[minsung, hyunlix ve hyunho]
·
sana seni gerçekten seviyor diyebilmeyi çok isterdim. keşke sana her dokunuşunda bunu aşktan yaptığını, dudaklarını o yüzden öptüğünü, ellerini yine bu sebeple tuttuğunu söyleyebilseydim. tüm bunları bir aşkın ve sevgi...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
.
Aşık olduğum adamın yanında cehennemden farksız geçen beş ay ve ardından aşık olduğum adam olmadan geçen beş gün. Cehennemin ta kendisi.
Önceden olsa bedenimi sorgulamak yerine ruhumu dinlemeye çalışsanız, o size çok fazla şey anlatır derdim. Şimdi bedenim de çok fazla şey anlatıyor olmalıydı. Öyle olmalıydı diyorum çünkü sırtımı yatak başlığına yaslamış, bugün kaçıncısı olduğunu bilmediğim sigaramı içerken gözlerim karşımdaki boy aynasından hiç ayrılmıyor.
Günlerdir fazlasıyla yalancıyım kendime. Silüetime yabancıyım. Changbin hyungun ayakları altındaki tabureyim bugünlerde. Bir katilin silahından çıkan mermiyim. Kelebeğin ömrünün son birkaç saniyesiyim. Bir adamın duygularını öldüren ihanet, bir kadının kalbini kıran keskin cümleyim. Bir tabutun üzerinde duran trajikomik çiçeğim, öyle alakasızım her şeyden. Fişi çekilecek birinin son nefesleriyim bugün. Kendi kendimin yalancısı, han jisungunyabancısıyım.
Kısacası ben, ben değilim bugünlerde.
En başından beri biliyordum. Her bir zerrem biliyordu kalmayacağını, bizden olmayacağını.
Tam beş gün önce minho'nun yüreğine ilidiğim kalbi oradan söküp aldım. Ve söküp aldığım sol yanımın yeni dikişler olmaksızın boşlukta öylece kanayıp durmasını göze aldım. Son kez bir sigarayı paylaştık ama o benim son sigaram olmadı. Onunla olan sonuncusuydu sadece.
Önceden, ruhumu dinlemeye çalışsanız o size çok şey söylerdi. Neyseki artık bedenim de konuşabiliyor. Gözlerimin altındaki koyu halkalar ne kadar yorgun olduğumu söylüyor mesela. Kemiklenen suratım uzun zamandır doğru düzgün bir şeyler yemekten aciz olduğumu, kuruyup çatlayan dudaklarım bu kadar nikotinin bana fazla olduğunu söylüyor. Sol yanım da bir şeyler söylüyor aslında ama artık tıpkı herkes gibi ben de sağırım ona.
İlk minho'nun benden hwangı olmamı istediği gece, ardından da gözlerinin içine bakarak ilanı aşk etmeme rağmen onun hiçbir şey yapmadan öylece bitirdiği evcilik oyunumuzla atmayı bıraktı. Uzun süre duymadım sesini hatta atmıyor artık sandım, bıraktı çalışmayı. Öyle değilmiş meğer.
Kan arıyor saatler, fark arıyor kalp atışları. Yorgun düşmüş yüreğim sevilmemeye, esir kalmış hislerini haykırdığında dahi görülmemeye. Fark arıyormuş bu yüzden. Biraz sessizliğe ve sensizliğe ihtiyacı varmış minho.
Sabaha karşı minho'nun bana mesaj attığını görmüştüm. 'Bitmedi.' yazmıştı. 'Bitemedik.'
Elbette tüm bunlar bulanık zihnime ait bir rüyadan fazlası değildi ancak o anın çaresizliğinde uyanıp titreyen ellerimle mesajlarımı kontrol etmiştim. Aldığım karşılık koca bir hiçlik ve o saatten sonra bir daha yanıma uğramayan uykularım olmuştu. Ve bir de yarısına geldiğim sigara paketim.
