Trouvaille🥀(Sasusaku Fanfiction) [TAMAMLANDI]

I wanna scream across the sky

Sasukeyle konuştuktan sonra odama giden geniş koridorda ilerlerken bir yandan da Tenten'in mesajını okuyordum.

'Annem hastalanmış, şimdi onun yanındayım. Randevumuzu sonraki haftaya ertelemek zorundayım.'

Biraz daha dayanmak zorunda olduğumu fark etmek beni hiç iyi hissettirmedi.

Üstelik bugün ilacımı da almamıştım.

Başımı salladım ve tam odamın kapısını açacakken İno'nun bana seslenen neşeli sesiyle duraksadım.

"Efendim, Hinata hanım siz yokken odanıza girdi."

Bundan haz alıyormuş gibi gülümsedi ama ben Hinata'nın şu anda odamda olduğu gerçeği ile sarsıldım.

"Evet, haberim vardı."

Sinirle kızardığını gördüğümde önüne döndüm ve kapıyı açtım.

Arkamdan kapıyı çekip kapattığımda karşımda görmeyi umduğum kadın yoktu.

Hinata omuzları düşmüş, göz altları ağlamaktan çökmüş bir halde dudağını sanki daha fazla ağlamak istemezcesine dişlemişti.

Sinirliydi, ve büyük ihtimalle bunun kaynağı bendim.

Bana söylemesini beklediğim acı dolu cümlelerin etkisini hissetmek için hazırlandım ama bir şey demedi.

Bir süre yüzüme baktı ama bakışlarındaki anlamı bir türlü çözemedim.

Sonrasında odamdan çıkmak için hareketlendi ama adımı çok düzensizdi ve iyi gözükmüyordu.

Ona yardım etmem gerektiğini biliyordum.

İleriye atıldığım anda ayakları birbirine takıldı ve dengesini kaybetti.

Onu belinden yakaladığım gibi kucağıma aldım ve solgun yüzüne baktım bir süre...

Ne olmuştu da bana cevap vermeyecek kadar üzülmüştü?

İlerledim ve masamın önündeki koltuklardan birine onu oturttum.

Ne yapacağımı düşünürken paniklememeye çalıştım ama masamın üstünde yeri değişmiş ilaç şişemi ve ajandamın açılmış sayfalarını görünce Hinata'nın neden bu halde olduğunu anladım.

Bir kez daha uyuyan yüzüne baktım.

Her şeyi öğrenmişti.

Artık kaçışım yoktu.

Kapıya baktım.

Onu buradan kucağımda çıkarabilirdim ama bu şirket içinde dedikodu olacaktı.

Başımı iki yana salladım.

"Sikerim dedikodusunu."

Hinata'yı nazikçe kucakladım ve hızla kapıyı açtığım gibi fırladım.

******************

Hastaneye gitmek kötü bir fikirdi.

Çünkü Hinata uyandığında onunla yalnız olmak istiyordum, Sakura'yı, Sasuke'yi ya da başka birinin olmasını istemiyordum.

Bu yüzden arabayı yokuş yukarı sürerken ön koltukta yatan Hinata'ya baktım ve Tsunade'yi aradım.

'Efendim?'

Kaşlarımı çatıp yola odaklandım.

"Tsunade güvendiğin hemşirelerinden birini dağ evine yollayabilir misin?"

Bir süre ses gelmedi.

'Nedenini sormayacağım, Naruto ama dağ evine yakın oturan bir hemşirem var bugün izinli olmasına rağmen gelmesi için ricada bulunacağım.'