Felix: Bence kesinlikle cinayet
Han: Ola bilir
Okula varırlar ve kaybolan çocuğun sınıfına gelirler.
Öğretmen: Buyurun?
Han: Biz sınıfınızdan kayb olan bir çocuğun olayı için gelmiştik
Öğretmen: Kayb mı olmuş, hasta olduğunu düşünmüştüm
Felix Han'ın kulağına- bu nasıl öğretmen, sınıfındaki çocuklardan biri bir haftadır yok ve o ilgilenmiyormu şüpheli değil mi sence
Han: Acele etme hemen
Felix: Ama-
Han: İzninizle çocuklara bir kaç soru soracağız
Öğretmen: Tabi
Han: Arkadaşınızın kayb olduğu gün -3 ekim- okuldan sonra aranızda onu gören oldu mu?
Öğrenciler hepsi konuşmaya başlar
Felix: Lütfen tek tek konuşun
- Bizimle pek takılan biri değildir yakın olduğu kişi ***** ve aynı şekilde o da bir haftadır okula gelmiyor
- Okuldan sonra görmedim
- En son kantinde arkadaşı ile konuşuyordu, bir yere gideceklerini konuşuyorlardı
Han: Diğer çocuk
Öğretmen: Ailesi hasta olduğu için tedavi gördüğünü söyledi, bu gün gelmesi gerekirdi aslında ama
Felix: Evinin adresi sizde varsa bize vere bilir misiniz
Öğretmen: Tabii ki
Han: Tamam teşekkürler, dersinizi böldüğümüz için kusura bakmayın lütfen
Arabada
Han: Fazla şüphecisin
Felix: Ama şüpheli davranıyordu ve her kesin içinde lafımı ağzıma tıktığın için teşekkür ederim
Han: Zamanı boşa harcamak istemedim
Felix: Konuşmamı dinlemek senin için boşa zaman kaybı öyle mi?
Han: Yanlış anladın tamam uzatmayalım özür dilerim
.....
Han: Bakalım burdan bir şey çıkacakmı
Felix: İki tane yere gittik ve elimizdeki bilgilerle bir şey yapa bileceğimizi sanmıyorum
Han: Bende bu yüzden diyorum ya
- Buyurun
Han: Merhaba, ben dedektif Han Jisung bu arkadaş da yardımcım Lee Felix oğlunuzun sınıfından kaybolan çocuğunuz olayının soruşturması için buradayız
- Oğlumun bunla ilgisi ne?
Han: Olay olurken oğlunuz da kayb olan kişinin yanındaymış birlikte gitmişler
Felix: Oğlunuzla konuşmamız gerek
- Oğlum şu anda hasta, tedavi oluyor başka bir zaman gelin
Kapıyı kapatmak isterken
Felix: Düşünsenize kayb olan kişi sizin oğlunuzdu siz bir an önce bu olayın çözülmesini istemez miydiniz
- Şey-
Felix: Lütfen bize yardım edin, sizde annesiniz, üstelik bu çocuğunuzun en yakın arkadaşı
- İçeri geçin
Annesi çocuğu çağırmaya gider
Han: Bazen gerçekten işe yarıyorsun
Felix: Her zaman yarıyorum ama sen görmüyorsun
.....
Han: Genç adam her halde neden geldiğimizi biliyorsun olay olurken orda olan tek kişi sensin ve arkadaşının bulunmasında bize yardımcı ola bilirsin sadece o gün olanları anlatmanı istiyorum
- Peki
- Yine her zamanki gibi okulda Lunapark konusunu açmıştı, oraya gitmek istediğini dedi, gitmek istemesinin sebebi orası hakkında yayılan söylentiler. Söylentilere göre gece vakti Lunaparkta korkunç olaylar oluyormuş oda bunu gözleri ile görmek istediğini söyledi kaç kere uyardım dinlemedi sonda da " tamam o zaman gelme tek giderim başıma bir şey gelirse de keşke onunla gitseydim diye vicdan azabı çekersin dedi" bundan sonra bende kabul ettim tek arkadaşımdı
Felix her zamanki gibi bir defterini almış not ediyordu
Felix:Sonra?
- Saat sekizde buluştuk biraz dolaştık belki unutmuştur vaz geçmiştir diye düşündüm ve konuyu açmadım saat nerdeyse onbiridi ve "artık gidelim" dedi yine gitmeyelim diye söylendim ama beni dinlemedi ısrarla gitmek istiyordu... Lunaparkın kapısına geldik ve kapıyı yavaşça araladık açılma sesi bile korkunçtu. İçeri girdik. Her şey o kadar eskiydi ki tüylerim ürperiyordu. Aniden bir ses duyduk ve atlı karıncanın arkasına saklandık biraz geçtikten sonra alay edercesine " boşuna korkmuşuz" bir kuşu göstererek " bence sesi çıkaran o kuştu" dedi, bense "tamam bu kadar yeter gidelim artık" dedim ama o arkasına döndü ve " şu çadıra bir göz atayım sonra gideriz" dedi bende " tamam sen git ben seni burda bekliyorum" dedim. Çadırı aralayıp biraz baktı sonra içine girdi. Biraz bekledim ve gelmedi bende kontrol edeyim dedim
Çocuk titremeye başlamıştı
- Ç.. Çadırı aralayınca y..yerde kan
Titremesi daha da artıyordu v annesi gelip
- Tamam bu kadar yeter - diyerek odasına götürdü sonra gelip " Gördüğü şeyler bu kadardı. Olayları çekip paylaşmak istemişler gitmeden önce ama kanı gördükten sonra duyduğu bir sesle korkmuş ve koşmaya başlamış koşarkende kamerayı düşürmüş. Bize de bunları anlatırken titremeye başlamıştı aynen böyle sakinleşmiştir diye düşündüm ama daha da kötü oldu öğreneceklerinizi öğrendiğiniz artık gidin lütfen" dedi ve tekrar çocuğunun yanına gitti
...
Felix: Kadın garip mi davranıyordu?
Han: Hemen şüphelenme dedim. Şu lunaparka da gidelim
Felix: Bence öğrene bileceklerimiz bu kadardı
Han: Gidelim. Aklımda şöyle bir fikir var. Çadıra girip kan örneği alalım sonra test yaptıralım belki çocuğun ölme ihtimali biraz düşmüş olur.
Felix: Ola bilir, gidelim..
~~~~~~~~~~
