Trouvaille🥀(Sasusaku Fanfiction) [TAMAMLANDI]

My feelings changed

Buluşma salonundan içeriye girdiğimde birkaç tanıdık yüze baş selamı verdim.

İlerideki kokteyl masalarından birinde Shikamaru ve Naruto'yu gördüğümde seri adımlarla ona ilerledim.

O sırada uzak köşede daha önce yatıp yatmadığımı bilmediğim bir kadının şehvetli bakışları üstümde olduğunu fark etsem de görmemiş gibi davrandım.

Şimdi hiçbiriyle uğraşmak istemiyordum.

Naruto benim geldğimi fark ettiğinde koluyla Shikamaru'yu dürttü.

"Ne var ne yok Sasuke?"

Alaycı sorusuna karşı sırıttım.

"Haber vermediğim için pick me girler gibi davranacaksan konuşmayalım."

Naruto koluma hafifçe yumruk attı.

"Şaka yapıyorum, en azından buluşmaya gelmene sevindim."

Shikamaru göz devirdi.

"Keşke gelmeseydin, sayende üstümüzde olan gözler 5'ten 10'a çıktı."

Tek elimle saçlarımı geriye attım.

"Bu kadar yakışıklı olduğum için özür."

İkisi de sırıtınca onları mutlu görmenin en azından üstümdeki yükü hafiflettiğine emindim.

Shikamaru saatine baktı.

"10 dakikaya başlayacaklar, nerede kaldılar?"

Tek kaşımı kaldırdım.

"Kim?"

Naruto sırıttı.

"Sakura ve Hinata geliyorlar. Shikamaru sırf böyle dediği için yanıma bize eşlik etmesi için güzel hatunlar getirmedim."

Shikamaru yan gözle ona baktı.

"Ulan dingil, hani Hinata'nın aşkından ölüyordun, geçmişe ne çabuk sünger çekiyorsun."

Naruto'nun sırıtışı solsa da gözlerndeki muzip parıltı gitmemişti.

"Kendimi koruma yöntemlerime karışamazsın."

Konuşmalarını içten içe şaşkınlıkla dinlerken Sakura'yı en son gördüğüm hastane odasını hatırladım.

Gerçekten aradan uzun zaman geçmişti.

Ona uzaktan işleri yönetme şansı tanısam da asla bir sorunla karşılaşmamıştım, her şeyi mükemmel bir düzenle ve zamanında teslim ediyor ve fikirlerini belirtmekten çekinmiyordu.

Onunla daha çok whatsapp üzerinden yazışsak da sesini en son Hinata'nın neredeyse kaçırılacağı olaydan sonra duymamıştım.

İçimdeki sessiz kıpırtıya lanet ettim.

Onu merak ediyordum.

Ama bunca zamandır onu asla arayıp sormamıştım, soramamıştım ama merak ediyordum.

İçimden kendime küfrettim.

Üstelik Shikamaru'nun zoruyla kızlara bir şey olacak korkusuyla onların yanındaki evde yaşamaya başlamıştık.

Koskoca CEO'lar ne hale düşmüştü.

 Çocuklarla beraber yaşamaktan rahatsız değildim çünkü yıllarımız böyle geçmişti ancak Sakura'nın bu kadar yakınında olmanın beni rahatsız etmesini beklesem de hiç bir şey olmamıştı.

"Gelirler birazdan."

*****************

Hinata arabanın anahtarını valeye teslim ettiğinde kapımı açan adama karşı gülümsedim ve arabadan çıktım.