Nefes almak istiyorum,
bu geceden nefret ediyorum
Seni kaybettiğim bu geceden nefret ediyorum.
Uyanmak istiyorum, rüya görmekten nefret ediyorum
Artık uyanamamaktan, seni yanımda görememe korkusundan korkmuyorum.
Çünkü biliyorum bir daha hiç gelmeyeceksin.
Kendi içimde hapsoldum, ölüyorum
Yalnız kalmak istemiyorum
Sadece senin olmak istiyorum
İşler ne zaman ters gitmeye başladı? (sen gittikten sonra)
Hiç hatırlayamıyorum (aslında hatırlıyorum)
Bu küçük odada kendimi saklarken fısıldıyorum
Karanlık benim tek arkadaşım
Her başım sıkıştığımda sığınacak limanım artık yok.
Hayat, her zaman böyle zor mudur? Kaderimizi biz mi seçeriz? Yoksa yazılı mıdır? Yazılı olan bir kaderi mi yaşıyoruz?
"Siyah beyaz tuşlarında piyanomun seni çalıyordum şimdi, çaldıkça çoğalıyorsun odada. Sen arttıkça ben kayboluyorum.
Seni doğuruyorum geceye, adını koyuyorum ay'a bakarak. Her şey sen oluyor her yer sen, ben ölüyorum.
Sesini duyuyorum rüyalarımda, gözlerimi kamaştırıyor ışığın rüzgar sen gibi dokunuyor bana. Ben doğuyorum.
Duymak istediklerimi söylemiyorsun hiç. Dokunmuyorsun bana, sen gibi bir şimşek çakıyor tüm kalbime, düşüyor yıldırım ben gidiyorum."
Ve şimdi de her şey bitti. Elimde bir kağıt ama çok anlamlı bir kağıt.
*"Bir gece,
Gecede bir uyku...
Uykunun içinde ben...
Uyuyorum,
Uykudayım,
Yanımda sen.
Uykunun içinde bir rüya,
Rüyamda bir gece,
Gecede ben...
Bir yere gidiyorum,
Delice,
aklımda sen.
Ben seni seviyorum,
Gizlice...
El-pençe duruyorum,
Yüzüne bakıyorum,
Söylemeden,
Tek hece.
Seni yitiriyorum
Çok karanlık bir anda...
Birden uyanıyorum,
Bakıyorum aydınlık;
Uyuyorsun yanımda.
Güzelce."
"Ve bu da sen gittikten sonra yazdığım şiir."
"Yanından ayrılmak istemiyorum, senden gitmek istemiyorum, benden gitmedin ki sen, değil mi? Geleceksin sen." Çok acizceydi ama geleceğine inanıyordu işte.
Çıkmadığı odasından sadece ilk tanıştığınız yere gitmek için çıkıyordu.
Bir şekilde yürürken bu denize ulaştım
Denizi izliyorum sahil kenarından
Kumdaki sayısız tanecikler ve hiddetli rüzgar.
Seni hatırlatıyorlar bana, sen denize gelmeyi çok isterdin.
Çölü arıyorum ben hala
Denizim olsun isterim , sana karşı boğazım düğümlendi
Ama yine de susuzluğum öncekinden de fazla
Bildiğim her şey tamamen deniz mi?
Yoksa mavi bir çöl mü ?
Seninle geldiğimizde masmavi denizdi ama şimdi uçsuz bucaksız bir çöl.
O deniz mi ? Çöl mü ?
Umut mu ? Çaresizlik mi ?
Gerçek mi ? Sahte mi ?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
snowdrop • taelice
Fanfiction"Ve sonra bir kitap yazılır, dünya değişir" dünyanızı değiştirmeyi amaçlayan bir kitap. Lisa'yı terk edip giden Tae, Lisa'nın okuluna ve hatta sınıfına nakil olur. İki eski aşık tekrar barışabilecek mi? Böyle bir dünya'da hemde? Hayatta yalnız olan...
