Trouvaille🥀(Sasusaku Fanfiction) [TAMAMLANDI]

Where are you

Yaptığım her bir yanlış bana hayatımda büyük bedeller ödememe sebep olmuştu.

Adımlarımı bu yüzden her zaman temkinle ve düşünerek atmıştım.

Aklımı her zaman duygularımdan üstün tutmam sayesinde buralara kadar gelmiştim.

Ama...

Sadece bir kere...

Sadece bir kere sevmeyi seçmiştim.

Mantıksızca ve salakça sevmeyi seçmiştim.

Ancak belki de ödediğim en büyük bedel bu olmuştu, üstelik bunun bedelini sadece ben değil Sasuke ve Naruto da ödemişti.

Temari yüzüme bakarken kalbimden artık bir parçanın öldüğünü biliyordum.

Ve yeri asla doldurulamayacaktı...

Elimi ellerinin bağlı olduğu masaya sertçe vurdum.

Kendinden beklenmeyecek şekilde irkildi ve bana baktı.

Gözlerindeki koyu halkalar ve onu günlerce aç bıraktığım için sızlayan bedeni umrumda bile değildi.

Gözlerine dikkatle baktım.

"Konuş."

Yutkundu ve gözlerini benden kaçırıp ellerine kenetledi.

Onu böyle görmeye alışkın değildim.

İçten içe kalbimin bir parçası sızlıyordu ama beynimin içinde çalan sirenler her şeyi örtüyordu.

"Her şeyi en başından beri Akatsuki istedi..."

Çenemi yukarı kaldırdım ve devam etmesini bekledim.

Bakışlarını ellerinden ayırmadı.

"Akatsuki, Konoha'nın en büyük kozunun sen olduğunu biliyordu çünkü Sasuke ve Naruto ön planda dururken sen arkada kalıp her şeyi yönetiyordun...Bu yüzden...Akatsuki'nin hedefi sendin...Çünkü seni bitirirlerse şirketin çökeceğini biliyorlardı."

Bunların hepsi saçmalıktı.

Çünkü hepsi çocuklarla benim gösterişli medyaya sunduğumuz bir oyundu.

Aslında karar alma yetkilerimiz tamamen ortaktı, hiç kimse birbirinden habersiz bir şey yapmazdı.

Üstelik ben ne kadar en ince ayrıntısına kadar düşünsem de Sasuke ve Naruto da benden farklı değildi.

Yani benim zekamdan korktukları kadar onların zekalarından da korkmaları gerekiyordu.

Ama Sasuke ve Naruto'nun medyatik yakışıklılığını kullarak kendimi gizlemeyi tercih etmiştim.

Bu da Akatsuki'yi düşüncesiz hareket etmeye itmişti...

Kollarımı önümde birleştirdim.

Yüzümde tek bir kas oynamazken eğik başına bakmayı sürdürdüm.

Gergin ve titrek bir sesle devam etti.

"Bunu da sana fiziksel olarak bir zararla yapamayacaklarını bildiklerinden kalbine yöneldiler."

Sırıttım.

"Ve beni avcunda tutabilmen için seni mi seçtiler?"

Başını kaldırdı ve yaşlı gözlerle bana baktı.

Ağlamamak için kendini sıkıyordu.

"Beni kardeşimi öldürmekle tehtid ettiler...Başka bir seçeneğim yoktu."

Sırıtşım silindi.

İşte şimdi sinirlenmiştim.

Çenesinden sertçe tuttum ve gözlerini gözlerimle birleştirdim.