Zeynep's pov;
Çağrı'nın mesajı ile gülerek banktan kalktım. "Nereye kız?" Arap'ın sorusuna "Lavaboya." diye cevaplayıp yanlarından ayrıldım. Bakalım beni niye bekliyordu.
Bizim sınıfa gelince kapının kapalı olduğunu gördüm. Kapıya yaklaştığım da Berk ve Çağrı'nın sesini duydum.
"Ne oluyor Berk."
"Hiç bir şey olmuyor. Görüyorum ki benim arkadaşım katili olduğu birinin arkadaşına aşık olmuş dedim tebrik edeyim. Fena mı yapmışım ya?"
Katil mi? Neyden bahsediyordu bunlar?
"Kes sesini Berk!"
"Neden ya ne oldu yalan mı söylüyorum ama yazık Zeynocuğa da ondan hoşlanan çocuk arkadaşının katili."
Berk'in son cümlesi ile nefesim kesilmiş gibi hissettim gözlerimi iyice açtım. Vefa'yı Çağrı mı öldürmüştü? Sol gözümden bir damla yaş aktığını hissettim.
Ama hızlıca elimin tersi ile o gözyaşını sildim. Bu durumun bir açıklaması olmalıydı. Kapıyı sertçe açtım ve "Ne dinledim lan ben az önce!" diye bağırdım.
Çağrı beni gördüğünde dili tutulmuş gibiydi. "Konuşsanıza!" Berk geri çekildi Çağrı ise hâlâ donmuş gibiydi. Yanına ilerleyip yakalarından sarstım. "Çağrı ne diyor bu aptal Berk!?"
"Aptal Berk doğruları söylüyor Zeynocuk." dediğini duydum Berk'in ama şu anda hiç kimsenin sözü benim umrumda değildi. Tek odağım şuan Çağrıydı.
"Oğlum konuşsana dilini falan mı yuttun?" kapının kapandığını duydum. Berk ve Ege gitmişti. Şimdi yalnız başımızaydık ve bu duyduklarımı Çağrı bir bir anlatıcaktı. Anlatmasa da anlattıracaktım.
"Ben, bak Zeynep bunları sana anlatıcaktım. İnan ba-"
"Ha yani bu duyduklarım gerçekti."
"Evet ama bak açık-" konuşması bitmeden yüzüne sert bir tokat attım. Sıkıca gözlerini kapatmıştı. Bir şey demesine izin vermeden onu geriye ittim.
"Şerefsiz, piç! Oğlum ben sana güvendim ya. Her gün neredeyse birlikteydik. Hiç mi bana bakarken üzülmedin lan? Hiç mi Vefa için göz yaşları dökerken için sızlamadı."
Göz yaşlarını tutamadı.
"Ne yaptın Vefa'yı ordan iterken keyifle izledin mi."
Hızlıca kafasını kaldırdı.
"Hayır, hayır bak Zeynep yemin ederim ki onu ben aşağı itmedim. Bak o gece lavabo da devam etti kavga ben Allah kahretsin ki son bir yumruk attım o sırada Vefa düştü, kalkamadı. Sonra beni oradan Berk uzaklaştırdı ama yemin ederim ki onu ben itmedim."
Hızlıca ve sesi titrek bir şekilde anlatmaya çalışıyordu ama bir sözüne dahi inanmıyordum.
"Dediklerine artık inanmıyorum biliyor musun?"
"Bak Zeynep gerçekten doğruları söylüyorum. O gece Vefa'ya yumruk attıktan sonra nabzını kontrol edicektim. Berk izin vermedi. Ege'ye beni götürmesini istedi. Orada öldü mü bilmiyorum."
"Bunları artık polise de anlatırsın. Çağrı Koçak bunun bedelini en ağır bir şekilde ödeyeceksin." dedim ve sıramda ki çantamı alıp hızlıca sınıftan çıktım.
Okul bahçesinde ki Sinan ve Ali'ye seslendim. "Güvenliği oyalayın." ikisi de anlamaz bir şekilde bana baktı. "Ne bakıyorsunuz hadi!"
"Kızım nereye gidiyorsun."
"Anlatacağım ama şimdi değil siz sadece güvenliği oyalayın."
"Senin bu gizemli hallerin kızım geldiğinde anlatmadan bırakmayacağım seni."
"Arap hadi!"
Ali ile birlikte güvenliğin kulübesine koştular. Güvenlik ile konuşmaya başladıklarında koşarak okuldan çıktım.
Çağrı neden polise gitmemem için bir şey yapmamıştı? Kafamı iki yana sallayıp kendime geldim ve bisikletime binip hızlıca okuldan ayrıldım.
___________________________________________
"Ne demek kamera kayıtları yok çocuk bana kendisi söyledi!"
Aradan geçen bir günün ardından şuan karakoldaydım ve okulda ki kamera kayıtlarını inceleyen polis bana öyle bir kayıt olmadığını, Çağrı'nın son kamera kayıtları Vefa'nın düştüğü anda ki kayıtlar olduğunu söylüyordu.
"Söylemişte nerede o kanıt kızım?"
"Ya sorsanıza ona söyler o."
"Sorduk tabiki ama o da o gece öyle bir şey yaşanmadığını söyledi."
Kafayı yiyecektim gerçekten. Çantamı alıp karakoldan ayrıldım ve bisikletime binip okula ilerlemeye başladım.
___________________________________________
Çağrı'yı kolundan tutup spor salonuna ittim ve arkasından bende girdim.
"Sen neyin peşindesin?"
"Ne?"
"Aptal daha dün ağlıyordun, anlatıyordun bana şimdi niye polislere ifadende böyle şeyler yaşanmadı diyebiliyorsun?"
"Ne ifadesi Zeynep ben kimseye ifade falan vermedim."
Kaşlarımı çattım.
"Nasıl yani dün evine polisler gelmedi mi?"
"Hayır dün sadece korkuyla polislerin gelmesini bekledim."
___________________________________________
Hoppala ne oluyor be? Yeni bölüme hoşgeldiniz!
Yüzleşme hiç içime sinmedi ama yazdım artık ve aklıma başka bir şey gelmedi.
Umarım beğenmişsinizdir. Beğenmediğiniz yerleri yazabilirsiniz.
Yazım yanlışlarım varsa özür dilerim. Diğer bölüme kadar ZeyÇağ'ımın güzelliği ile kalın!

ŞİMDİ OKUDUĞUN
promise||• zeyçağ
Teen Fiction-tamamlandı- "Söz veriyorum ki senin güvenini kazanmak için her şeyi yapacağım." Tozluyaka adlı dizinin Zeyno ve Çağrı karakterlerine yazılmış bir kurgudur.