အိမ်ကြီးရှင်ရဲ့ ကောင်းချီးလေး[Complete]

Part(2)/Zawgyi

~ေနေရာင္ျခည္ေတြ ကန္လန္႔ကာဖြင့္
  ေရာင္စံုကမ႓ာေျမၾကီးက ႏိုးလာ
   ကိုယ့္မွာ ညကအခုခ်ိန္တိုင္
   ေပ်ာ္ေအာင္အိပ္လည္းမရ ~

ရာသီဥတုသာယာ၍ ၾကည္လင္ေသာ နံနက္ခင္းသည္ ထိုသူ၏ အသံေၾကာင့္ ပို၍ပင္ၿပီးျပည့္စံုသြားသလိုရိွလွ၏။

ခ်ိဳအီေနသည္အထိ မဟုတ္ဘဲ ခပ္ရွရွႏွင့္ နားဝင္ခ်ိဳေသာသီခ်င္းသံသည္ နားစြန္နားဖ်ားၾကားရသူပင္လ်ွင္ အေသအခ်ာ အာရံုစိုက္၍ နားေထာင္ခ်င္မိေလာက္သည္အထိ သာယာလွသည္။

အခ်ိန္အားျဖင့္ကား နံနက္ ​ခုနစ္နာရီခန္႔သာရိွေသး၏။
အေတာ္အသင့္က်ယ္ဝန္းေသာ ၿခံအတြင္းရိွ သံုးထပ္တိုက္ကေလးသည္ သူ႔အေနႏွင့္သူေတာ့ ၿခံဝန္းႏွင့္ ပနံသင့္လွသြာရိွေနၿပီး မ်က္စိပသာဒ ျဖစ္စရာပင္။

ထိုသို႔ေသာ အထက္တန္းက်က် အေဆာက္အၪီးေလး၏ ျမင္ကြင္းအား အေနွာက္အယွက္ျဖစ္ေနေစသည္က ထိုသံုးထပ္တိုက္၏ ေဘးတြင္ ကပ္၍ ေဆာက္လုပ္ထားေသာ သစ္သားအိမ္ငယ္ေလးပင္။

စင္စစ္ ေသခ်ာ နားစိုက္ေထာင္ၾကည့္လ်င္ ေအးခ်မ္းေမ၏ 'တစ္စစီက်ိဳးပဲ့ေနတယ္'ဟူသည့္သီခ်င္းကို နားဝင္ခ်ိဳလွစြာ သီဆိုေနေသာ အသံေလးက ထိုသစ္သားအိမ္ကေလးထဲမွ ထြက္၍ လာျခင္းျဖစ္၏။

~ရင္မွာေဝဒနာ အခ်ိန္နာရီ
ဒါကို ဘယ္လို ရပ္တန္႔ရမွာ
ကိုယ့္ရဲ့ ထြက္ေပါက္စိတ္ေျဖရာ
မင္းမွ မရိွတာကြာ ~

~ေနႏိုင္တယ္လား ခ်စ္တဲ့သူေတြ အခုမ်ား
မင္းက ဘယ္ကိုထြက္သြား
ဒီမွာ တို႔တစ္စစီ အသည္းေလးဟာ က်ိဳးပဲ့ေန ~

သီခ်င္းေလး ၿငီးကာ၊ၿငီးကာျဖင့္ ထိုသစ္သားအိမ္ေလးထဲမွ ပံုရိပ္ေလးက လႈပ္လႈပ္ရွားရွားႏွင့္သာ သူ႔အိမ္ေလးထဲတြင္ အိမ္ယာခင္းမ်ားအား သိမ္းကာ လုပ္စရာရိွသည့္ အလုပ္မ်ားအား လုပ္ရန္ ျပင္ဆင္ေနသည္။

"အာ့ ! အ..အေမ့ "

မ်က္ႏွာသစ္သြားတိုက္ၿပီး အျပင္သို႔ထြက္ရန္အျပဳ ရွည္လ်ားလွေသာ သူ၏ အရပ္ေၾကာင့္ ငံု႔၍ ထြက္ရေသာ တံခါးေလးမွာ မလြတ္။

သာမာန္ထပ္ပင္ ျဖဴဥေနကာ ပန္းႏုေရာင္ပင္ သန္းလ်က္ရိွေသာ သူ၏ မ်က္ႏွာအသာအေရေၾကာင့္ သစ္သားေဘာင္ႏွင့္ တိုက္မိသည့္ နဖူးက ခ်က္ခ်င္းပင္ နီရဲတက္လာ၏။