Sınıfa girdiğimde herkes bana kötü kötü bakıyordu. Acaba yine ne oldu diye düşünmeye başladım. Rüzgar bile bana kötü kötü bakıyordu. Gerçekten anlamamıştım. Rüzgar'ın yanına gidip neler olduğunu sordum. Bana telefondaki o fotoğrafı gösterdi. Her şeyi mahveden o fotoğrafı...
Fotoğrafta Tolga ve benim çekildiğim bir fotoğraf vardı. Sevgiliyken çekilmiştik bu fotoğrafı. Ama herkesin telefonunda ne geziyordu bu fotoğraf. Sırama doğru oturdum. Kendimi çok kötü hissediyordum. Kalemliğime doğru baktığımda içinde bir not duruyordu. Açıp baktığımda içinde şunlar yazılıydı.
"İntikam almayı sevmem ama ödeşmek adettendir. Bunu sen istedin Lâl!"
Tolga...
Başım dönmeye başlamıştı ve midem bulanıyordu. İçimde çok kötü bir his vardı. Kendimi çok kötü hissediyordum gerçekten. Sınıftakiler Bir yandan bana dönmüş "Yalancı" diyorlardı. Gözlerimden yaşlar dökülmeye başladı. Hemen lavaboya koştum. Elimi yüzümü yıkadım. Ama hala kötü hissediyordum. Duvarın kenarına oturup ağlamaya devam ettim. Tolga'nın intikam almadan gideceğini düşünmüyordum tabi ki.
Koridordan ayak sesleri gelmeye başladı. Gittikçe yaklaşıyordu ses. "Lâl, iyi misin?" diyen Bir ses yanaştı yanıma. Kafamı kaldırdığımda gelen Doruk'tu. Beni kucağına aldı ve kaldırdı. Girişteki banka oturttu. Ben hala ağlamaya devam ediyordum. Doruk "Tamam Lâl geçti üzülme artık" diyerek teselli veriyordu. Ama hiç bir şey geçmemişti ve geçmeyecekti de... Doruk'un omzuna başımı yasladım. Doruk da bana sarılmıştı. Biraz da olsa iyi gelmişti.
Uzun süre öylece oturduk ve sonra Defne çıkageldi. "Oo hayırlı olsun Doruk Bey çok yakışıyorsunuz bakıyorum" dedi.
Doruk ise beni koruyarak "Kız ne derdinde sen ne derdindesin Allah aşkına Defne. Saçmalayıp durma lütfen."
"Çokta umurumdaydı" diyerek devam etti Defne. "Herkes yalancı olduğunu öğrendi işte daha neyini savunuyorsun bana?"
"Defne yeter artık. Ben Lâl'e inanıyorum. Kimsenin inanmaması da umurumda değil. Lütfen gider misin yoksa ağzımdan kötü şeyler çıkacak bak" diye yanıtladı Doruk.
"Tamam Doruk, öyle olsun. Size mutluluklar" diyerek yanımızdan ayrıldı Defne. Ne yapacağımı bilmiyordum. Gerçekten çok kafam karışıktı ve çok üzgündüm. Allah'ım bana bir yol göster, işaret ver bana lütfen! Her şeyin çok kötü olacağını biliyordum. Keşke gelmeseydim bu okula, keşke...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
DUYGULARIN RENGİ
Teen FictionLâl, annesi ve babası olmayan teyzesiyle yaşayan bir kızdı. Teyzesi bir karar alıp İzmir'e taşınmalarını istemişti. Yeni bir yer demek yeni bir okul demekti. Lâl okuluna orada devam edecekti. Lâl'in hayatı boyunca pek arkadaşı olmamıştı. Hep yalnızd...
