngayong araw.

Ngunit nakaramdam ako ng paggalaw sa isang madilim na bahagi ng rooftop na kung saan naroroon ako. Hindi mo siya makikita kung hindi malinaw ang mga mata mo. I click the little switch in my face mask to change my voice.

"Well well well, looks who's here! The infamous Sniper of all time!" I said habang tinitignan siyang sineset up ang kanyang Barrett M82 Sniper.

"Yo! Should I call you Shadow?" She said. Yes, coz she's a she.

"Oh about that thing? Well it's up to you. By the way I'm a fan of yours" I said. Nakita mo ang pag ngisi niya at hinarap ako.

"Crazy as always! Nga pala, is he your target too" she asked and I nodded.

"But it's all yours dahil iba ang pinunta ko dito" muli siyang napatingin sa akin.

"You mean the trap?" Wow! Tumatalino na siya ha. Hahaha

"Yup!" I heard a gun shot at biglang nagkagulo sa restaurant. "Wow! You always hit the headshot huh? " I said while smirking.

"Watch out! " she shout. Mabilis kong hinugot ang dalawang dagger ko sa boots at hinagis ito sa dalawang lalake na nasa harap ko. Tinamaan ang isa sa balikat habang naiwasan naman ito ng isa.

Sabay silang sumugod sa akin samantalang ang babae nilang kasama ay inatake si Sniper.

Puro iwas lang ang ginawa ko. Ngunit ng makahanap ako ng butas sa atake nila ay mataas aong tumalon at sinipa sila na sabay sa kanilang ulo hindi lang iyon dahil sabay akong naghagis muli ng dalawang dagger na bumaon sa kanilang tiyan. Napangisi ako sa aking nakikita.

"Hey!! Snipey! Aalis na ako ha, ayokong maabutan ng police" nag thumbs up sa akin si Sniper bago malakas na inihambalos nito ang baril sa kanyang kaharap dahilan para tumumba ito.

Tatalon na sana ako sa building ng maramdaman ko na may papalapit na atake sa ulo ko. Iniwas ko ang ulo pakanan ngunit nahablot nito ang bonnet kong suot kaya bumagsak ang mahaba kong buhok. Muli ay tumalon ako sa building at umalis sa lugar na iyon.

Papunta ako sa kotse ko habang hawak hawak ang isang ID. "A#001, 18 years old, Class S" ayan langang nakalagay sa ID. Tss paano ko ito magagamit? May pera ba sa loob nito?

Nagmamadali akong umuwi sa headquarter ko at naabutan doon ang isang lalakeng nakaupo sa harap ng napakadaming computer.

"Oh anjan ka na pala, tignan mo oh" sabi niya sabay turo sa isang screen. Kumunot ang noo ko dahil sa nakikita. Teka si Snipey to ah? May hawak siyang malaking baril at tinadtad ng bala ang isang bahay. Sipag niya ha, dalawa misyon niya ngayon gabi? Hahahaha

Hinagis ko ang ID sa lalake na nag-ngangalang Dunkan. Personal IT ko siya. Isa yan sa mga malulupit pagdating sa mga technology at gadget.

"Aanhin ko to?" Okay medyo slow nga lang si bagets! 15 years old palang kasi yan.

"Kainin mo" walang ganang sabi ko

"Ahhh okay okay, hindi mo sinabi nakakain pala to." Akmang isusubo niya na ito ng binatukan ko ito ng pagkalakas lakas.
"Ouch!!!!!"

"Stupid! Tignan mo kung ano yan, baka ATM yan or ano! Bilis. " nagsimula na siyang mag tatype type dun tapos chineck niya na din ang ID.

"It seems like a gate pass. Walang pera. Hindi ATM" sabi niya at binalik sa akin ang ID. Ayyysh! Walang kwenta!

'Mukhang pera talaga'rinig kong bulong niya.

"May sinasabi ka?"

"Wala! "

(Sniper POV)

Oh my God!!!!! I broke my fucking nails!! Bweset na babae yun! Humanda siya pag nagkita kaming muli!

Oh my God! Hindi pwede ito. Hindi pwede ito! Dali dali akong nagbihis at lumabas ng kwarto. May mga guards na nakalinya sa bawat gilid ng aking daraanan. Hmmm.

"You! " sabay turo ko sa isang guard na nasa kaliwa ko.

"Yes Queen? "

"Prepare my car" I said.

"Which car Queen? "

"Any car!!" I shout kaya dali dali itong umalis. My god! Kapag mag papaayos akong kuko hindi ko na dapat iniisip kung anong klaseng sasakyan! Priority ko ang mga kuko ko! 

Lumabas na ako ng mansion at nakitang nakaparada na doon ang kotse. Agad akong pumasok at nagsimulang magmaneho papunta sa pinaka the best na salon dito sa Hallow city.

Kinuha ko ang cellphone ko at may tinawagan. After two rings ay sinagot na niya ito.

"Yes sissy!" Napa-ikot ako ng mata dahil narinig ko nanaman ang boses niya.

"Hoy babae! Ano walang balak umuwi? Tambak na ako sa mission dito and I need a break too!" Narinig ko ang tawa niya sa kabilang linya.

"You sounds so stress and tired so much! Haha"

"Coz I really stress and tired. Umuwi ka na. Malapit na magstart ang second sem" binaba ko na ang tawag at huminga ng malalim.

I need a break from all of this. Gusto kong huminga muna kahit saglit lang. Pakiramdam ko kasi parang hindi ko na yun magagawa sa mga susunod na buwan.