အိမ်ကြီးရှင်ရဲ့ ကောင်းချီးလေး[Complete]

Part(17)/Zawgyi

ေမ်ွာ္လင့္မထားသည့္အရာကို မထင္မွတ္ထားဘဲ ပိုင္ဆိုင္ရတဲ့ အေျခအေနမွာ သူမွမဟုတ္ သူ႔ေနရာမွာ အျခားသူသာဆိုလ်ွင္လည္း အေနရအထိုင္ရအနည္းငယ္ ခက္လိမ့္မည္ ။

ပိုင္ဆိုင္ရသည္ဟု ဆိုလိုက္ျခင္းမွာ လြန္ေနေသာ္ျငား ယခုအေျခအေနအရေတာ့ ပံုႏႈန္းဟာ ေကာင္ငယ္ေလးကို ပိုင္တယ္လို႔ ေျပာလို႔ရတယ္မဟုတ္လား ။

အမ်ိဳးသားငယ္ေလး၏ ညိုေသာ အသားအေရသည္ ညစ္ေထးမေနဘဲ ၾကည္ကာ ေတာက္ေျပာင္၏။ လက္ရွည္အဝတ္နည္း၍ အၿမဲလိုလိုျမင္ေတြ့ေနရသည့္ လက္မွ အေၾကာစိမ္းစိမ္းမ်ားက အၾကည့္မခြာခ်င္စရာ ။

ရႉတည္တည္မ်က္ႏွာထားေၾကာင့္ နားထင္တြင္ပါ ေထာင္ေနေသာ အၾကာမ်ားကလည္း ႏွစ္ခါမက ျပန္ေငးခ်က္စရာေကာင္းလွသည္ ။

အၿမဲလိုလို တစ္ေနမဟုတ္ တစ္ေနရာကို လွစ္ဟာျပေနသည့္ ထိုေကာင္ေလးက ယခုလည္း အက်ႌကို အေတာ္လည္ပင္းဟိုက္သည့္ဟာကိုမွ ေရြး၍ ဝတ္လာသည္။

ပံုႏႈန္းဟာ ရိုးလြန္း၊ အ လြန္း၍ လားမသိ။ ထိုေကာင္ေလး ဝတ္သည့္ အဝတ္အစားမ်ားကို လိုက္၍ နားမလည္ႏိုင္ျဖစ္ရသည္ ။

က်ိဳ႕တို႔ေၾကာင္ေတာင္ႏိုင္လွၿပီး အထူးဆန္းႀကီးမ်ားသာ ဝတ္တတ္သည့္ ထိုေကာင္ေလးဟာအခုလည္း မိန္းကေလးေတြဝတ္သလို
စပန္႔သား အသားေရာင္ ေပ်ာ့တြဲတြဲအက်ႌလည္ဟိုက္ႏွင့္ ေဘာင္းဘီတိုကို တြဲဖက္ဝတ္ဆင္ထား၏။

ရွည္ၿပီးသြယ္လ်ေသာ လက္ေခ်ာင္းမ်ားအနက္ ညာဘက္ လက္၅ေခ်ာင္းလံုး၌ အျမင္ကပ္စရာေကာင္းေလာက္ေအာင္ လက္စြပ္၅ကြင္းစြပ္ထားေသး၏ ။

ထိုမ်ွ မၿပီးေသး ဆံပင္ကိုလည္း ေသေသသပ္သက္ဖီးလိမ္းမထားဘဲ ဘီးကုပ္လိုလို၊ ဘာလိုလိုေလး တပ္ထားေသးသည္။

ၿခံဳငံုၾကည့္လ်ွင္ ပံုႏႈန္း၏ အျမင္၌ ထိုေကာင္ငယ္ေလးသည္က ယခင္ေနခဲ့သည့္ ရက္ကြက္ထဲမွ စိတ္မႏွံ႔သည့္ ကေလးႀကီးႏွင့္ တူေနေသးသည္။

"ကိုယ့္ကို ဘာလို႔ အဲ့ေလာက္ၾကည့္ေနတာလဲ"

ကားထဲ၌  သူတို႔ႏွစ္ၪီးပဲ ရိွေနသည္မို႔ ေစာအယ္ေစးမူးဟာသူ႔ကို အကဲျဖတ္သလိုၾကည့္ေနေသာ အမ်ိဳးသားလွလွကေလးအား သတိထားမိပါသည္။