Çıkmaz Sokak

2.9

Bir şeyler olurken,
Sadece yatıyorsun...
Uyurken seni izlemek de güzel,
Ama kalk be güzelim.

Miraç ATEŞOĞLU

Ameliyatı bitmişti ama hala uyanmamıştı Sema. Hayatımda ikinci kez yıkıma uğruyorum birincisi annemle babamdı.

20.09.2021

Çalan telefonumu açmak istemedim açıkçası arayan bir numaraydı ve beni arayan tanımadığım numaraları hiçbir zaman açmamıştım. Telefonumun melodisi susarken bende üzerime tişörtümü geçirmiştim, yaklaşık iki aydır bu haldeydim Sema 24 Temmuzdan bugüne kadar ortalıkta yokturdu. Evine gittiğim Allah'ın her günü babası evde olmadığını ve İngiltere'ye gittiğini söylüyordu, Sema böyle bir anda gidecek bir kız değildi ve gitse dahi bize haber verirdi tuhaf olan da o ki haber vermemişti hiç birimize. Kafayı yemek üzereydim; her yeri gezdim, aradım, sordum ama yoktu hiçbir yerde. Bunları düşünürken az önce arayan numara bir daha arıyordu sinirle telefonu elime aldım ve açtım.

"Efendim!?"

Dedim sakinliğimi koruyamadığım bir biçimde. Ardından karşı tarafın sesi soluğu kesildi, sanki daha ılımlı bir tepki bekliyormuş gibiydi.

"Merhaba efendim, iyi günler."

Karşımdaki kişinin kadın olduğunu anlayınca ister istemez sesimi yumuşatmaya çalıştım ama hala sinirliydim, neden arıyorsunuz yani sabahın 05:30'unda.

"Sabahın köründe nereden esti de aradınız!"

Dedim evde sesim resmen yankı yapıyordu ama umrumda değildi çünkü; tek yaşıyordum evde.

"Kusura bakmayın beyfendi, bu saatte aradım çünkü; anneniz ve babanız tren kazası sonucunda hayatlarını kaybettiler."

"Dalga mı geçiyorsunuz?"

"Sizce böyle hasas bir konunun dalgası olabilir mi?"

O günden bugüne kadar sanki her şey değişti benim için bir şey dışında; Sema'ya içimde tuttuğum o sevgi, merhamet... Sanki her şeyin boş olduğunu gördüm ve sadece Sema'ya tutunmak istedim ama o da yoktu. Sonra geldi bir buçuk sene sonra, sonraysa bir baktım hala seviyorum, hala o var. Akşam sefası diye bir çiçek vardır, o çiçek akşamları açar gündüzleri ise çiçeklerini kapatır. Öyleydi benim de Sema'yı beklemem; o yokken soldum, o geldi çiçeklerimi açtım. Ben sevdim mi, iliklerime kadar sevip değer veririm. Kaan'ı biliyordum ama hiç sevmiyordum kendisini hep bir yapmacıklık, hep bir saçma tavırlar bir keresinde Sema bizimle kalmak istiyor diye üstüne bile bağırdı. Böyle biriyle Sema nasıl birlikte oldu aklım hala almıyor. Şimdi ise karşımda tüm masumluğuyla duruyor.