bölüm 19- kapat gözlerini, bu gece oyunlar ve yalanlar yok

433 73 84
                                    

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

.

Sesler ve kokuların bilinçaltımda çok derin konumları vardı ve çoğu zaman bundan delicesine nefret etmiştim. Çünkü hwang deyince akla gelen ilk iki şey sesler ve kokular oluyordu ve ben ne yazık ki tam da bu ikisine karşı fazla duyarlıydım. Ya da belki de üçüne. Her neyse.

Hwangla ilk resmi tanışmamızı yaptığımızda pistteydik. Chan hyung bizi tanıştırırken gözlerimiz birbirinden hiç ayrılmamıştı. Oysa biz hwangla çoktan tanışıyorduk. Bir gece yarısı phobiada canı pahasına benimle bir günaha ortak olmuştu ve bundan hiç pişmanlık duymamıştı. O geceden kalan tek şey phobiadan yükselen sweater weather ve hyunjin'in üzerine bulaşan onca kana rağmen silinmeyen parfümünün kokusuydu.

Pistteki ilk resmi tanışmamızda ise chan hyunga hiçbir şey çaktırmadan sanki gerçekten iki yabancı gibi ellerimizi birbirimize uzattığımızda arka planda hiçbir ses yoktu. Aksine sessizliğe gömülü iki bedenden fazlası değildik. Ve o gün hwang'ın aşinası olduğum parfümünün kokusu da ulaşmamıştı ciğerlerime. Biraz sigara dumanı ve bir de buz mavisi lensleri vardı.

Buz mavisi lenslerinin yer ettiği harelerini koyu renk buğulu bir göz makyajıyla keskinleştirmiş ve beni ikinci kez denizlerimde boğmuştu. O gün neredeyse hiç ses ve koku olmamasına rağmen kendimi bir denizin kıyısında sweater weather dinliyormuş gibi hissetmiştim. Denizden yükselen tuzlu koku genzimi yakarken hwang'ın buz mavisi hareleri sol yanıma ve orada bulunan kumdan kalelerime çarpan en şiddetli dalgalardı.

Tabi hyunjinle ilklerimiz bile bu kadar yıkıcıyken sonrasında kumdan kaleleri bizzat ayakları altında çiğneyip gittiğine de şahit olmuştum.

Hwang hyunjin benim en güzel anlarım, ilk büyük günahım ve ardından da güzel olan her şeyin katili olmuştu. Ona fazla hazırlıksız yakalanmıştım. Fazla.

Öyle ki bir zamanlar ruhuma vuran dalgaların ve kumdan kalelerin sahibi olan o adam, kaza geçirdiğimiz gece onunla orada ölmeyi diletmişti bana.

Hwang değişmişti. Herkesleşmişti. Öylece kopup gitmişti çünkü lee felix'e aşık olmuştu.

Diğerlerinin dediğine göre aşk hwang'a iyi gelmişti, felix sayesinde kötü olan pek çok şeyden arındırmıştı onu. Benim aksime.

Belki de sahiden öyle olmuştu ama ortada bir gerçek vardı. Hwang on yedimde benimle ellerini kana bulamış ardından lee felixle ellerini temizlemişti.

Ben yapamamıştım.

Adımlarımı iki hafta sonra ilk kez yeniden piste attığımda tenime çarpan sıcak rüzgarlar, havaya karışan yoğun egzoz ve alkol kokularıyla burayı hiç özlemediğimi fark etmiştim.

sweater weather ; minsung×hyunlixHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin