Uyandığımda başımda Doruk vardı. Sanırım Dorukların evindeydim. Cılız bir sesle "Neredeyim ben?" diyerek seslendim.
Doruk ise "Benim evimdesin merak etme. Kendini daha iyi hissediyor musun?" diye yanıtladı.
"Evet, biraz daha iyi hissediyorum" diye cevap verdim ona. "Teşekkür ederim bana inandığın ve yanımda olduğun için" diyerek devam ettirdim. Daha sonra Doruk'un annesi olduğunu düşündüğüm bir kadın seslendi "Yemek hazır çocuklar hadi gelin"
Aşağı indiğimde Aydın Amca ve Doruk'un annesi duruyordu. Daha tanımadığım için ismini bilmiyordum. Aydın Amca beni görünce "Daha iyi misin kızım?" dedi.
"Teşekkür ederim Aydın Amca daha iyiyim" diyerek yanıtladım onu.
Doruk'un annesi elini uzatıp "Merhaba Lâlciğim, ben Esra. Doruk'un annesiyim. Memnun oldum tanıştığıma" dedi. Ben ise elimi uzatıp "Bende memnun oldum Esra Teyze" dedim.
"Aydın Amca bu arada teyzemin haberi var değil mi burada olduğumdan?"
"Evet evet var tabi ki. Arayıp söyledim durumu merak etme sen" diyerek cevap verdi. Yemek yemeye başladık. O kadar acımıştım ki karnım gurulduyordu.
Yemek yedikten sonra Doruk ile bahçeye çıktık. "Temiz hava iyi gelir diye düşünüyorum" dedi. Bahçedeki salıncağa oturduk. Daha sonra Doruk gözlerimin içine bakarak "Kimse sana inanmıyor olsa da ben sana inanıyorum Lâl, hem de tüm kalbimle" diyerek gülümsedi.
"Beni çok fazla tanımıyorsun neden bana inanıyorsun ki? Yanlış anlama ama ben daha bir haftadır tanıdığım birine güvenebilir miyim bilmiyorum açıkçası" dedim.
"Seni ilk gördüğüm günden beri iyi biri olduğunu düşünüyorum. Yani diğer kızlar gibi değilsin sen Lâl. Sen daha farklısın ve onlara kıyasla çok daha iyi birisin. Uzun süredir tanımama gerek yok. Ben her zaman kalbime inanırım. Bu sefer de aynısını yapıyorum" diyerek yanıtladı.
Doruk'un sözleri ve davranışları gerçekten hoşuma gitmişti. Kimse bana inanmazken o bana inanıyordu ve yanımdaydı. "Teşekkür ederim tekrardan Doruk" diyerek gülümsedi. O da aynı şekilde bana gülümsedi. Gerçekten çok mutlu ve huzurlu hissediyordum. Bir kişinin bile bana inanması beni gerçekten mutlu etmişti...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
DUYGULARIN RENGİ
Teen FictionLâl, annesi ve babası olmayan teyzesiyle yaşayan bir kızdı. Teyzesi bir karar alıp İzmir'e taşınmalarını istemişti. Yeni bir yer demek yeni bir okul demekti. Lâl okuluna orada devam edecekti. Lâl'in hayatı boyunca pek arkadaşı olmamıştı. Hep yalnızd...
